Ryan και Ryno, κάνατε τα βλέμματα της παγκόσμιας trail κοινότητας να στραφούν πάνω σας αυτές τις μέρες. Ήταν μια επική τραβέρσα του Νεπάλ, που πέρα από το αποτέλεσμά της, τις 25 μέρες, άφησε μια αίσθηση έπους και μεγαλείου στον κόσμο που παρακολουθούσε καθημερινά τις αναφορές σας από το μονοπάτι. Μια σπουδαία μάχη με τα ανθρώπινα όρια, που από ένα σημείο και μετά έγινε κάτι σαν αγώνας επιβίωσης για τον έναν από τους δυο σας. Μια περιπέτεια που κατάφερε και ενέπνευσε πολλούς. Είναι βέβαιο και κάποιους θα τους παρακινήσει να είναι οι επόμενοι που θα δοκιμάσουν τα δικά τους όρια στην ίδια αυτή διαδρομή. Πάνω από όλα ήταν ξεκάθαρο πως ήταν μια εσωτερική μάχη, με τις ψυχικές σας αντοχές. Η μάχη σας με το χρόνο και με τα όριά σας, όπως και η υπεράνθρωπη προσπάθεια του Ryno με την περιπέτεια της υγείας του, ήταν κάτι που μας εξέπληξε όλους. Θα πρέπει με την ευκαιρία που μου δίνεται να επικοινωνήσω μαζί σας, να σας μεταφέρω τα συγχαρητήρια της ελληνικής κοινότητας ορεινού τρεξίματος και τα δικά μας προσωπικά εδώ στο Advendure.  

Είναι μεγάλη μας τιμή που δεχτήκατε να απαντήσετε σ αυτές τις ερωτήσεις, συμβολικά είναι 25 όσες και οι μέρες που περάσατε στα μονοπάτια του Νεπάλ, καθώς γνωρίζω ότι τώρα που τελείωσε για σας το GHT υπάρχουν αρκετές υποχρεώσεις αλλά και η ανάγκη να ξεκουραστείτε από αυτήν την εξαντλητική προσπάθεια που σας απορρόφησε φυσικά και πνευματικά. Αρκετά ειπώθηκαν και θα ειπωθούν ή θα γραφτούν από εδώ και πέρα με αφορμή το δικό σας GHT, σε έναν ανοιχτό διάλογο καιρό τώρα σχετικά με τα FKTs. Είμαι σίγουρος ότι οι απαντήσεις σας θα φανούν ιδιαίτερα χρήσιμες σε όλους τους ανθρώπους των ultra και της περιπέτειας.  

[Advendure]: Πώς και πότε ξεκίνησε η ιδέα να κάνετε το GHT; Σας ενέπνευσε γενικότερα η ιστορία της ορειβασίας στα Ιμαλάια; Είχατε διαβάσει για τα αδέλφια Crane (1983) και για τους Poirier-Bonneau (1994), απόπειρες που έγραψαν ιστορία στην εποχή τους; Ήταν μια συναισθηματική επιλογή το GHT; Για εσάς ήταν η φιλία που σας οδήγησε να κάνετε παρέα το GHT ή μια προσπάθεια για να έχει περισσότερες πιθανότητες να πετύχει στο σχέδιο;

[Ryno Griesel]: Δεν είμαι σίγουρος ακριβώς πότε και πού το πήραμε απόφαση. Τόσο ο Ryan όσο και εγώ, αγαπάμε και σεβόμαστε τα ψηλά βουνά, και ήταν μια ιδέα που αναπτύχθηκε σταδιακά ως φυσική εξέλιξη του FKT στην διάσχιση του Drakensberg (210 χλμ, Νότιος Αφρική, 2014) που κάναμε μαζί, και άλλων εξορμήσεων μας στα τοπικά βουνά. Η επιλογή της ομάδας βασίστηκε αποκλειστικά στη φιλία και τους αμοιβαίους στόχους μας.

[Ryan Sandes]: Λοιπόν, αφού με τον Ryno ολοκληρώσαμε την διάσχιση του Drakensburg, όπως ήταν φυσικό ψάχναμε για μια νέα πρόκληση, και αυτή ήταν ανέκαθεν ένα όνειρό μου. Πάντοτε ήθελα να το κάνω το GHT, και ο Ryno το ήθελε επίσης πολύ, νομίζω είχε πάει εκεί για ορειβασία όταν ήταν φοιτητής και πάντα ήθελε να γυρίσει. Υποθέτω ότι πριν από έξι χρόνια περίπου το πήραμε απόφαση, αλλά πάντα ήξερα ότι θα είναι μεγάλη δέσμευση, μιας και είμαι επαγγελματίας αθλητής, και ανησυχούσα  ότι θα επηρεάσει το αγωνιστικό μου πρόγραμμα. Αλλά νομίζω ότι πέρσι, όταν νίκησα στο Western States, που ήταν ένας τεράστιος στόχος για μένα, ένιωσα ότι είχε έρθει η σωστή εποχή για μια επική περιπέτεια, και για μένα ήταν πραγματικά η μεγαλύτερη περιπέτεια και ίσως το αποκορύφωμα όλων των περιπετειών της ζωής μου. Για μένα το GHT ήταν η πιο τρελή και ακραία, η πιο μυθική θα λέγαμε, διαδρομή μεγάλης απόστασης που ονειρευόμουν, και είμαι πολύ ευτυχισμένος που τα καταφέραμε και την ολοκληρώσαμε μαζί.

[Advendure]: Ξέρατε πως ήταν παρακινδυνευμένη η εποχή που ξεκινήσατε το εγχείρημα, καθώς αρχές Μαρτίου στα δυτικά είναι ακόμα χειμώνας. Αναγκαστήκατε να τροποποιήσετε την πορεία σας στο Dolpa για να αποφύγετε τα χιονισμένα ψηλά περάσματα και σε αρκετά ακόμα κινδυνεύσατε την ίδια σας τη ζωή. Υπήρχε ανυπέρβλητο εμπόδιο για να ξεκινήσετε λίγο αργότερα ή κάτι άλλο υπήρχε στο σχεδιασμό;

[Ryno Griesel]: Κατά το σχεδιασμό της αποστολής δεν περιμέναμε να έχουμε θέμα με τον καιρό, καθώς θα φτάναμε στην περιοχή Dolpha, με τους μεγαλύτερους κινδύνους, αρκετές ημέρες μετά την έναρξη της προσπάθειας. Φέτος στο Νεπάλ ο χειμώνας κράτησε περισσότερο από ότι συνήθως. Ωστόσο, είχαμε δεσμεύσεις στα προσωπικά μας προγράμματα, και αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε και να δούμε πώς θα πάει. Σίγουρα ο καιρός δημιούργησε μερικές προκλήσεις παραπάνω, αλλά και μερικές μοναδικές εμπειρίες και κοινές αναμνήσεις. Σε μια αποστολή τέτοιας κλίμακας, πότε δεν γίνονται όλα στην εντέλεια, και κάποια στιγμή πρέπει να δεσμευτείς και να βασιστείς στο ότι η φιλία θα σε βοηθήσει να βρεις λύσεις όταν είσαι εκεί.

