Μια συζήτηση με τη Jo Manta, λίγες ημέρες πριν δοκιμαστεί στα υψόμετρα του Leadville, στο περίφημο “Race Across the Sky”!

Μετά την εξαιρετική εμφάνιση και την 2η θέση στο βάθρο των γυναικών πέρσι στo Badwater, στην κοιλάδα του θανάτου, η Τζο Μαντά επιστρέφει στις ΗΠΑ, επίσης για έναν θρυλικό και ιστορικό αγώνα, το περίφημο Leadville 100 miler, στο Κολοράντο. Εδώ δεν είναι η ζέστη ο “εχθρός”, αλλά τα πολύ ψηλά υψόμετρα, με το σύνολο σχεδόν της κούρσας να διεξάγεται πάνω από τα 3.000 μέτρα υψόμετρο, δεν λέγεται άλλωστε τυχαία “Race Across the Sky”. O αγώνας όμως έχει και μεγάλη ιστορική αξία, όχι μόνο γιατί ξεκίνησε το μακρινό 1983, αλλά γιατί τα ρεκόρ αντρών και γυναικών έχουν γίνει δεκαετίες πριν, από τους θρύλους Matt Carpenter (2005) και Ann Trason (1994) και είναι από τα ελάχιστα πλέον ακατάρριπτα στον χώρο των ultra. Λίγες ημέρες πριν την εκκίνηση στις 19 Αυγούστου, μιλήσαμε με τη Τζο, αλλά και τον Κωνσταντίνο Καρνάζη που τη συνοδεύει στην ομάδα υποστήριξης, για όλα όσα αφορούν τον αγώνα, τη συμμετοχή της και την Αμερικανική κουλτούρα στο χώρο των ultra.

 

[Advendure]: Το Leadville 100 είναι ένας αγώνας θρύλος για τις ΗΠΑ, γεννημένος το μακρινό 1983 και εμπνευσμένος από την ιστορία των εξορύξεων της περιοχής του Κολοράντο. Φέτος λοιπόν τρέχεις στο Leadville και πέρσι στο Badwater στην κοιλάδα του θανάτου στην Καλιφόρνια, αγώνας επίσης με τεράστια ιστορία. Σε τραβάνε τελικά οι κλασσικοί αγώνες, αυτοί που είναι κάτι πολύ περισσότερο από έναν αγώνα, σχετιζόμενοι με την κουλτούρα και την ιστορία των τόπων τους, έτσι δεν είναι;

[Τζο Μαντά]: Η ιστορία, οι πρόγονοί μας αλλά και οι αξίες βαθιά τυπωμένες στους λαούς ανά τον κόσμο αποτελούν το μέλλον μας. Χωρίς δεύτερη σκέψη επιζητώ να τρέχω και να ανακαλύπτω την ιστορία των τόπων. Δεν είναι μόνο ο αγώνας αλλά και η προετοιμασία .. ήδη βρίσκομαι στο Κολοράντο μελετώντας ταυτόχρονα την κοσμοθεωρία του πολυποίκιλου λαού της Αμερικής.

 

[Advendure]: Μιλώντας για ιστορία, στο Leadville 100 έχουν τρέξει θρύλοι του παγκόσμιου trail running, σε άντρες και γυναίκες. Ο Matt Carpenter, κατέχει μέχρι σήμερα το απίστευτο ρεκόρ διαδρομής (15.42 - 2005), το οποίο είναι από τα ελάχιστα ρεκόρ που θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο να σπάσουν, παρότι πολλοί μεγάλοι αθλητές το προσπάθησαν και το προσπαθούν. Η Ann Trason πέτυχε το 1994 το γυναικείο ρεκόρ (18.06.24), επίσης απλησίαστο. Σε εμπνέει καθόλου αυτό το χαρακτηριστικό; Να τρέξεις στα βήματα θρύλων και να ξέρεις ότι σε αυτή τη διαδρομή έγιναν τόσο σπουδαία γεγονότα πολλά χρόνια πριν;

[Τζο Μαντά]: Η απάντηση καταφατική! Λατρεύω να επιλέγω αγώνες όπου έχουν συμμετάσχει αθλητές που άφησαν το προσωπικό τους αποτύπωμα επίδοσης δίνοντας κίνητρο να προσπερνάς οποιοδήποτε εμπόδιο στη διάρκεια του αγώνα, υπενθυμίζοντας στον εαυτό σου «εδώ έχει χαραχτεί ιστορία, συνέχισε για τη δική σου».

