Η ελληνική αρχή

Στη χώρα μας, το άθλημα άνθισε στα τέλη της δεκαετίας του ’90. Η αρχή έγινε όταν με τον Γιάννη Θεοχαρόπουλο και τον Μάικ Αργύρη οργανώσαμε στις 22 Μαΐου 1999 τον 1^ο Άθλο Πάρνηθας, όπου 25 ομάδες των δύο αθλητών κάλυψαν περίπου 60 χλμ. με τρέξιμο, ποδήλατο βουνού και κατάβαση του φαραγγιού της Γκούρας.

Το φθινόπωρο του ίδιου έτους ακολούθησε το 1ο Salomon X-Experience στο Καρπενήσι, διήμερος αγώνας με ομάδες τεσσάρων αθλητών, όπου υποχρεωτικά συμμετείχε τουλάχιστον μία γυναίκα.

Από εκεί και μετά ήρθαν κι άλλες σημαντικές διοργανώσεις, όπως το Pindos Crossing, το Pindos Challenge και ο Άθλος Τζουμέρκων, ενώ παράλληλα παρακολουθούσαμε με δέος διεθνείς αγώνες όπως το Raid Gauloise και το θρυλικό Eco Challenge, με μήκος 500+ χλμ. και συνεχόμενη δράση σε απομακρυσμένα μέρη του κόσμου.

Δυστυχώς, μετά το 2006, οι αγώνες περιπέτειας εξαφανίστηκαν από την χώρα μας. Οι λόγοι πολλοί: δυσκολία εύρεσης συναθλητών με ομοιογενή φυσική κατάσταση και τεχνικές γνώσεις, αλλά και το υψηλό κόστος.

Όσοι συμμετείχαμε σε αυτούς, τους θυμόμαστε με νοσταλγία, καθώς κάθε αγώνας άφηνε πίσω του ιστορίες που μένουν για μια ζωή. Έτσι, μόλις μου έγινε η πρόταση συμμετοχής από το Advendure για τη δημοσιογραφική κάλυψη του αγώνα Norcha Adventure Race στην Πορτογαλία δέχτηκα με μεγάλη χαρά αφού ήθελα να δω τι έχει αλλάξει σε σχέση με το παρελθόν, αλλά και να ξαναζήσω από μέσα την προσπάθεια αθλητών και διοργανωτών.

Η διεθνής σκηνή

Σήμερα, η παγκόσμια σκηνή κυριαρχείται από την Adventure Racing World Series (ARWS), μια πλατφόρμα που ενώνει περισσότερους από 80 αγώνες περιπέτειας σε εμβληματικές τοποθεσίες.

Η ARWS περιλαμβάνει τόσο πολυήμερους αγώνες περιπέτειας, σε μερικά από τα πιο απαιτητικά και απομακρυσμένα μέρη του πλανήτη, όσο και περιφερειακούς αγώνες μίας ημέρας ή Σαββατοκύριακου. Κάθε χρόνο, οι καλύτερες ομάδες του κόσμου συμμετέχουν στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα όπου φέτος θα φιλοξενηθεί στον Καναδά στις 22 Σεπτεμβρίου στο Penticton της British Columbia. Ονομάζεται Expedition Canada όπου σε μια εντυπωσιακή διαδρομή 750+ χλμ. και 10 ημερών, μέσα από κοιλάδες, λίμνες, αλπικές κορυφές και άγρια δάση, 60 ομάδες από 25 χώρες θα διεκδικήσουν τον τίτλο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή Adventure Racing.

Το όραμα του Pedro Pinto - Διευθυντή του αγώνα NORCHA

“Πιστεύουμε ότι η περιπέτεια προϋποθέτει προσαρμογή σε νέες καταστάσεις για αυτό σε πλήρη εναρμόνιση με αυτό το πνεύμα αποφασίσαμε να αφήσουμε τη ζώνη άνεσης μας και να δημιουργήσουμε ένα αθλητικό γεγονός που ξεπερνά τα ανθρώπινα όρια, εστιάζοντας ταυτόχρονα στον στόχο της ομάδας αλλά και στην ενδυνάμωση των συνθηκών του περιβάλλοντος που μας περιβάλλει. Αλληλεγγύη, ταπεινότητα, αφοσίωση και ήθος είναι μερικές από τις αξίες που μας καθοδηγούν στην αναζήτηση της αριστείας, χτίζοντας στιγμές που μας βοηθούν να συμβάλουμε σε έναν καλύτερο κόσμο”.