[Ryan Sandes]: Υπάρχουν δύο ευνοϊκές περίοδοι ως προς τις καιρικές συνθήκες, η πρώτη είναι από Μάρτιο έως Απρίλιο, αλλά αν αργήσεις πολύ τον Απρίλιο ξεκινούν οι μουσώνες, και η άλλη είναι τον Οκτώβριο-Νοέμβριο. Έτσι, αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε, παραβλέποντας κάπως το γεγονός ότι ο χειμώνας κράτησε περισσότερο από συνήθως τη φετινή χρονιά. Γενικά, στις αρχές Μαρτίου συνήθως έχει καλό καιρό, αλλά φέτος ήταν πιο δύσκολα. Το χρονοδιάγραμμα ουσιαστικά συμβάδιζε με τις υπόλοιπες υποχρεώσεις και δεσμεύσεις μου, οπότε αυτός ήταν ο λόγος.

[Advendure]: Ακολουθήσατε τη συγκεκριμένη υβριδική διαδρομή (συνδυασμός upper και lower GHT) του Andrew Porter από το 2016, λιγότερο τεχνική-ορειβατική, προφανώς επειδή ταιριάζει με το ύφος του trail running, αν και τελικά διαγράψατε άλλη δική σας. Ο λόγος ήταν πως η διαδρομή Porter ήταν το μοναδικό σημείο αναφοράς, το οποίο θα ήταν συγκρίσιμο για να έχει νόημα μια προσπάθεια κατάρριψης;

[Ryno Griesel]: Ακολουθήσαμε την διαδρομή του Andrew (ο οποίος θέσπισε 12 σημεία ελέγχου για λόγους δικαιοσύνης), καθώς κατά τον σχεδιασμό της αποστολής, ήταν το αναγνωρισμένο FKT για την γρηγορότερη διάσχιση του Νεπάλ σε 28 ημέρες, 13 ώρες και 56 λεπτά. Οι διεθνείς συζητήσεις αναφορικά με την τεχνική φύση της διαδρομής και τις άλλες πιθανές επιλογές, ουσιαστικά ξεκίνησαν μετά την έναρξη της αποστολής μας. Εκ των υστέρων, είμαστε πολύ χαρούμενοι για την διαδρομή FKT που επέλεξε ο Andrew, καθώς προσφέρει εξαιρετική ποικιλομορφία τοπίων του Νεπάλ, κάτι που απολαύσαμε.

[Ryan Sandes]: Η διαδρομή που επιλέξαμε προφανώς ήταν βασισμένη στην διαδρομή του Andrew Porter, γιατί θέλαμε να έχουμε ένα σημείο αναφοράς για την πιο γρήγορη διάσχιση. Επίσης, συνετέλεσε και το γεγονός ότι είναι από την Νότιο Αφρική. Γνωρίζοντας προσωπικά τον Andrew, είχαμε πολλές ευκαιρίες να συζητήσουμε μαζί του τις λεπτομέρειες και τις πληροφορίες, οπότε ήταν κι αυτός ένας λόγος. Εγώ προσωπικά αγαπώ τα ψηλά βουνά, αλλά επίσης μου αρέσει να εξερευνώ τη χώρα. Έτσι, έχοντας τη δυνατότητα και να διασχίσουμε ψηλά βουνά, και να περάσουμε από χωριά στις χαμηλές, αγροτικές περιοχές, ένιωσα ότι γνωρίσαμε ολόκληρο το Νεπάλ και πραγματικά ήρθαμε κοντά στους ανθρώπους. Νιώθω ότι έχω διασχίσει ολόκληρη τη χώρα, ενώ εάν μείνεις μόνο στα μεγάλα υψόμετρα του High Route, ουσιαστικά είσαι μόνο σε ψηλά βουνά και νιώθεις ότι χάνεις τη συνολική εικόνα της χώρας. Όπως είπα, μου αρέσουν τα ψηλά βουνά, αλλά δεν είναι ο μόνος λόγος που κάνω ορεινό τρέξιμο. Μου αρέσει η περιπέτεια και θέλω να βλέπω λίγο από όλα και να σπάω τη μονοτονία.  

[Advendure]: Θα μπορούσατε να μας κάνετε μια μικρή ανάλυση της διαδρομής σας και με αριθμητικά δεδομένα αλλά και κάποια στοιχεία που έχετε πλέον εμπεδώσει στη σκέψη σας; Θα υπάρξει στο άμεσο μέλλον η παρουσίαση των δεδομένων σας και θα έχουμε διαθέσιμο το ίχνος της διαδρομής σας;

[Ryno Griesel]: Το Great Himalaya Trail (GHT) του Νεπάλ δεν είναι μία ενιαία διαδρομή, αλλά ένας συνδυασμός διαφόρων τμημάτων στις ψηλότερες (GHT High Route) ή μεσαίες (GHT Cultural route) περιφέρειες του Νεπάλ, που εκτείνεται από το δυτικό άκρο προς το ανατολικό άκρο (ή αντίστροφα) της χώρας. Αποφασίσαμε να διασχίσουμε τη διαδρομή, εκτιμώμενου μήκους 1.400 χλμ (με 70.000m θετικής και αρνητικής υψομετρικής διαφοράς στα Ιμαλάια), συνδυάζοντας το High GHT και το Cultural GHT, προκειμένου να ξεπεράσουμε το αναγνωρισμένο FKT (Fastest Known Time) των 28 ημερών, 13 ωρών και 56 λεπτών, ρεκόρ του συμπατριώτη μας Andrew Porter από τη Νότιο Αφρική, το 2016. Θα προσπαθούσαμε να βρούμε την καλύτερη δυνατή διαδρομή για να συνδέσουμε τα 12 check-point (CP) που είχε ορίσει ο Andrew:

