Όρος Damavand – 5.610m: Ανάβαση στην ψηλότερη κορυφή της Περσίας (Ιράν) και το ψηλότερο ηφαίστειο της Ασίας!

By 02 Ιουλ 2024

Η ελληνική αποστολή είχε 8 συμμετέχοντες, από τους οποίους οι 5 κατάφεραν να σκαρφαλώσουν στην κορυφή. Διοργανώθηκε από την Hellas Nature, ταξιδιωτικό γραφείο εναλλακτικού τουρισμού του Ανδρέα Ξυλιά, ο οποίος ήταν και ο αρχηγός της αποστολής. Το ορειβατικό κομμάτι του ταξιδιού στην Περσία διήρκησε 6 ημέρες, με διανυκτερεύσεις στο camp 3 στα 4.200 μέτρα υψόμετρο. Ο καιρός ήταν ασυνήθιστα κακός για την εποχή, με πολλά χιόνια και αέρα. Ήταν πολύ δύσκολη η απόφαση για το αν, πότε και ποιοι θα δοκιμάσουμε την τελική ανάβαση.

 

Είχαμε ξεκινήσει την πεζοπορία μας από τα 3.000 μέτρα, πραγματοποιήσαμε αναβάσεις εγκλιματισμού και περιμέναμε στο camp 3, μελετώντας αναλυτικά τις προγνώσεις.

Στις 27/6 φάνηκε η καλύτερη δυνατή ευκαιρία! Ξεκινήσαμε περίπου στις 3 τα ξημερώματα να ανεβαίνουμε από την χιονισμένη ράχη. Η ανατολή 2 ώρες αργότερα μας ενθάρρυνε πολύ! Παρόλα αυτά, μετά από λίγο μπήκαμε στην ομίχλη και δεν ξαναβγήκαμε ποτέ!

Περνούσαμε συνεχώς χιονισμένα βράχινα περάσματα χωρίς να βλέπουμε που βρίσκεται η κορυφή, απλά προχωρούσαμε θαυμάζοντας τα χιονισμένα σχέδια που έχει σμιλεύσει ο αέρας στο βράχο.

Περίπου στις 12:30 το μεσημέρι φτάσαμε στην κορυφή μετά από πολύ κόπο. Η ελληνική σημαία σηκώθηκε ακόμη μια φορά σε ένα αξιοσημείωτο μέρος του πλανήτη μας.

Η κορυφή είναι ουσιαστικά ένας μικρός κρατήρας με βραχώδη πετρώματα από την τελευταία έκρηξη του ηφαιστείου η οποία έγινε 3.000 χρόνια πριν. Οι φουμαρολες όμως είναι ενεργές, και σε κάποια σημεία που δεν είχε χιόνια φαίνονταν οι καπνοί που έβγαιναν από το θηρίο.

Ο αέρας είχε αυξηθεί πολύ (70-80 χλμ αντί για 35 των προβλέψεων). Πήραμε κάποιες φωτογραφίες, ήπιαμε λίγο νερό, και ξεκινήσαμε άμεσα την κατάβαση καθώς ο άνεμος ενισχυόταν. Η κατάβαση μέχρι τα 5.000 μέτρα ήταν πραγματικός άθλος. Η θερμοκρασία (wind chill) ήταν περίπου -17. Η εύρεση της διαδρομής δύσκολη υπόθεση. Οι συνορειβάτες μου ήδη είχαν ξεπεράσει τα όρια τους σε αντοχές και πλέον τους οδηγούσε η ψυχή.

Περίπου στις 16:00 φάνηκε το καταφύγιο και διαλύθηκε η ομίχλη. Ξέραμε ότι τα καταφέραμε πια, κι έτσι ο καθένας με τον δικό του ρυθμό φτάσαμε στο camp 3 εξουθενωμένοι! Ο άθλος μεγάλος, η χαρά απερίγραπτη, και πλέον ανυπομονούσαμε να έρθει η επόμενη ημέρα να ξεκουραστούμε και να πλυθούμε στο ξενοδοχείο. Όλοι είχαμε, εκτός της κούρασης, καμμένα πρόσωπα από την αντανάκλαση της ηλιακής ακτινοβολίας στο χιόνι (κι ας είχε ομίχλη). Το βουνό πάντα μας δίνει σουβενίρ!

Μετά το πέρας της ορειβατικής αποστολής η ομάδα της Hellas Nature συνεχίζει το ταξίδι της στο πολιτιστικό κομμάτι της Περσίας, την Περσέπολη, την έρημο Βαρζανεχ, τις πόλεις-διαμάντια Ισφαχάν και Σιράζ και την πρωτεύουσα του Ζωροαστρισμού Γιαζντ!

 

ΥΓ … να μεγάλο ευχαριστώ στον φίλο και συνεργάτη μου Χρήστο Τασούλα που βρίσκεται πάντα πίσω από την διαχείριση του γραφείου, ώστε να μπορώ να είμαι συγκεντρωμένος στην εκτέλεση των αποστολών και στους συνορειβάτες μου!

 

Αντρέας Ξυλιάς

ΕΠΟΜΕΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