NORCHA Adventure Race – Η Πορτογαλία στο επίκεντρο

Η φετινή εμπειρία του NORCHA Adventure Race στην Πορτογαλία ήταν μια αληθινή ωδή στην περιπέτεια. Οι ομάδες των τεσσάρων αθλητών, με υποχρεωτική συμμετοχή τουλάχιστον μίας γυναίκας, διέσχισαν 500 χλμ. σε 4 μέρες, στην εντυπωσιακή κοιλάδα Douro η οποία φημίζεται για τα τρία Εθνικά της πάρκα και την ποιότητα των κρασιών που παράγει.

Με το ρολόι να μην σταματά, οι αθλητές κινήθηκαν με ελάχιστες στάσεις ύπνου, συνδυάζοντας τρέξιμο, ποδήλατο βουνού και καγιάκ, πάντα με πλοήγηση μέσω χάρτη και πυξίδας αφού κάθε ηλεκτρονικό βοήθημα απαγορευόταν αυστηρά.

Η αυτονομία ήταν απόλυτη: τρόφιμα και εξοπλισμός έπρεπε να οργανωθούν από πριν, να τοποθετηθούν σε ειδικά κιβώτια και να περιμένουν τις ομάδες στα σημεία αλλαγής. Κάθε λάθος στον προγραμματισμό της εφοδιαστικής αλυσίδας μπορούσε να αποδειχθεί μοιραίο.

Την παραμονή του αγώνα, οι 13 ομάδες (11 ουσιαστικά πληρούσαν τον κανονισμό αφού η μία ήταν μόνο άνδρες και η άλλη είχε μόνο δύο μέλη) ετοίμασαν εξοπλισμό, προμήθειες και υπεβλήθησαν σε τεχνικό έλεγχο όπου έδειξαν τον απαραίτητο υποχρεωτικό εξοπλισμό (φακό κεφαλής, αδιάβροχο τζάκετ, υπνόσακο ανάγκης, χημικά φώτα, φαρμακείο και ένα σκοινί).

Το ίδιο βράδυ σε έναν όμορφο χώρο μαζί με εξαιρετικά καλλιτεχνικά δρώμενα έγινε η επίσημη παρουσίαση των ομάδων και τους δόθηκαν οι μπλούζες αγώνα (Βib).

Το επόμενο πρωί, μετά την τεχνική ενημέρωση στο ξενοδοχείο οι αθλητές μεταφέρθηκαν στο χώρο εκκίνησης όπου με την παραλαβή του πρώτου χάρτη στις 09.45 δόθηκε το σήμα της εκκίνησης.

Η πρώτη ειδική ήταν προσανατολισμός τρεξίματος (4 χλμ) μέσα στην πόλη. Επιστρέφοντας έδειξαν φωτογραφίες από τα υποχρεωτικά σημεία στη γραμματεία, πριν παραλάβουν τους χάρτες της επόμενης ειδικής η οποία ήταν ποδήλατο.

Αυτή η διαδικασία επαναλαμβανόταν στο τέλος κάθε ειδικής και μέχρι το τέλος του αγώνα.

Οι αριθμοί της πρόκλησης:

• 7 ειδικές ποδηλάτου βουνού: 358 χλμ.

• 5 ειδικές τρεξίματος: 101 χλμ.

• 4 ειδικές καγιάκ: 52 χλμ.

Συνολικά 16 ειδικές, όπου οι ομάδες έπρεπε να βρουν 72 σημεία ελέγχου τα οποία φωτογράφιζαν με ένα κινητό που τους είχε δώσει η διοργάνωση και επιτρεπόταν να καλέσουν μόνο σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, γεγονός που σήμαινε αυτομάτως και την εγκατάλειψη της ομάδας.

Η μάχη στην κορυφή

Από την αρχή φάνηκε πως ο έντονος συναγωνισμός θα ήταν μεταξύ τριών ομάδων αφού μετά από 5 ώρες αγώνα, η Team Aaros από τη Δανία πήρε μικρό προβάδισμα, με τις ισπανικές Repuesto Ojea Pixeralia και Alpha Dental να ακολουθούν λίγα λεπτά πίσω τους.

Κατά τη διάρκεια της νύχτας έγιναν αρκετές αλλαγές στην κατάταξη αφού η κάθε ομάδα αποφάσιζε για το που θα κάνει στάση για ξεκούραση.