(CP1) Εκκίνηση στο χωριό Hilsa στα σύνορα Δυτικού Νεπάλ/Θιβέτ και διάσχιση των παρακάτω σημείων (χωριά και διάσελα)

CP2: Simikot, περίπου στα 77km

CP3: Gamgadhi, περίπου στα 150km

CP4: Jumla, περίπου στα 193km

CP5: Juphal (280km) ή Dunai, περίπου στα 290km

CP6: Chharka Bhot, περίπου στα 380km

CP7: Kagbeni, περίπου στα 444km

CP8: Διάσελο Thorang, περίπου στα 463km

CP9: Διάσελο Larkye, περίπου στα 561km

CP10: Jiri, περίπου στα 928km

CP11: Tumlingtar, περίπου στα 1075km

(CP12): Τερματισμός στα σύνορα Ανατολικού Νεπάλ/Ινδίας, στο Pashupatinagar

Καταλήξαμε να διανύσουμε 1.504 χλμ λόγω των διαφοροποιήσεων της διαδρομής που επιλέξαμε. Η διαδρομή μας είναι/ήταν διαθέσιμη στην ιστοσελίδα www.redbull.com/ght2018 σε όλη τη διάρκεια της αποστολής. Η τελική διαδρομή σε ίχνος GPS είναι διαθέσιμη για έλεγχο από τις αρμόδιες αρχές για την  εξακρίβωση του FKT.  Δεν έχουμε πρόθεση να κοινοποιήσουμε άλλες πληροφορίες για τη διαδρομή.

[Ryan Sandes]: Ο Ryno έχει όλες τις λεπτομέρειες της διαδρομής.

[Advendure]: Σήμερα υπάρχουν ήδη αρκετές χρονομετρημένες προσπάθειες στο GHT του Νεπάλ, που σημειώθηκαν την τελευταία δεκαετία. Όμως η κάθε μια έχει τα δικά της χαρακτηριστικά, με άλλους συνδυασμούς της upper και lower διαδρομής. Η μία ορειβατική και η άλλη πεζοπορική. Τελικά, διαπιστώνουμε έναν πλουραλισμό διαδρομών και επιδόσεων που προκύπτει από διάφορους συνδυασμούς και από διάφορες μορφές αυτονομίας. Όμως όλοι μοιάζουν να κρύβουν μέσα τους κάτι πολύ σπουδαίο, αφού έχουν να κάνουν με τα ανθρώπινα όρια. Μια και θα ακολουθήσουν κι άλλοι αθλητές στο μέλλον που θα αποτολμήσουν την κατάρριψη του ρεκόρ, ποια θα πρέπει να θεωρηθεί διαδρομή αναφοράς; Η διαδρομή Porter καλύπτει τις προδιαγραφές μιας τέτοιας διαδρομής;

[Ryno Griesel]: Όπως προανέφερα, μας άρεσε πραγματικά η διαδρομή του Andrew Porter. Αλλά πιστεύουμε ότι η ομορφιά του κινήματος των FKT είναι ότι προσφέρουν δυνατότητες επιλογής, χρόνου και δημιουργικότητας - ανοίγοντας πολυάριθμους δρόμους για μελλοντικές προσπάθειες κατάρριψης.

[Ryan Sandes]: Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να καθορίζεις τη διαδρομή σου και αυτό προσπαθήσαμε να κάνουμε με τον Ryno. Μιλήσαμε με τον Andrew και προσπαθήσαμε να έχουμε μια δίκαιη σύγκριση αλλά και ένα μέτρο σύγκρισης για το μέλλον, για όσους θέλουν να ακολουθήσουν τη διαδρομή μας και να έχουν τα κριτήρια και τα σημεία ελέγχου. Πιστεύω ότι έτσι γίνεται μια δίκαιη πρόκληση, και όπως σε κάθε FKT, κάποιος κάνει την αρχή και μετά υπάρχει μια δίκαιη σειρά κριτηρίων. Προσπαθήσαμε πάρα πολύ να το κάνουμε αυτό, αλλά προφανώς, όπως αναφέρατε, υπάρχουν και άλλες διαδρομές και επιλογές που μπορεί να ακολουθήσει κανείς, αλλά αν κάποιος θέλει να ξεπεράσει τον χρόνο μας, έχει όλες τις πληροφορίες.

[Advendure]: Πόσο απέχουμε σήμερα πια απ’ το να δούμε το GHT σαν έναν αγώνα non-stop για σόλο ή ντουέτα αθλητών, με συνθήκες υποστήριξης παρόμοιες με τις δικές σας; Αφού βέβαια λυθούν πρώτα τα σοβαρά προβλήματα με τις άδειες και τους οδηγούς εκεί στο Νεπάλ!

[Ryno Griesel]: Δεν είμαι σίγουρος, αλλά ακούγεται σαν μια καλή ιδέα. Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι δεν είχαμε ομάδα υποστήριξης (μόνο ομάδα κινηματογράφησης) και ότι είχαμε το ίδιο επίπεδο "στήριξης" με τον Andrew (μια τοπική εταιρία οδηγών - την Himalayan Trails), και ο ένας τον άλλον.

[Ryan Sandes]: Ναι, υποθέτω ότι θα μπορούσε κάποιος να οργανώσει έναν τέτοιο αγώνα, αν και μιλάμε για πολύ μεγάλα υψόμετρα, οπότε θα είχα επιφυλάξεις, ακόμη και για την διάσχιση του Drakensberg που κάναμε εμείς. Πιστεύω ότι υπάρχουν πολλοί απρόβλεπτοι παράγοντες όταν ξεκινάς έναν τέτοιο αγώνα, δεν μπορείς να διατρέξεις τον κίνδυνο να γίνει με κακές καιρικές συνθήκες χωρίς να έχεις ανθρώπους σε σταθμούς τροφοδοσίας. Πιστεύω πως ίσως να απέχουμε αρκετά από κάτι τέτοιο, αλλά ποτέ δεν ξέρεις, τα πράγματα προχωρούν τόσο γρήγορα που δεν αποκλείεται να συμβεί.

