Ο Julien Chorier κατάφερε και έκανε πάνω από 100 χιλιόμετρα και 10.300 υψομετρικής ανάβασης και ήταν ακόμα μέσα στους στόχους του, μισή ώρα σχεδόν πίσω από τον χρόνο του Kilian σε εκείνο το σημείο. Μπορεί κανείς να φανταστεί την απογοήτευσή του: "Ήταν σπουδαίο και ευχαριστώ όλους όσους με ακολούθησαν και με βοήθησαν σε αυτή την περιπέτεια, την ομάδα μου, την οικογένειά μου, τους φίλους και συνεργάτες μου. Όλοι είχαν μερίδιο σε αυτό που έζησα. Δεν θα ξεχάσω τους Κορσικανούς, παιδιά και μεγάλους, που με χειροκροτούσαν και με ενθάρρυναν στην διαδρομή."

Όλα ξεκίνησαν καλά για τον Julien την Πέμπτη στις 5:00 τα ξημερώματα με τα πρώτα 35 χιλιόμετρα της διαδρομής να κυλούν πολύ εύκολα και ευχάριστα. "Ήμουν πολύ καλά, το ίδιο καλά ήταν και τα περάσματά μου, ακριβώς όπως τα είχα υπολογίσει. Η βροχή που ξεκίνησε να πέφτει δεν με ενόχλησε, οι καταιγίδες όμως μέσα στην νύχτα ήταν αυτές που με ανησύχησαν και μου άλλαξαν την ψυχολογία. Έζησα μεγάλες στιγμές για 23 ώρες και 30 λεπτά και ήταν πραγματικά άσχημο για μένα να σταματήσω χωρίς να έχω κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα, ενεργειακό ή μυοσκελετικό, ήμουν πραγματικά σε καλή κατάσταση για να συνεχίσω. Ο καιρός όμως δεν αστειεύεται, είναι αναπόσπαστο κομμάτι του αθλήματος και πρέπει να τον σεβόμαστε. Θεωρώ τις εμπειρίες που αποκόμισα από την πρώτη μου μοναχική προσπάθεια πολύ θετικές."

Το ερώτημα που γεννάται είναι το εξής: Δεν είχαν πάρει οι άνθρωποι της Salomon λεπτομερείς αναφορές του καιρού; Γιατί αφού αρχικά είχαν σαν ημερομηνία την 12 Οκτώβρη (η 11 Οκτώβρη που τελικά ξεκίνησε η προσπάθεια, όπως και η 13 ήταν εναλλακτικές) ξεκίνησαν πιο νωρίς; Ερωτήσεις που μόνο η ομάδα του Julien Chorier μπορεί να απαντήσει.

Χωρίς πάντως αμφιβολία θα δούμε στο μέλλον τον Julien Chorier σε ανάλογες προσπάθειες...

Φωτό © : http://www.corredordemontana.com