Το χρονικό του ρεκόρ του Kilian Jornet στο McKinley

By 19 Ιουν 2014

Με ένα σπουδαίο ρεκόρ στο όρος McKinley στα πλαίσια του Summits Of My Life ολοκληρώθηκε η προσπάθεια του Kilian Jornet στις 7 Ιουνίου 2014. Κατάφερε να ανέβει και να κατέβει από την κορυφή του βουνού η οποία βρίσκεται στα 6.168 μέτρα μετά από 11 ώρες και 48 λεπτά, ενώ το προηγούμενο ρεκόρ κατείχε ο Ed Warren με 16 ώρες και 46 λεπτά. Όπως όμως μας εξιστορείται ο ίδιος, το ρεκόρ δεν ήρθε τόσο εύκολα αφού ο καιρός και η κατάσταση του τερέν τον ανάγκασαν να χρησιμοποιήσει διαφορετική πορεία, την διαδρομή Rescue Gully και όχι την West Rib όπως είχε διαρρεύσει τις πρώτες ώρες μετά την ολοκλήρωση του επιτεύγματος...

"Ήταν μια μεγάλη περιπέτεια..." αναφέρει ο Κίλιαν. "Οι καιρικές συνθήκες ήταν άσχημες καθόλη σχεδόν την διάρκεια της προσπάθειας. Παρόλα αυτά κατάφερα να σπάσω το ρεκόρ κάτι για το οποίο φυσικά είμαι ιδιαίτερα ικανοποιημένος. Χρησιμοποίησα διαφορετική διαδρομή από την συνηθισμένη έτσι ώστε να αποφύγω να χρησιμοποιήσω τα σταθερά σχοινιά που είναι φιξαρισμένα. Ήθελα να επιμείνω στις αξίες του project Summits Of My Life οι οποίες εν μέρει έχουν να κάνουν με την χρήση όσο το δυνατόν λιγότερου τεχνικού εξοπλισμού ή εξωτερικής βοήθειας."

 

Στις 26 Μαϊου ο Kilian ξεκίνησε το ταξίδι για την Αλάσκα συνοδευόμενος από τον Sebastien Montaz (οπότε να περιμένετε εκπληκτικές εικόνες από την προσπάθεια...), τον Jordi Tosas και τον Vivian Bruchez. Για άλλη μια φορά στο project λοιπόν, δημιουργήθηκε μία ομάδα η οποία θα τον βοηθούσε στην κινηματογράφηση και στην πλήρωση κάποιων βασικών κανόνων ασφαλείας.

 

McKinley (6.168m)... ©Nic McPhee

 

Με την άφιξη στο Anchorage, ο καιρός έδειξε τα δόντια του. Οι άσχημες συνθήκες που επικρατούσαν, καθήλωσαν την ομάδα για μέρες πριν πάρουν το αεροπλάνο για την κατασκήνωση βάσης του McKinley που βρίσκεται στα 2.200μ. Από εκεί, ανέβηκαν και έστησαν μία κατασκήνωση στα 4.000 μέτρα όπου η ομάδα έμεινε μερικές μέρες για εγκλιματισμό στο υψόμετρο και να εξερευνήσει την περιοχή. Κατά την διάρκεια της παραμονής τους εκεί, ανέβηκαν αρκετές φορές σε κορυφές με υψόμετρα πάνω από 5.000μ και σε μία από αυτές σκαρφάλωσαν στην κορφή του βουνού στα 6.168 μέτρα μέσω της παραδοσιακής διαδρομής West Rib.

 

Συνολικά από τις 16 μέρες παραμονής της ομάδας στο βουνό, μόνο στις τρεις ο καιρός ήταν καλός, ενώ στις υπόλοιπες έπρεπε να υπομένουν χιονοθύελλες, ομίχλη, βροχή σε πιο χαμηλά υψόμετρα και χαμηλές θερμοκρασίες. Κατά την 7η μέρα παραμονής τους στην κατασκήνωση των 4.000μ ο καιρός έκανε ένα άνοιγμα με τις προβλέψεις να δείχνουν επιδείνωση τις επόμενες μέρες, έτσι αποφάσισαν
παρότι δεν είχαν εγκλιματιστεί πλήρως να κάνουν μία προσπάθεια, στις 7 Ιουνίου.