[Advendure]: Μετά την εμπειρία του GHT, τι έχει αλλάξει μέσα σας; Είστε οι ίδιοι άνθρωποι με πριν ή αυτές οι 25 ημέρες σμίλεψαν δυο νέες προσωπικότητες, που αναθεώρησαν τη σχέση τους με τον αθλητισμό, όπως τον γνώριζαν μέχρι τώρα;

[Ryno Griesel]: Προσωπικά, απέκτησα πολλή εμπειρία, αυτοπεποίθηση, και ακόμη περισσότερο πάθος για τα ψηλά βουνά. Ανυπομονώ για νέες αποστολές FKT σε ψηλά βουνά. Επίσης, το ότι βιώσαμε μαζί αυτές τις προκλήσεις, δυνάμωσε τη φιλία μας.

[Ryan Sandes]: Σίγουρα έχουν αλλάξει πολλά! Πιστεύω ότι το GHT είχε τεράστιο αντίκτυπο στη ζωή μου και ότι κατά κάποιον τρόπο διαμόρφωσε το μέλλον μου. Έμαθα τόσο πολλά σε σχέση με την υπομονή, και έμαθα τόσο πολλά από τους ντόπιους, πραγματικά είναι εξωπραγματικό το πόσο φιλόξενοι ήταν. Μας άνοιξαν τα σπίτια τους ενώ ήμασταν τελείως άγνωστοι, μας έδωσαν τα κρεβάτια τους για να κοιμηθούμε. Προφανώς αντιμετωπίσαμε πολλές κακουχίες και δυσκολίες στη διαδρομή, αλλά όλα αυτά διαμορφώνουν το χαρακτήρα σου και σε κάνουν πιο δυνατό. Για μένα προσωπικά, το σημαντικότερο είναι να εκτιμάς τα μικρά πράγματα στη ζωή. Νομίζω ότι είναι πολύ εύκολο στις μέρες μας να κυνηγάς μεγάλους στόχους, αλλά για μένα, το GHT με έκανε να καταλάβω ότι αυτά που μετράνε είναι τα μικρά πράγματα στη ζωή.  Δίνουν τόσο πολύ νόημα στην καθημερινότητα, που δεν χρειάζεται να κυνηγάς τα μεγάλα πράγματα.

[Advendure]: Θυμάμαι ότι στο Kagbeni ο Ryno δήλωσε πως ο Ryan είναι το κίνητρό του για να συνεχίσει και ο Ryan λίγες μέρες αργότερα έγραψε πως με τον Ryno θα πήγαινε ακόμα και στον πόλεμο! Τελικά, είναι μεγαλύτερο είναι το κίνητρο της ολοκλήρωσης ενός εγχειρήματος ή εκείνο της συντροφικότητας στο εγχείρημα; Τόσο μεγάλο μάλιστα, που μπορεί να ξεπεράσει και καταστάσεις κρίσιμες που βάζουν σε κίνδυνο και την ίδια τη ζωή;

[Ryno Griesel]: Σίγουρα πάντα η φιλία είναι πρώτη, και έχοντας ένα κοινό όραμα, μπορούμε να επιτύχουμε οποιονδήποτε στόχο και να ξεπερνάμε όλα τα εμπόδια που συναντάμε.

[Ryan Sandes]: Ο Ryno κι εγώ ήρθαμε πάρα πολύ κοντά στη διάρκεια της αποστολής, και προφανώς υπήρξαν καλές και κακές στιγμές που μας έδεσαν ακόμη περισσότερο. Όπως είπαμε, ο Ryno αντιμετώπισε πολλά προβλήματα με τα κρυοπαγήματα κλπ και το να τον βλέπω να προχωράει και να μην το βάζει κάτω ήταν απίστευτη εμπειρία - όπως είχα πει, θα ήταν από τους πρώτους ανθρώπους που θα διάλεγα να έχω μαζί μου εάν πήγαινα στον πόλεμο. Πιστεύω πως αυτό που υπέμενε ο Ryno ήταν εξωπραγματικό.

[Advendure]: Είχατε δυσκολίες στο να ακολουθείτε συνεχώς τη σωστή διαδρομή ή τη χάνατε τακτικά? Όπως είπατε, οι χάρτες έχουν ανακρίβειες πολλές φορές αλλά και το χιόνι που σκέπαζε τα μονοπάτια σίγουρα δημιουργούσε προβλήματα! Είναι πάντως γνωστό το πρόβλημα των χαρτών σε όσους έχουμε χρησιμοποιήσει στο παρελθόν, μια και οι κλίμακες σπάνια είναι ικανοποιητικές για έναν πεζοπόρο, ειδικά στα δυτικά! Βασιζόσασταν και στην πληροφόρηση από τους ντόπιους;

[Ryno Griesel]: Δουλέψαμε πολύ με τους χάρτες πριν ξεκινήσουμε, και φτιάξαμε ένα πολύ καλό ίχνος GPS της διαδρομής που σκοπεύαμε να ακολουθήσουμε. Έτσι, θα είχαμε κάπου να βασιστούμε, και θα είχαμε να κάνουμε μόνο μικρές προσαρμογές πλοήγησης όταν τρέχαμε. Ειδικά στα δυτικά, τα μονοπάτια ήταν συχνά καλυμμένα με χιόνι και πάγο, δυσχεραίνοντας τον προσανατολισμό μας, και συχνά χρειαζόταν να διαβάζουμε τις καμπύλες του χάρτη για να βρούμε εναλλακτικές. Καθώς οι χάρτες ήταν σε κλίμακα 1:150 000, αυτό συχνά οδηγούσε σε δύσκολες αποφάσεις και παρακινδυνευμένες ερμηνείες. Επίσης, συχνά ζητούσαμε επιβεβαίωση και οδηγίες από τους ντόπιους, πράγμα που μας βοήθησε πολύ.

