ROC 50 MILES 2025 — Τι ζήσαμε, τι μάθαμε!

08 Μάι 2025

15 χρόνια Rodopi Challenge. Ένας αγώνας που ξεκίνησε δειλά το 2010 σε μια γωνιά της Ροδόπης σαν ένα καλωσόρισμα στις υπεραποστάσεις βουνού και εξελίχθηκε σε σχολείο αντοχής, χαρακτήρα και επιμονής. Φέτος, ο ROC 50 MILES με 199 αθλητές στην εκκίνηση έσβησε 15 κεράκια υπό τους ήχους της βροντής και με φόντο το χαλάζι — κυριολεκτικά.

 

 

Και ποιος θα το φανταζόταν; Ότι στην καρδιά της Ροδόπης, στα τέλη Απριλίου, θα βιώναμε ένα δίωρο συνεχούς και έντονης χαλαζόπτωσης. Ένα φαινόμενο που, λίγες μόλις μέρες αργότερα, θα απασχολούσε και τα διεθνή μέσα περιγράφοντας το ίδιο ακριβώς φαινόμενο ... στο Παρίσι (3/5/2025)!

Σαν να ήθελε το βουνό να μας δείξει πόσο απρόβλεπτο μπορεί να γίνει – και πόσο σημαντικός είναι ο σωστός εξοπλισμός και η καλή προετοιμασία αθλητών & εθελοντών. Αδιάβροχα, γάντια, dry fit και extra θερμίδες ήταν ζήτημα επιβίωσης και αξιοπρέπειας μέσα στη φύση.

Η γραμμή εκκίνησης άνοιξε στις 5 το πρωί του Σαββάτου 26/4/2025 στο γνώριμο Δασικό Χωριό του Ερύμανθου στη Χαιντού. Η πρόγνωση έλεγε "βροχή πιθανή" από το μεσημέρι και μετά . Όντως μέχρι το μεσημέρι ο ήλιος ήταν έντονος και η ζέστη αρκετή κάτι που προοιώνιζε ότι αυτός ο καιρός, αυτή την εποχή, θα οδηγούσε σε καταιγίδα. Η βροχή ξεκίνησε όπως έλεγαν οι προβλέψεις αλλά αυτό που εξελίχτηκε δεν το είχαμε ξαναζήσει όλα αυτά τα χρόνια (απ το 2009) που ασχολούμαστε με όλες τις διοργανώσεις του ROUT Foundation. Ένα γεμάτο δίωρο χαλαζιού στο τελευταίο μέρος της διαδρομής (Δασικό Χωριό, Λειβαδίτης, Καπετάν Θεολόγος), δοκίμασε εξοπλισμό, κορμιά και αποφάσεις. Το χαλάζι ήταν τόσο σε ποσότητα που σε ξεγελούσε ότι ήταν χιόνι, ενώ τα μονοπάτια μετατράπηκαν σε τσουλήθρες και τα ρεματάκια σε μικρά ποτάμια που χρειάζονταν για να τα περάσεις μπατόν και μεγάλη προσοχή αφού το νερό έφτανε μέχρι πάνω απ το γόνατα των αθλητών/αθλητριών.

Οι αθλητές που πρωταγωνιστούσαν στα πρώτες θέσεις δοκιμάστηκαν περισσότερο γιατί βρέθηκαν στο «μάτι του κυκλώνα». Χαρακτηριστικό του φαινομένου, τα «καρούμπαλα» του νικητή του αγώνα, η παραμονή του 2ου νικητή για πάνω από 15 λεπτά στο κιόσκι του Καπετάν Θεολόγου και η εγκατάλειψη από υποθερμικά φαινόμενα αθλητών με μεγάλη ιστορία στις υπερπροστασίες στο Check Point Καπετάν Θεολόγος (79ο χλμ) και CP Λειβαδίτης (82ο χλμ).