 

Ήταν 7:10 το πρωί και το θερμόμετρο έδειχνε -20ºC. Οι ριπές του ανέμου έφταναν τα 40χλμ/ώρα (6 μποφόρ) και ο Kilian ξεκίνησε από την κατασκήνωση βάσης στα 2.000μ. Ο σκοπός ήταν να φτάσει στην κορυφή και να κατέβει στον γρηγορότερο πιθανό χρόνο χωρίς βοήθεια. Η διαδρομή που επιλέχθηκε ήταν η Rescue Gully που ουσιαστικά πρόκειται για μία παραλλαγή της κλασικής West Rib που χρησιμοποιείται από τις ομάδες διάσωσης (εξ' ου και το όνομα Rescue) για να κατεβάζουν εγκλωβισμένους ορειβάτες. "Θέλαμε μία παραλλαγή της κλασικής ανάβασης/κατάβασης, λίγο πιο τεχνική, έτσι ώστε να αποφύγουμε και τα σταθερά σχοινιά που είναι φιξαρισμένα σε ορισμένα σημεία της. Θέλουμε να σκαρφαλώνουμε με όσο το δυνατόν πιο αγνό και αμόλυντο τρόπο μπορούμε."

 

Μία παραλλαγή της West Rib χρησιμοποίησε ο Kilian για να ανέβει στο McKinley ©voodooascent.com

 

Η ανάβαση, κατά την οποία χρησιμοποίησε σκι και κραμπόν σε πιο τεχνικά σημεία της διαδρομής, ολοκληρώθηκε βάσει σχεδίου όπως εξηγεί ο Kilian: "Ξεκίνησα με έναν πολύ δυνατό ρυθμό μέχρι και τα 4.000μ. Από εκεί και μέχρι τα 5.000μ υπήρχαν πολύ δυνατοί άνεμοι και ομολογώ ότι τα πόδια μου κρύωσαν αρκετά. Ο πραγματικά άσχημος καιρός όμως ξεκίνησε από εκεί και μετά, πάνω από τα 5.000 μέτρα. Από εκεί και μέχρι και την κορυφή μου ήταν πραγματικά δύσκολο να προχωράω αφενός λόγω του έντονου κρύου και αφετέρου από το υψόμετρο το οποίο άρχιζε να με επηρεάζει φανερά. Έπρεπε κάθε τόσο να σταματάω για να μπορώ να ζεσταίνομαι και αυτό με καθυστέρησε αρκετά. Στην κορυφή είχα παγώσει. Χρειάστηκα πήρε σχεδόν 10 λεπτά για να βάλω τα σκι και να ετοιμαστώ για την κατάβαση. Συνέχιζε να φυσάει και να κάνει κρύο. Από εκεί, όσο κατέβαινα με τα σκι, αισθανόμουν καλύτερα, λόγω όμως της χαμηλής ορατότητας έπρεπε να είμαι πολύ προσεκτικός. Ακόμη και εκείνη την στιγμή δεν είχα πραγματική συναίσθηση του τι χρόνο είχα κάνει και αν είχα σπάσει το ρεκόρ. Χρειάστηκε να φτάσω μέχρι κάτω και να σταματήσω για να κοιτάξω το ρολόι μου και να συνειδητοποιήσω ότι τελικά τα κατάφερα!!!!"