[Ryan Sandes]: Ο προσανατολισμός ήταν πολύ δύσκολος γιατί μεγάλο μέρος της διαδρομής ήταν καλυμμένο με πάγο και χιόνι. Επίσης γιατί το GHT είναι ένα ολόκληρο δίκτυο μονοπατιών, τα οποία δεν είναι σηματοδοτημένα όπως στην Ευρώπη, και έτσι ορισμένα μέρη είναι πολύ δύσκολα. Ευτυχώς για εμάς, ο Ryan είναι εξαιρετικός πλοηγός, και αυτό συνετέλεσε σημαντικά στο να μην έχουμε μεγάλα προβλήματα. Επίσης ζητούσαμε και πληροφορίες από τους ντόπιους, οι οποίοι ήταν πολύ πρόθυμοι και φιλικοί, ρωτούσαμε αν είμαστε στον σωστό δρόμο, αλλά προφανώς είναι δύσκολο λόγω της γλώσσας, και χωρίς να είμαστε σίγουροι ότι μας καταλαβαίνουν ήταν λίγο ρίσκο. 

[Advendure]: Φαντάζομαι ότι οι πιο δύσκολες μέρες ήταν εκείνες από το Dunai μέχρι το Kagbeni. Είχαν απομόνωση, κρύο και πάγο. Για μένα τουλάχιστον ήταν ημέρες επικές, με την όποια πληροφόρηση είχαμε! Μπορείτε να μας πείτε δυο λόγια για αυτές τις μέρες;

[Ryno Griesel]: Εκτός του ότι ο καιρός ήταν κακός και η πλοήγηση επίφοβη, ήμασταν οι πρώτοι άνθρωποι που διέσχιζαν την περιοχή μετά τον χειμώνα, που σήμαινε ότι έπρεπε να ανοίγουμε βήματα σε χιόνι και πάγο, σε μεγάλες αποστάσεις. Έτσι, η κίνησή μας ήταν αργή και κοπιαστική, και ήμασταν διαρκώς εκτεθειμένοι στις καιρικές συνθήκες. Επίσης ήμασταν πολύ απομονωμένοι, αφού δεν υπήρχε σχεδόν κανένας άλλος σε αυτό το κομμάτι. Την μία νύχτα μπορέσαμε να βρούμε καταφύγιο σε ένα μοναστήρι, και την άλλη μας φιλοξένησε ένας μοναχός. Και στις δύο περιπτώσεις, εάν δεν μας είχαν φιλοξενήσει, θα εμπλεκόμασταν σε καταστάσεις που θα έβαζαν σε κίνδυνο τ η ζωή μας.

[Advendure]: Το ανάγλυφο στα δυτικά χαρακτηρίζεται από τα μεγάλα υψόμετρα αλλά και από την κατά μήκος κίνηση σε κοιλάδες. Στα ανατολικά πάλι, ενώ τα υψόμετρα είναι χαμηλά, υπάρχουν αμέτρητες κοιλάδες που τέμνουν τη διαδρομή συνεχώς, η μία πίσω απ την άλλη. Πείτε μας λίγα λόγια για το πεδίο και τις φυσικές δυσκολίες της διαδρομής.

[Ryno Griesel]: Ολόκληρη η διαδρομή ήταν δύσκολη, με κάθε της τμήμα να έχει τις δικές του προκλήσεις. Αντιμετωπίσαμε χειρότερες καιρικές συνθήκες και μεγαλύτερα υψόμετρα στα δυτικά, αλλά στα ανατολικά, παρόλο που ήταν γενικά πιο εύκολο να τρέξεις, περνάγαμε ολόκληρες μέρες είτε σε ανηφόρα είτε σε κατηφόρα, με ελάχιστες ευθείες, πράγμα ψυχολογικά εξουθενωτικό.

[Ryan Sandes]: Στα δυτικά όπως αναφέρετε υπήρχαν πολλές κοιλάδες που έπρεπε να διασχίσουμε, και αυτό το έκανε πιο δύσκολο, και νομίζω ότι ήταν εκνευριστικό να κοιτάς το προφίλ και να νομίζεις ότι έχεις μία ακόμη ανάβαση αλλά μετά να πρέπει να ανεβοκατεβαίνεις τις κοιλάδες. Επίσης στα δυτικά είναι πολύ λιγότερο τουριστικό το μέρος, οι κοιλάδες είναι πιο τεχνικές, υπήρχαν πολλές κατολισθήσεις, οπότε η κίνηση ήταν πολύ αργή, με σημεία καλυμμένα από πάγο και χιόνι, με αποτέλεσμα να είναι πολύ πιο δύσκολα από το αναμενόμενο. Θέλεις να πιέσεις και να κινηθείς πιο γρήγορα, αλλά ταυτόχρονα καταναλώνεις τόση ενέργεια χωρίς να βλέπεις αποτέλεσμα. Αυτή ήταν η μεγάλη πρόκληση στα δυτικά.

[Advendure]: Ποια αποδείχτηκαν τα πιο πολύτιμα μέρη του εξοπλισμού (mve) σας σε αυτή τη δύσκολη αποστολή;

[Ryno Griesel]: Τα Salomon παπούτσια μας (εγώ φορούσα Salomon Sense Rides) και τα πουπουλένια μπουφάν της Salomon.

[Ryan Sandes]: Για μένα το πουπουλένιο μπουφάν ήταν πολύ χρήσιμο, γενικά, και για τον ύπνο και για όταν κρύωνα. Επίσης τα ειδικά σχεδιασμένα για μένα παπούτσια ήταν πολύ χρήσιμα, γιατί έχω φαρδιά πόδια, οπότε μου τα προστάτευαν και δεν έκανα φουσκάλες.  Προφανώς τα πόδια είναι άκρως σημαντικός παράγοντας και πρέπει να τα φροντίζεις σε τέτοιο τερέν. Επίσης, στον πολύτιμο εξοπλισμό θα πρόσθετα το GPS, πολύ σημαντικό σε ένα τέτοιο πρότζεκτ.

[Advendure]: Πόσο καταφέρατε να ελαχιστοποιήσετε τον εξοπλισμό που μεταφέρατε καθημερινά πάνω σας;

[Ryno Griesel]: Επιλέγαμε τον εξοπλισμό μας ειδικά για την περιοχή που θα διανύαμε. Γενικά είχαμε μαζί μας περισσότερο εξοπλισμό για χειμερινές συνθήκες στα δυτικά (μεταξύ άλλων πιολέ και ορειβατικό σχοινί στην περιοχή του Dolpha). Δεν μεταφέραμε πολύ φαγητό, και βασιζόμασταν στους ντόπιους για την τροφή μας, πράγμα που τελικά αποτέλεσε δύσκολη πρόκληση.