 

[Advendure]: Το Badwater διακρίνεται για τις extreme καιρικές συνθήκες. Στο Leadville τρία είναι τα βασικά του χαρακτηριστικά: Σχετικά γρήγορο τερέν, αγώνας out-and-back και κυρίως τα πολύ μεγάλα υψόμετρα με σχεδόν 100 μίλια μεταξύ 2.800 & 3.850 μέτρων, δηλαδή ένα 100μιλο να διεξάγεται σχεδόν ολόκληρο πάνω από την κορυφή του Ολύμπου και με εκκίνηση στα 3.100 μέτρα! Δεν λέγεται άλλωστε άδικα “The Race Across the Sky”. Πως τα βλέπεις αυτά τα χαρακτηριστικά και πως προετοιμάστηκες, ιδιαίτερα για τα υψόμετρα που θα συναντήσεις. Νιώθεις ότι έκανες μια ολοκληρωμένη προετοιμασία γι’ αυτόν τον αγώνα;

[Τζο Μαντά]: Όλα τα προαναφερθέντα αποτελούν υπέρτατη πρόκληση για τη Τζο και κίνητρο να συνεχίζω να δουλεύω σκληρά. Ολοκληρωμένη προετοιμασία δεν υφίσταται όταν οι συνθήκες διεξαγωγής του αγώνα απέχουν από την καθημερινή σου πραγματικότητα. Όμως μαζί με τον προπονητή μου Γιάννη Τζανετάκη πήραμε όλα τα δεδομένα και προσπαθήσαμε να τα προσαρμόσουμε στις εκάστοτε συνθήκες σε συνδυασμό με τον εγκλιματισμό του υψομέτρου όπου λαμβάνει χώρα ο αγώνας.

 

[Advendure]: Εντυπωσιακή εμφάνιση (28.45.32) και 2η θέση στο βάθρο των γυναικών (και 6η γενικής) πέρσι στο Badwater. Να περιμένουμε κάτι αντίστοιχο στο Κολοράντο και τα Rocky Mountains; Πως βλέπεις τον αγώνα; Ποιες από τις γυναίκες που τρέχουν φέτος είναι πολύ δυνατές;

[Τζο Μαντά]: Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, όντως ήταν εντυπωσιακά αλλά και σαφέστατα αποτέλεσμα σκληρής και «έξυπνης» διαχείρισης σε όλους τους τομείς. Ο αγώνας φέτος έχει διαφορετικό προφίλ και αδιαμφισβήτητα η Τζο θα κάνει το καλύτερο που μπορεί. Δεν έχω ιδέα ποιες γυναίκες τρέχουν, πόσο μάλλον αν είναι και δυνατές!! (γέλια)

 

[Advendure]: Εξαιρετική η ομάδα πέρσι στην υποστήριξη σου στο Badwater, βοήθησε πολύ στην επιτυχία σου. Φέτος ποιοι σε συνοδεύουν; Πες μας δυο λόγια για την ομάδα του Leadville.

[Τζο Μαντά]: Στους αγώνες όταν η ομάδα υποστήριξης είναι διατεθειμένη να υποφέρει μαζί σου, τότε ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα έχεις κερδίσει σε ανθρώπινο επίπεδο. Αγαπημένος φίλος Κωνσταντίνος Καρνάζης όπου και εκτιμώ βαθύτατα. Ο προπονητής μου Γιάννης Τζανετάκης όπου εμπιστεύομαι απόλυτα. Ο Κώστας Παναγιώτης Αλίμονος ιατρός στο Κολοράντο όπου και είναι πολύτιμος φίλος και βοηθός στην προσαρμογή στα ασυνήθιστα αυτά υψόμετρα. Τους αγαπώ και σέβομαι απλά.