Οι εναλλαγές της θερμοκρασίας από 25°C την ημέρα σε μόλις 5°C τη νύχτα, οδήγησε κάποιες ομάδες στην απόφαση να κάνουν στάση για ύπνο τις πολύ ζεστές ώρες της μέρας και να κινούνται τη νύχτα που είχε δροσιά!

Δύο ημέρες μετά, οι δύο πρώτες ομάδες είχαν καλύψει 260 χιλιόμετρα με μικρή διαφορά χρόνου μεταξύ τους, οι Ουρουγουανοί της Ultra Sport ανέβηκαν στην τρίτη θέση ενώ η Alpha Dental έπεσε από τη δεύτερη στην έκτη αφού έχασαν 2.30 ώρες στην προσπάθεια να βρουν ένα σημείο με αποτέλεσμα να εξαντληθούν ψυχικά και σωματικά.

Την τρίτη μέρα οι διοργανωτές, για λόγους ασφαλείας, ακύρωσαν μια νυχτερινή ειδική καγιάκ η οποία ήταν 31 χλμ όπου υπολόγιζαν την ταχύτερη ομάδα στις 5 ώρες και επέβαλαν υποχρεωτική στάση 3ωρών για όλες τις ομάδες όπου γινόταν και η μετακίνηση τους στην επόμενη ειδική.

Ο τερματισμός

Ύστερα από τρεις ημέρες, η προτελευταία ειδική των 24 χλμ τρεξίματος, έκρινε το αποτέλεσμα αφού η διαφορά της πρώτης Team Aaros με τη δεύτερη ομάδα Repuesto Ojea Pixeralia ήταν περίπου μία ώρα. Έτσι στην τελευταία ειδική των 55 χλμ ποδηλάτου η Ισπανική ομάδα αποφάσισαν να μην μαζέψουν όλα τα σημεία ελέγχου και να πάνε για τερματισμό αφού γνώριζαν πως η τρίτη ομάδα Ultra Sport δεν τους απειλούσε (βρισκόταν 1.30 ώρα πίσω και είχαν ήδη αφήσει την προτελευταία ειδική).

Η Team Aaros χρειάστηκε 3 μέρες, 8 ώρες και 40 λεπτά αγώνα για τα 500 χλμ με 14.000 μέτρα θετικής υψομετρικής ενώ κοιμήθηκαν συνολικά 5.30 ώρες!

Αναμφίβολα ζώντας την προσπάθεια από μέσα η σύγκριση για μένα του τότε με το τώρα ήταν αναπόφευκτη. Οι δικοί μας αγώνες ήταν πολύ περισσότερο τεχνικοί αφού στις διαδρομές υπήρχαν πολλά μονοπάτια και με πολύ δυσκολότερο έδαφος ενώ είχαμε και τη διάσχιση αρκετών φαραγγιών. Βέβαια το συνολικό μήκος και οι διαθέσιμες μέρες ολοκλήρωσης επηρεάζουν την απόφαση του διοργανωτή σχετικά με τη χάραξη της διαδρομής και σίγουρα υπάρχουν αγώνες με κάθε δυσκολίας.

Καταλήγοντας θα έλεγα πως ο συγκεκριμένος αγώνας είναι ιδανικός για εισαγωγή στον κόσμο των πολυήμερων αγώνων αφού η τεχνική του δυσκολία ήταν μικρή, το περιβάλλον ασφαλές και οι καιρικές συνθήκες, αυτήν την εποχή, είναι ιδανικές.

Μια εμπειρία ζωής

Όπως ο κάθε αγώνας περιπέτειας έτσι και ο Norcha Adventure Race δεν είναι απλά μια διοργάνωση είναι ένα έπος αντοχής και συνεργασίας. Είναι μια εμπειρία που σε φέρνει αντιμέτωπο με τα όρια σου, σε δένει με την ομάδα σου και σε βυθίζει στην άγρια ομορφιά της φύσης. Για όσους τόλμησαν να σταθούν στη γραμμή εκκίνησης, αυτό το ταξίδι στην Πορτογαλία θα μείνει αξέχαστο.

Εσείς; θα το τολμούσατε;

Νίκος Κωστόπουλος

Photo copyright: Νίκος Κωστόπουλος, Randy Ericksen, Marcos Ferrer, Pedro Costa