[Ryan Sandes]: Συζητήσαμε πάρα πολύ το θέμα της ελαχιστοποίησης του εξοπλισμού. Είχαμε τρία drop-bags στη διαδρομή, έτσι ώστε να παίρνουμε και να αφήνουμε εξοπλισμό, αλλά στην πραγματικότητα κυρίως διατηρήσαμε τον ίδιο εξοπλισμό. Απλά βρήκαμε ποια ήταν τα σημαντικότερα πράγματα, και επίσης φροντίζαμε να παίρνουμε τα απολύτως απαραίτητα για να μην μεταφέρουμε μεγάλο βάρος.

[Advendure]: Ήταν σωτήρια κάποια πράγματα που δεν είχατε υπολογίσει αρχικά και τα βρίσκατε ανέλπιστα μπροστά σας, όπως οι ανοιχτές πόρτες των σπιτιών ή τα τυποποιημένα τρόφιμα (snickers, coke, μπισκότα) που μπορεί κανείς να βρει σε οποιοδήποτε σούπερ-μάρκετ της γειτονιάς του;

[Ryno Griesel]: Μας εντυπωσίασε η φιλοξενία των ντόπιων, ειδικά στα δυτικά, και είμαστε  ευγνώμονες για αυτήν. Στα δυτικά δεν υπήρχαν επίσημα πανδοχεία ή καφενεία, και έτσι μας έβαζαν στα σπίτια τους, κυριολεκτικά μας έδιναν τα κρεβάτια τους.

[Ryan Sandes]: Σίγουρα στην περιοχή Dolpha στα δυτικά υπήρχαν λιγότερες προμήθειες και καταστήματα, οπότε τα τρόφιμα ενίοτε σπανίζουν, αλλά υπήρχαν κάποια καφενεία με κάτι σαν μαγαζάκια δίπλα, όπου μπορούσες να αγοράσεις snickers, coca cola, μπισκότα κ.λπ. Ειδικά εγώ απόλαυσα τα Red Bull που με κρατούσαν σε εγρήγορση τις νύχτες. Αυτά βοηθούσαν πολύ, οπότε ανυπομονούσαμε να φτάσουμε στα μαγαζάκια.

[Advendure]: Καταφέρατε να κρατήσετε μια καθημερινή ρουτίνα στη διάσχιση σας ή μετά τις πρώτες δύσκολες ημέρες σε αραιοκατοικημένες περιοχές το πρόγραμμα πετάχτηκε στα σκουπίδια κι άρχισε η πραγματική περιπέτεια, που ποτέ δεν έχει πρόγραμμα;

[Ryno Griesel]: Ποτέ δεν είχαμε, ούτε είχαμε σχεδιάσει να έχουμε, καθημερινή ρουτίνα. Είχαμε αποφασίσει εξαρχής να μην έχουμε προγραμματισμένες στάσεις ή συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, αλλά να ακούμε τα σώματά μας και να προσαρμοζόμαστε ανάλογα.

[Ryan Sandes]: Ποτέ δεν είχαμε ένα δομημένο πρόγραμμα, είχαμε καθημερινούς στόχους, αλλά λόγω του εδάφους και της φύσης της αποστολής, έπρεπε να είμαστε ευέλικτοι και να προσαρμοζόμαστε σύμφωνα με τις συνθήκες.

[Advendure]: Πιστεύετε ότι η φτωχή διατροφή που είχατε, ειδικά στη δύση, επηρέασε καταλυτικά την έκβαση της προσπάθειάς σας; Πόσο αρκετό είναι το dhal-bat για κάποιον που καταναλώνει χιλιάδες θερμίδες καθημερινά; Πώς καταφέρατε να διαχειριστείτε αυτή τη δύσκολη κατάσταση; Παίρνατε συμπληρώματα διατροφής (βιταμίνες, μέταλλα κλπ);

[Ryno Griesel]: Παίρναμε βιταμίνες καθημερινά.  Στην πραγματικότητα, διαπιστώσαμε ότι το Dahl (παραδοσιακό πιάτο με φακές) και τα Rotti (πίτες) στα δυτικά  - τα οποία ήταν όμως δυσεύρετα και έπρεπε να παίρνουμε μεγάλες ποσότητες όταν τα βρίσκαμε - μας εξυπηρετούσαν περισσότερο από τα γεμάτα ζάχαρη μπισκότα και τις σοκολάτες που τρώγαμε στα δυτικά. Την τελευταία εβδομάδα είχαμε στομαχικές διαταραχές λόγω των μεγάλων ποσοτήτων ζάχαρης που διοχετεύαμε στα στομάχια μας!

[Ryan Sandes]: Ακόμη και στην περιοχή Dolpha, καταφέραμε να βρούμε αρκετά τρόφιμα και παίρναμε βιταμίνες και συμπληρώματα διατροφής, αλλά μόνο τα βασικά γιατί δεν θέλαμε να κουβαλάμε μεγάλο βάρος.  Το dhal-bat για μένα προσωπικά ήταν μια χαρά, το μεγάλο πρόβλημα ήταν ότι φάγαμε πολλές σοκολάτες και μετά από είκοσι μέρες το στομάχι μου δεν άντεχε άλλο, οπότε αυτό δεν βοήθησε, αλλά το dhal-bat ήταν καλό, δεν νομίζω ότι είχε αρνητικό αντίκτυπο. Άλλωστε όλα είναι κομμάτι της περιπέτειας.

[Advendure]: Πώς σας αντιμετώπιζαν οι ντόπιοι και πόσο σας βοήθησαν; Είπατε ότι στο Dolpa σας έσωσε η φιλοξενία τους. Η διαφορά κουλτούρας ανάμεσα σε Ινδουϊστές στα ανατολικά και Βουδιστές στα δυτικά είχε αντίκτυπο στο θέμα της φιλοξενίας ή οι άνθρωποι ήταν το ίδιο φιλόξενοι παντού; Κάτι χαρακτηριστικό που θα θυμάστε από τους ανθρώπους της χώρας;

[Ryno Griesel]: Οι ντόπιοι ήταν πάρα πολύ φιλόξενοι σε ολόκληρη τη χώρα, παρόλο που πολύ σπάνια μπορούσαμε να επικοινωνήσουμε σωστά. Θα είμαστε για πάντα ευγνώμονες στους ντόπιους που κυριολεκτικά άφηναν τα κρεβάτια τους μέσα στην νύχτα, για να μας τα δώσουν να κοιμηθούμε εμείς. Στην περιοχή του Dolpha, βρήκαμε καταφύγιο σε ένα μοναστήρι, και ένα άλλο βράδυ μας φιλοξένησε ένας μοναχός. Και στις δύο περιπτώσεις, μας έσωσαν από πολύ επικίνδυνες περιστάσεις, όπου ήμασταν εκτεθειμένοι σε ακραίες καιρικές συνθήκες.