Με τέτοιο φαινόμενο σε εξέλιξη και με την πληροφόρηση απ τις διασωστικές ομάδες στο CP Μαντρί 2 και CP Αγία Βαρβάρα 2 ότι η νύχτα που ακολουθούσε θα ήταν επικίνδυνή, η διοργάνωση πήρε την απόφαση να προστατεύσει τους αθλητές που βρισκόταν στο πίσω μέρος της κούρσας, διακόπτοντας τον αγώνα για όσους/ες δεν είχαν φτάσει στις 12 ώρες στο Σταθμό Πρασινάδα 2, αν και το όριο του αγώνα για το σημείο αυτό ήταν οι 13 ώρες.

Κι εκεί φάνηκε η ωριμότητα της κοινότητας: 34 αθλητές και αθλήτριες ( τα ονόματά τους αναφέρονται στο τέλος), στον Σταθμό Πρασινάδα 2 (60ο χλμ), δέχθηκαν ψύχραιμα την απόφαση της διακοπής από τη διοργάνωση. Όχι γιατί "δεν μπορούσαν", αλλά γιατί κατάλαβαν ότι στο βουνό, το μυαλό είναι το μεγαλύτερο εργαλείο. Αυτοί οι άνθρωποι δεν εγκατέλειψαν — έδειξαν τι σημαίνει να αγωνίζεσαι με σύνεση και να πειθαρχείς στους κανόνες.

Παρά τα εμπόδια, ο αγώνας ολοκληρώθηκε με συγκλονιστικές επιδόσεις. Ο Νικητής του αγώνα Βαγγέλης Τσιρώνης σε χρόνο 10 ώρες και 22 λεπτά (16 λεπτά πίσω απ το ρεκόρ του αγώνα του περσινού νικητή Μιχάλη Πετρούτσου που δημιούργησε κάποιες σκέψεις αν μπορούσε να σπάσει μιας και στην αρχή του αγώνα είχε χαθεί για περίπου 5 χλμ), επιβεβαιώνοντας την ποιότητά του σε ένα από τα πιο απαιτητικά ROC της ιστορίας. Στη δεύτερη θέση, με σταθερό ρυθμό και χαμηλό προφίλ, τερμάτισε ένας αθλητής-πρότυπο συνέπειας, ο Αλέξανδρος Γράκης (αθλητής βάθρου τόσο στον ROC όσο και στον ROUT τα περασμένα χρόνια) σε 11 ώρες και 13 λεπτά. Τρίτος, με μάτια που έκρυβαν χαμόγελο και ταλαιπωρία, ένας αθλητής υπομονής και επιμονής ο Τάσος Τομαράς από την ανταγωνιστική δρομική κοινότητα των Ιωαννίνων με χρόνο 11 ώρες και 44 λεπτά.

Στις γυναίκες, η νικήτρια Έφη Ματζερίδου έδειξε από νωρίς ότι ήταν αποφασιστική, ακριβής και έτοιμη για όλα τερματίζοντας σε χρόνο 13.07 (15η γενικής). Δεύτερη η αθλήτρια Ανδριάνα Δρουδάκη με χρόνο 14.17 (41η γενικής), και τρίτη η διαρκώς χαμογελαστή Καλλιόπη Πασσά με χρόνο 15 ώρες (59η γενικής)

Σε πολλούς αγώνες ο υποχρεωτικός εξοπλισμός δεν έχει χρειαστεί, αυτή τη φορά όμως ήταν απολύτως αναγκαίος και χρηστικός. Οι στιγμές που η βροχή μετέτρεψε τα μονοπάτια σε «λούνα παρκ» και το χαλάζι σε αφόρητο κρύο στα πόδια, απέδειξαν γιατί οι κανόνες είναι εκεί. Buffs, γάντια, αδιάβροχα, έξυπνα layering και extra θερμίδες έκαναν τη διαφορά ανάμεσα σε μια δυσάρεστη εμπειρία και σε μια αξιομνημόνευτη περιπέτεια.

Οι Σταθμοί ανεφοδιασμού απέδειξαν για μια ακόμη φορά την ποιότητα των Εθελοντών του αγώνα. Οι διαδικασίες emergency τέθηκαν σε εφαρμογή και οι αθλητές που παρουσίασαν πρόβλημα μετακομίστηκαν με ασφάλεια . Το κτίριο της γραμματείας μετατράπηκε άμεσα σε σταθμό διαχείρισης περιστατικών υποθερμίας με εντολή και επίβλεψη του ιατρού/ultra runner Μιχάλη Κατσαμάκα . Συγκινητική ήταν και η βοήθεια θεατών, υποστηρικτών αθλητών που έθεσαν τον εαυτό τους και τα αυτοκίνητά τους στη διάθεση της διοργάνωσης, επιβεβαιώνοντας ότι 17 χρόνια τώρα έχει χτιστεί μια κουλτούρα αλληλεγγύης στο βουνό.