 

[Advendure]: Μαζί σου θα είναι και φέτος ο Κωνσταντίνος Καρνάζης, ο οποίος έχει τρέξει στο Leadville 100 το 2006 (23.24.29). Θα θέλαμε να μας πει δυο λόγια για το πως νιώθει που επανέρχεται – ως βοηθός αυτή τη φορά – στο θρυλικό αγώνα, τις αναμνήσεις του και τι περιμένει από σένα.

[Κωνσταντίνος Καρνάζης]: Η επιστροφή στο Leadville μου ξύπνησε πολλές αναμνήσεις. Δεν είμαι σίγουρος ότι θα επέστρεφα αν δεν αγωνιζόταν η Τζο. Αλλά τώρα που επέστρεψα στο Leadville θυμάμαι πόσο ιδιαίτερο μέρος είναι και χαίρομαι που βρίσκομαι εδώ.

Έχω τόσο καλές όσο και κακές αναμνήσεις από τον αγώνα στο Leadville. Επειδή το πρόγραμμα των ταξιδιών μου είναι πολύ φορτωμένο, δεν βρήκα ποτέ το χρόνο να εγκλιματιστώ στο υψόμετρο πριν από τον αγώνα. Και πλήρωσα το τίμημα αυτής της απερισκεψίας, πασχίζοντας κάθε φορά που έτρεχα στο Leadville. Αλλά μερικές φορές ο αγώνας και η ταλαιπωρία μας διδάσκουν για τον χαρακτήρα και την επιμονή. Ο τερματισμός του Leadville ήταν ξεχωριστός για μένα επειδή ήταν τόσο δύσκολο να επιτευχθεί. Και αυτές οι αναμνήσεις είναι ανεκτίμητες.

Η Τζο Μαντά είναι ένα θηρίο. Καθώς τη γνωρίζω όλο και καλύτερα, ξέρω ότι είναι ικανή για τα πάντα. Και αν έχει έναν καλό αγώνα, προσέξτε. Όταν συγκρίνω την Τζο με κάποιους άλλους δρομείς ορεινού τρεξίματος, είναι η πιο σκληρή συναγωνίστρια που έχω γνωρίσει ποτέ. Όχι επειδή θέλει να κερδίσει, αλλά επειδή κρατάει τον εαυτό της σε ένα πρότυπο αριστείας και δεν συμβιβάζεται ποτέ. Οι προσδοκίες μου είναι ότι η Τζο θα κάνει το καλύτερο δυνατό, αυτό είναι όλο. Κάνει κάθε Έλληνα υπερήφανο και είναι τιμή μου να είμαι μέλος της ομάδας της.

 

[Advendure]: Ένα ταξίδι για αγώνα στις ΗΠΑ είναι πολυέξοδο και θέλει σημαντική λογιστική προετοιμασία, εκτός από αθλητική. Ποιοι άνθρωποι και εταιρείες σε βοηθούν να κυνηγήσεις και αυτό το όνειρο;

[Τζο Μαντά]: Όπως το έθεσες. Πέρα από την προσωπική μου εργασία έχω δίπλα μου τους πιο απίθανους ανθρώπους και με στηρίζουν διαχρονικά. Την εταιρία ένδυσης ΒΑΡΔΑΣ, Qualco S.A, όμιλος ξενοδοχείων Διβάνη (Divani), πολύτιμοι αρωγοί στην προσπάθειά μου. Ο αθλητικός μου εξοπλισμός απο την εταιρία Shop&Trade ως Suunto & Hoka αθλήτρια. Την υδροτροφοδοσία μου από τη Nitro2power και το Βασίλη Σμπιλίρη. Την εταιρία Medicore που εδώ και χρόνια φροντίζουν τα πόδια μου στις απαιτητικές συνθήκες των αγώνων μου. Την προσωπική μου ενδυνάμωση στον πολυχώρο του Pilabox training και το Νίκο Ραπτόπουλο. Την αγάπη μου.