[Ryan Sandes]: Όπως προανέφερα, το καλύτερο από όλα ήταν οι ντόπιοι. Ακόμη και αν χτυπούσαμε την πόρτα τους στις δέκα τη νύχτα, αυτοί άνοιγαν την πόρτα τους σε δύο αγνώστους και μας φρόντιζαν, μας μαγείρευαν, κλπ Οι Βουδιστές στη δύση ήταν πολύ πιο χαλαροί και ταπεινοί, ενώ στα ανατολικά είχαμε πρόβλημα γιατί μας κυνήγησαν κάποιοι έμποροι ναρκωτικών. Αυτοί ήταν λίγο επιθετικοί, αλλά γενικά οι άνθρωποι του Νεπάλ ήταν το καλύτερο κομμάτι της περιπέτειάς μας.

[Advendure]: Για να ολοκληρώσετε το GHT κάνατε πολλές θυσίες και περάσατε κινδύνους. Τι είναι εκείνο που σας τραβά στα FKTs; Και τι είναι εκείνο που κάνει τη διαφορά από τους συμβατικούς αγώνες για να αποτελούν τόσο μεγάλη πρόκληση;

[Ryno Griesel]: Ο σχεδιασμός και η προετοιμασία για μεγάλης κλίμακας αποστολές FKT μας αρέσει πολύ. Το γεγονός ότι πρέπει να είσαι γενικά αυτάρκης, αλλά και το ότι έχεις περιθώρια να προσεγγίσεις την πρόσκληση με τους δικούς σου χρόνους και με τον δικό σου τρόπο, είναι αυτό που μας προσελκύει.

[Ryan Sandes]: Εγώ το βλέπω σαν μία μεγάλη περιπέτεια, το να προσπαθείς να κάνεις τον πιο γρήγορο χρόνο απλά ενισχύει την εμπειρία, γιατί προσπαθείς να πας όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, πράγμα που προσθέτει μία ακόμη διάσταση στο εγχείρημα. Εκ των υστέρων, πάντως, το σημαντικότερο ήταν η περιπέτεια και η όλη εμπειρία. Το ρεκόρ FKT είναι δευτερεύον - σίγουρα είμαι υπερήφανος για αυτό, αλλά δεν είναι το πιο πολύτιμο πράγμα για μένα - το πιο πολύτιμο είναι ότι πέρασα 25 μέρες διασχίζοντας το Νεπάλ με τον Ryno και ζώντας μια εκπληκτική εμπειρία. Επειδή το FKT είναι τόσο πολύ πιο άγριο, απρογραμμάτιστο και απρόβλεπτο, νομίζω ότι είναι πολύ πιο συναρπαστικό από έναν αγώνα, γιατί οι αγώνες είναι πολύ δομημένοι κάποιες φορές.

[Advendure]: Πόσο δένει δύο ανθρώπους μια τέτοια εμπειρία; Εξαρτάται από το αν ταιριάζουν μεταξύ τους ή από το πόσο η ανάγκη τους έφερε κοντά όσο ζουν μια μεγάλη περιπέτεια;

[Ryno Griesel]: Η αντιμετώπιση σοβαρών προκλήσεων σε ένα τέτοιο μεγάλο χρονικό διάστημα, πραγματικά δοκιμάζει μια φιλιά. Πιστεύουμε όμως, ότι λόγω του αμοιβαίου σεβασμού, η φιλία μας θα βγει ακόμη πιο δυνατή από αυτή την επική περιπέτεια.

[Ryan Sandes]: Σίγουρα ο Ryno και εγώ δεθήκαμε πολύ, καθώς βιώσαμε πολλές καλές και κακές στιγμές, όπως τα κρυοπαγήματα, το κυνηγητό των εμπόρων ναρκωτικών... Αυτά ενίσχυσαν τη φιλία μας και μετά την αποστολή.

[Advendure]: Η προσπάθειά σας πήρε σπουδαία δημοσιότητα χάρη στην υποστήριξη και προβολή των χορηγών σας κι αυτό ήταν ένα ευτύχημα για όλους! Χωρίς να παραβλέπουμε την οικονομική διασφάλιση των εγχειρημάτων αυτών από μεγάλους χορηγούς, μήπως η μεγάλη δημοσιότητα που δίνουν σ αυτές τις περιπτώσεις όπως το GHT τώρα, μπορεί να λειτουργεί αρνητικά για τη φήμη των FKTs, που χαρακτηρίζονται από τη μοναχικότητα και την απομόνωση;   

[Ryno Griesel]: Δεν το νομίζω. Κοινοποιώντας την περιπέτειά μας, μπορούμε να εμπνεύσουμε άλλους να ανέβουν το δικό τους "Έβερεστ" - και στο δικό μας μυαλό, όλα γι' αυτό γίνονται!

[Ryan Sandes]: Είμαι πραγματικά ευγνώμων που η Red Bull κατέγραψε την αποστολή μας. Εγώ και ο Ryno θα προχωρούσαμε ανεξάρτητα από αυτό, αλλά ήταν εκπληκτικό να έχουμε την υποστήριξη της Red Bull, της Salomon, κλπ Δεν νομίζω ότι η προβολή τέτοιων εγχειρημάτων έχει αρνητικό αντίκτυπο, για μένα είναι σημαντικό να μοιραζόμαστε τις εμπειρίες μας, και θέλω ο κόσμος να το ζήσει μαζί μας, κάτι που νομίζω ότι το καταφέραμε, και ελπίζω να εμπνεύσαμε κι άλλους να κυνηγήσουν τα όνειρά τους.