Φέτος, μάθαμε (ή θυμηθήκαμε) πως το βουνό δεν διαπραγματεύεται. Σε αναγκάζει να είσαι ταπεινός, προετοιμασμένος, και κυρίως, παρών. Όχι μόνο με τα πόδια — με το μυαλό και την καρδιά.

Απ τους 199, την γραμμή του τερματισμού πέρασαν τελικά 136 αθλητές με μόλις ένα αθλητή να είναι εκπρόθεσμος με χρόνο 19 ώρες και 44 λεπτά.

Και τέλος, ζήσαμε άλλη μια γιορτή. Κατά την διάρκεια της τελετής απονομών, αθλητές και διοργανωτές μοιράστηκαν τα μαθήματα που πήραν ένθεν και ένθεν, χειροκρότησαν τους νικητές και νικήτριες και τίμησαν τόσο τον MASTER Peter Biehler όσο και τη Νικήτρια Ομάδα Kourkourikis Traing Group που αποτελούνταν απ τους Ανδρέα Κωνσταντινίδη (9ος γενικής), Έφη Ματζερίδου (15η γενικής), Νικόλαο Σφίτη (22ο γενικής) και Μιχάλη Άγγο (40ος γενικής).

Τελευταία θα αφήσουμε τις μοναδικές στιγμές που εκτυλίχτηκαν όταν στο pontium ανέβηκαν ο Αντώνης Νικολόπουλος και Κώστας Παυλίδης, δύο αθλητές κοσμήματα για την ultra trail σκηνή που τιμήθηκαν για τη συμπλήρωση 10 τερματισμών στην 15ηη πορεία του ROC 50 MILES. Τα λόγια τους προς την κοινότητα θα μείνουν χαραγμένα στο βιβλίο των ultras!

Τελικά καταλάβαμε γιατί η Ροδόπη είναι πανέμορφη. Γιατί είναι απρόβλεπτη, κι αν τη σεβαστείς, τότε θα σου αποκαλυφθεί.

Ο 15ος ROC πέρασε στην ιστορία δίνοντας βήμα στον ROUT CLASSIC 100 MILES να γιορτάσει επίσης τα 15άχρονά του τον προσεχή Οκτώβρη!

 

Τα ονόματα των αθλητών/τριών στον Σταθμό Πρασινάδα 2 (60o χλμ):

Γεωργία Παπαδοπούλου, Λάζαρος Λαλούσης, Εμμανουήλ Δημητριάδης, Βασίλειος Βασιλόπουλος, Ηλίας Τσιαπάρας , Νικόλαος Ζήκας, Ιωάννης Μιχαλόπουλος, Χρήστος Δημητριάδης, Βασίλης Αναγνωστόπουλος, Ανδρονίκη Γεωργίου, Δημήτρης Καννής, Ιωάννης Λιάμος, Τάσος Αυγέρης, Πασχάλης Σκορδάς, Αλέξανδρος Πατσιαλάς, Αγαμέμνων Ρουμελιώτης, Κατερίνα Λαζαρίδου, Ιωάννης Φιλομούσης Χρήστος Κατσαρός, Κέλλυ Σουζάνα, Κατερίνα Τσιτσιλίδα , Κωνσταντίνος Καλαγκάνης, Δέσποινα-Ελισάβετ Φιλιππίδου, Χρήστος Τζίμας, Χαράλαμπος Μακρής, Βασίλης Μπουροζίκας, Χρήστος Βασιλειάδης, Παναγιώτης Σαουλίδης, Πολυνείκης Μπαντάς, Χρήστος Μίγκος, Όλγα Γιαννακοπούλου, Ηλίας Μπαλαδάκης. Σπύρος Δαληκούρας, Εμμανουήλ Παπαδάκης

ΕΠΟΜΕΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