 

[Advendure]: Είσαι ήδη στο Κολοράντο και προετοιμάζεσαι για τον αγώνα. Ποιες είναι οι πρώτες εντυπώσεις σου από τις προπονήσεις εκεί και από την περιοχή που βρίσκεσαι και την κουλτούρα της;

[Τζο Μαντά]: Βρίσκομαι ήδη εδώ ώστε να εγκλιματιστώ στο απαιτητικό υψόμετρο που αφορά τον αγώνα. Οι πρώτες εντυπώσεις; Τοπία εκθαμβωτικά που σε καθηλώνουν να αφουγκραστείς την άγρια ομορφιά των βουνών που δεσπόζουν αγέρωχα στο πέρασμα των αιώνων. Η αναπνοή σου όμως δεν επαρκεί και ανακαλύπτεις νέες πτυχές του σώματός σου και ταυτόχρονα εντυπωσιάζεσαι πως το κορμί σου εργάζεται ασταμάτητα ώστε να προσαρμοστεί εκεί που το ορίζεις. Ζω στα 3000μ υψόμετρο και προπονούμαι υψηλότερα ευελπιστώντας στον ιδανικότερο εγκλιματισμό υψομέτρου. Η κουλτούρα των ανθρώπων με έχει συνεπάρει από πέρσι στο Badwater! Αγαπώ την Αμερικάνικη δρομική κοινότητα και τους ευχαριστώ για όλα αυτά τα συναισθήματα που έχω βιώσει σε τούτο τον τόπο!

 

[Advendure]: Ευχόμαστε όλα να πάνε καλά και να ευχαριστηθείς και να ζήσεις με την ψυχή σου και αυτόν τον ιστορικό και δύσκολο αγώνα. Διερωτώμαι, μετά τον αγώνα, άραγε έχοντας κάνει Σπάρταθλο, Badwater, Leadville και άλλους τέτοιους σπουδαίους αγώνες, ποιος μπορεί να είναι ένας ιντριγκαδόρικος στόχος για το μέλλον;

[Τζο Μαντά]: Advendure με τη σειρά μου να σας συγχαρώ για τη δουλειά σας όλα αυτά τα χρόνια! Χμμμ δεν έχω ιδέα..σκέφτεσαι κάτι;;;; (Γέλια) 

[Advendure]: Τζο σε ευχαριστούμε και εμείς για τα καλά σου λόγια. Χμμμμ .. κάτι επίσης Αμερικανικό σκέφτομαι, εκεί στα σκοτεινά δάση του Tennessee. Δεν το έχει τερματίσει ακόμη γυναίκα ξέρεις .. (Γέλια)

 

Δημήτρης Τρουπής

Δημήτρης Τρουπής

Κατάγεται από το Ξυλόκαστρο Κορινθίας και ζει μόνιμα στην Πάτρα. Συμμετείχε στην συντακτική ομάδα του Adventure Zone από το 2009, ενώ μαζί με τον Τάκη Τσογκαράκη ίδρυσαν και "τρέχουν" το Advendure.  Το τρέξιμο στα μονοπάτια των βουνών και η μεταφορά εικόνων και συναισθημάτων μέσα από τα άρθρα του αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του. Παθιάζεται με τους αγώνες ορεινού τρεξίματος, υπεραντοχής και  περιπέτειας. Έχει πολλές συμμετοχές και διακρίσεις σε αγώνες ορεινού τρεξίματος όλων των αποστάσεων, με έμφαση στους αγώνες ultra trail.  Θεωρεί ότι το τρέξιμο και η πεζοπορία στη φύση είναι μια εσωτερική ανάγκη του ανθρώπου, μας φέρνει πιο κοντά σε αυτήν και μας κάνει να αγαπήσουμε περισσότερο το περιβάλλον.

www.advendure.com

ΕΠΟΜΕΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