[Advendure]: Όλο και περισσότερα κείμενα γράφονται, συζητήσεις γίνονται και δημοσιότητα δίνεται για την επόμενη σελίδα στα ultra χάρη στα FKTs. Πιστεύετε ότι πρόκειται όντως για μια αυθεντική τροπή των πραγμάτων στα ultra-trails ή για ένα καινούργιο τρικ του marketing σε ένα καινούργιο πεδίο;

[Ryno Griesel]: Πιστεύω ότι δίνεται μία επιπλέον δυνατότητα στους αθλητές υπεραποστάσεων, να προσθέσουν ένα ακόμη βέλος στη φαρέτρα τους, να επεκτείνουν τη δρομική τους σταδιοδρομία, να περάσουν καλά - αλλά δεν πιστεύω ότι το ένα θα αντικαταστήσει το άλλο.

[Ryan Sandes]: Πιστεύω ότι τα FKT γίνονται όλο και πιο δημοφιλή, και όπως ανέφερα πιστεύω ότι πολλοί τα επιχειρούν γιατί αναζητούν την περιπέτεια, ενώ οι αγώνες έχουν γίνει πιο προβλέψιμοι. Βέβαια οι περισσότεροι παίρνουν μέρος σε αγώνες γιατί δεν χρειάζεται ιδιαίτερος σχεδιασμός, ενώ σε ένα FKT πάντα χρειάζεται πολύς σχεδιασμός.  Αν δείτε τον σχεδιασμό που κάναμε για το GHT, o Ryno ασχολήθηκε πάνω από 350 ώρες μόνο με τους χάρτες... Άρα είναι μια ιδιαίτερα χρονοβόρα διαδικασία, και δεν έχουν όλοι τον χρόνο, αλλά πραγματικά πιστεύω ότι οι απόπειρες KFT γίνονται πιο δημοφιλείς.

[Advendure]: Πιστεύετε ότι κάτω από προϋποθέσεις που τα τελευταία χρόνια διαμορφώνονται παγκόσμια αλλά και με το σκεπτικό ότι η υπεραντοχή συγκλίνει στο τέλος προς στην περιπέτεια, τα FKTs θα μπορούσαν να αποτελέσουν το επόμενο βήμα στους αγώνες ultra-trail, αν και ήδη βλέπουμε να πληθαίνουν συνεχώς οι πολυήμεροι non-stop αγώνες και με μεγάλη απήχηση μάλιστα;

[Ryno Griesel]: Δείτε παραπάνω.

[Ryan Sandes]: Νομίζω ότι οι άνθρωποι απλά θέλουν να ξεβολευτούν και να δοκιμάσουν κάτι διαφορετικό. 

[Advendure]: Στο τέλος όλων αυτών των προβληματισμών για τις λεπτομέρειες του FKT στο GHT, εκείνο που μετρά για εσάς είναι η αθλητική του διάσταση ή η συναισθηματική?; Κατάφερε το συναίσθημα του adventurer να έχει ήδη εκτοπίσει τη λογική του αθλητή την ώρα που φτάνατε στο Pashupatinagar μετά από 25 μέρες ταλαιπωρίας; Τελικά τα FKTs είναι περισσότερο μια εγκεφαλική εμπειρία απ’ ότι μια μεγάλη φυσική δοκιμασία;

[Ryno Griesel]: Πιστεύω ότι είναι ένας συνδυασμός και των δύο. Ωστόσο, η ομορφιά που με τραβάει στα FKT είναι το ότι δεν έχουν κανονισμούς, δεν έχουν πολιτικά κίνητρα, δεν ανήκουν σε κανέναν. Εγώ απλά απόλαυσα το να διασχίζω τρέχοντας το Νεπάλ, με τον καλύτερό μου φίλο. Δεν θέλω να μπω σε συζητήσεις και αναλύσεις μετά από αυτό. Προτιμώ να εστιάσω θετικά στο επόμενο πρότζεκτ.

[Advendure]: Τι κρατήσατε από την κουλτούρα και το πνεύμα των ανθρώπων με τους οποίους ζήσατε μαζί για ένα μήνα στις ερημιές του Νεπάλ;

[Ryno Griesel]: Όπου μπορείς - πάντα να είσαι ευγενικός με τους γύρω σου - δεν μπορείς πάντα να κατανοήσεις τον δρόμο που τραβάνε.

[Ryan Sandes]: Η κουλτούρα και το πνεύμα του Νεπάλ θα ζουν πάντοτε μέσα μου, ήταν μια εκπληκτική εμπειρία, και θα ήθελα πολύ να επιστρέψω και να πάρω μαζί την οικογένειά μου, τον γιο μου τον Max. Πιστεύω ότι είναι μια χώρα μαγευτική και μεγαλοπρεπής.  Όταν πας στο Νεπάλ, μπορεί να φύγεις αλλά το Νεπάλ δεν σε αφήνει, πάντα θα υπάρχει ένα κομμάτι του Νεπάλ στην ψυχή μου. 

[Advendure]: Με την πολύτιμη εμπειρία σας τώρα πια, τι βασικό θα πρέπει να γνωρίζουν στο μέλλον όσοι επιχειρήσουν να κάνουν διάσχιση ταχύτητας στο GHT;

[Ryno Griesel]: Μην περιμένεις τη ΣΩΣΤΗ στιγμή! Πάντα υπάρχουν 1000 λόγοι για να ΜΗΝ κάνεις κάτι. Απλά ξεκίνα. Ούτως ή άλλως, είναι μια περιπέτεια, και δεν μπορείς να ελέγξεις όλες τις μεταβλητές.

[Ryan Sandes]: Αυτό που θα έλεγα σε όσους αποπειραθούν να διασχίσουν το GHT, είναι: συνεχίστε να δουλεύετε σκληρά και να ξέρετε ακριβώς τι κάνετε, αλλά ταυτόχρονα ρουφήξτε την κάθε στιγμή και απολαύστε την περιπέτεια. Φυσικά κάποιες φορές πρέπει να εστιάζεις στο να καλύψεις τα χιλιόμετρα, αλλά είναι σημαντικό να θυμάσαι γιατί το κάνεις και πόσο μαγικό και επικό είναι το Νεπάλ. Μία σημαντική συμβουλή, ωστόσο, είναι να ξέρετε ποιες διαδρομές θα ακολουθήσετε και να έχετε ένα βασικό πλάνο. Σίγουρα δεν θα το ακολουθήσετε κατά γράμμα, αλλά καλό είναι να υπάρχει κάποια δομή.                           

Λάζαρος Ρήγος

Photos : Dean Leslie (Wandering Fever)

Μετάφραση: Σοφία Βλαβιανού