Iditasport: Ένας Αλλιώτικος Χειμώνας στην Αλάσκα

By 08 Σεπ 2002

Ο απόλυτος χειμερινός αγώνας περιπέτειας, θα πρέπει να είναι αναμφισβήτητα το Iditasport, που διοργανώνεται τον Φεβρουάριο του 2002. Η πρόκληση είναι μεγάλη για όσους ανταποκριθούν και μάλιστα σε τέσσερις διαφορετικές εκδοχές, όσον αφορά τη διάρκεια αλλά και τρεις επιπλέον όσον αφορά το μέσο. Το Iditasport έχει τις ρίζες του πίσω στις αρχές του '80 με τον αγώνα "Iditarod Sled Dog Race". Ο Joe Redington οραματιζόταν για το ιστορικό μονοπάτι Iditarod έναν αγώνα που δεν θα είχε μόνο σκύλους που σέρνουν έλκηθρα αλλά και σκι, ποδήλατο και τρέξιμο. Έπεισε τη χιονοδρομική κοινότητα να στήσουν το Iditaski το 1983 και την ποδηλατική κοινότητα αντίστοιχα το 1987, στήνοντας το Iditabike. Οι δύο αγώνες γρήγορα απέκτησαν τη φήμη του σκληρότερου και του μακρύτερου αγώνα στον κόσμο.

Το 1991 ο Dan Bull δημιούργησε το Iditasport, έναν αγώνα για ατομικές συμμετοχές με τρεις διαφορετικούς τρόπους "κίνησης". Η φιλοσοφία του "διάλεξε το όπλο σου" έγινε γρήγορα αποδεκτή διεθνώς. Αυτό που ξεκίνησε σαν ένας αγώνας 200 μιλίων, σήμερα πολλαπλασιάστηκε σε 4 αγώνες Iditasport. Το Iditasport Classic (100 μίλια), το Iditasport 130 (130 μίλια), το Iditasport Extreme (350 μίλια) και το Iditasport Impossible (1100 μίλια). Σήμερα οι περισσότεροι που συμμετέχουν πηγαίνουν μόνο για να τερματίσουν, κάποιοι όμως πηγαίνουν για να κερδίσουν.

Και οι τέσσερις αγώνες γίνονται πάνω σε συγκεκριμένη διαδρομή, στο κλασσικό μονοπάτι Iditarod που περνά από τη λίμνη Knik (τον τόπο που γεννήθηκε το Iditarod Sled Dog Race και που αποτελεί την αφετηρία του αγώνα). Ο αγώνας κινείται ανάμεσα από τις οροσειρές της Αλάσκα και κατά μήκος του ποταμού Yukon που αυτή την εποχή είναι παγωμένος. Ο μεγαλύτερος σε μήκος από τους τέσσερις, ο Impossible, τερματίζει στο Nome στις ακτές της Αλάσκα στη Θάλασσα του Bering.

Αυτοί που αγωνίζονται καλούνται να επιλέξουν τον τρόπο με τον οποίο θα διανύσουν την απόσταση του αγώνα που θα συμμετάσχουν. Με τα πόδια, με σκι ή με ποδήλατο, είναι υποχρεωμένοι να ολοκληρώσουν τον αγώνα τους, χωρίς να έχουν τη δυνατότητα ενδιάμεσα να αλλάξουν μέσο. Όσο αφορά τον εφοδιασμό τους, παραδίδουν στην οργάνωση έναν ορισμένο αριθμό σάκων που περιέχει τρόφιμα (ο καθένας δεν επιτρέπεται να ζυγίζει πάνω από 10 κιλά) και μεταφέρεται σε συγκεκριμένα σημεία της διαδρομής, απ όπου θα περάσουν. Για το Impossible ο αριθμός των σάκων είναι 13 ενώ για το Extreme είναι 3 και για τους μικρότερους κανένας. Ο κάθε αθλητής μεταφέρει το σύνολο του εξοπλισμού του μόνος του χωρίς καμιά εξωτερική βοήθεια και χωρίς ομάδα υποστήριξης. Τα σημεία ελέγχου (check-points) είναι λιγοστά και εγκατεσπαρμένα πάνω στη διαδρομή. Εκεί ο αγωνιζόμενος δέχεται γεύμα από τους διοργανωτές και υπογράφει φτάνοντας και αναχωρώντας. Όλες οι διανυκτερεύσεις είναι υπαίθριες και ο κατασκηνωτικός εξοπλισμός μεταφέρεται από τους αθλητές και με δική τους ευθύνη ως προς την επιλογή των κατάλληλων υλικών.

Το 2001 στο Ι-130 τερμάτισαν 70 αθλητές, ανάμεσά τους και ένας Έλληνας (ο Μιχάλης Στύλλας από τη Θεσσαλονίκη). Νικητής στο σκι ήταν ο 43χρονος Bob Baker με 2 μέρες 2 ώρες και 45 λεπτά. Στο Ι-Extreme τερμάτισαν 33 αθλητές με πρώτο τον Pat Irwin, που με ποδήλατο έκανε 5 μέρες 21 ώρες και 55 λεπτά. Ο Tim Hewitt με 6 μέρες 21 ώρες και 10 λεπτά ήταν ο πρώτος που τερμάτισε περπατώντας αλλά δεν σταμάτησε εκεί. Συνέχισε στην κατηγορία Impossible συμπληρώνοντας μετά από 26 μέρες 20 ώρες και 46 λεπτά τα 1700 χιλιόμετρα μέχρι το Nome, όπου τερμάτισε μαζί με τον Tom Jarding, σημειώνοντας ρεκόρ διαδρομής. Στην απίστευτη αυτή κατηγορία τερμάτισαν μόνο τέσσερις αθλητές στο σύνολο. Στην κατηγορία Impossible, το ρεκόρ με ποδήλατο το έχει ο Mike Curiak από το 2000, με 15 μέρες 1 ώρα και 15 λεπτά. Με σκι ο Bob Baker έχει από το 1990 το ρεκόρ με 23 μέρες και 2 ώρες.

Ενδεικτικά, το κόστος συμμετοχής στην κατηγορία Impossible είναι 2200 δολάρια.

Λάζαρος Ρήγος

Γεννήθηκε στην Τήνο το 1961 και ζει στο Λιτόχωρο του Ολύμπου από το 2008. Ίδρυσε το Adventure Zone το 2001, μετά από σκέψεις για δημιουργία ενός ελληνικού portal για τα σπορ περιπέτειας. Δημιούργησε αγώνες ορεινού τρεξίματος, όπως Olympus Marathon (2004), Virgin Forest Trail (2007), Χειμωνιάτικος Ενιπέας (2006), Rodopi Ultra Trail (2009), Olympus Mythical Trail (2012). Στο ενεργητικό του αρκετές συμμετοχές σε αγώνες, όπως και μικρές αποστολές ultra διασχίσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό

www.advendure.com

ΕΠΟΜΕΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