 

Το χρονόμετρο έδειξε 11 ώρες και 48 λεπτά, από τις οποίες οι 9 ώρες και 45 λεπτά ήταν η ανάβαση! Με την ολοκλήρωση της προσπάθειας στο McKinley, έλαβε τέλος η 6η πρόκληση που ο ίδιος και η ομάδα του Summits Of My Life είχαν θέσει. Σε όλη την διάρκεια της προσπάθειαςο Kilian Jornet συνοδευόταν από τον σκηνοθέτη και οδηγό βουνού, Sebastien Montaz, που μας έχει χαρίσει απίστευτες εικόνες από τις προσπάθειες του Kilian και σίγουρα το ίδιο ετοιμάζεται να κάνει και τώρα αλλά και τους ορειβάτες και σκιέρ Jordi Tosas και Vivian Bruchez οι οποίοι ήταν στημένοι σε σημεία της διαδρομής για να κινηματογραφήσουν την προσπάθεια του Kilian και να επέμβουν για ασφάλεια αν χρειαζόταν.

 

"Είμαι ενθουσιασμένος με αυτό το ρεκόρ! Παρότι δεν ήταν τεχνικά δύσκολο, είχα δύο δυσκολίες που έπρεπε να αντιμετωπίσω. Από την μία, ήταν το κρύο και ο αέρας που με δυσκόλεψαν και με καθυστέρησαν κατά την διάρκεια της ανάβασης. Από την άλλη, το υψόμετρο με επηρέασε μετά τα 5.000 μέτρα. Γενικά όμως ήταν μία απίστευτη εμπειρία από οποία θα έχω να θυμάμαι δύο πράγματα: το πρώτο είναι η στιγμή που έφτασα στην κορυφή, όχι γιατί η θέα ήταν υπέροχη αφού δεν έβλεπα τίποτα από την ομίχλη, αλλά επειδή θα σταματούσε ο πόνος στα πόδια μου και το δεύτερο όταν αντίκρισα τους Jordi και Vivian οι οποίοι με περίμεναν καρτερικά, κάτι πραγματικά συγκινητικό..." ανέφερε ο Kilian.

 

Για την Ιστορία, η πρώτη ανάβαση στο McKinley (Denali στην τοπική διάλεκτο) έγινε το 1913 από τους Hudson Stuck, Harry Karstens, Walter Harper και Robert Tatum μέσω της διαδρομής Muldrow Glacier. Η πρώτη ανάβαση από την West Rib έγινε το 1959 και έκτοτε χρησιμοποιείται σαν η πιο κλασική διαδρομή ανάβασης στην κορυφή του βουνού.

 

Aconcagua... © superbwallpapers.com

 

Άλλα τρία εγχειρήματα χρειάζονται για να ολοκληρωθεί με επιτυχία Το Summits Of My Life. Φέτος ο νεαρός Καταλανός σχεδιάζει να επαναλάβει την προσπάθεια για το ρεκόρ στο Elbrus αφού πέρυσι δεν κατάφερε λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών, ενώ τέλος για φέτος παραμένει στα σχέδια η ανάβαση στο Aconcagua (6,960m) στην Αργεντινή. Το 2015 ο Kilian θα επιχειρήσει το gran finale, την προσπάθεια δηλαδή κατάρριψης του ρεκόρ ανάβασης/κατάβασης στο Έβερεστ (8,848m)...

 

Χρήσιμα στοιχεία

  • Τόπος εκκίνησης-τερματισμού: Base Camp McKinley (2.000m)
  • Υψηλότερο σημείο: Κορυφή McKinley (6.168m)
  • Χρόνος ανάβασης: 9h43
  • Συνολικός χρόνος: 11h48′
  • Απόσταση: 53,52km
  • Θετική υψομετρική: 4.732m
  • Αρνητική υψομετρική: 4.729m

 

 

Πηγή: summitsofmylife.com

Τάκης Τσογκαράκης

Η αγάπη του για το βουνό ξεκινάει πολλά χρόνια πίσω με τις πρώτες αναβάσεις στην αγαπημένη του Πάρνηθα και μετέπειτα με την σχολή Ορειβασίας του ΕΟΣ Αχαρνών. Το 2007 έτρεξε τον πρώτο του αγώνα ορεινού τρεξίματος και από τότε ονειρεύεται "όλο και ψηλότερα, όλο και μακρύτερα". Ελπίζει να το κάνει για πολλά χρόνια ακόμα...

www.advendure.com

ΕΠΟΜΕΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