Έμεινε σε αυτούς που τον εμπιστεύτηκαν από το 2013 - όταν ήταν ένα αδύνατο μικρό παιδί που άλλαζε κόσμο από τα Σεπόλια και τον Φιλαθλητικό στην Μέκκα του μπάσκετ - και που δεν γέμιζαν το μάτι σε σχέση με τις απαστράπτουσες μεγαλουπόλεις Ανατολής και Δύσης και τις γεμάτες έπαθλα και σπουδαίους αστέρες ομάδες. Και αυτοί δικαιώθηκαν μαζί με τον Γιάννη για την επιλογή τους. Οι Milwaukee Bucks πήραν πρωτάθλημα μετά από 50 ολόκληρα χρόνια.

Αλλά αυτό που πρέπει να κρατήσουμε από τον συμπατριώτη μας Πρωταθλητή του NBA είναι άλλο. Είναι η φιλοσοφημένη σκέψη του και η γεμάτη ειλικρίνεια, ταπεινότητα και σεμνότητα ζωή του, αρετές δύσκολες, από τις οποίες πρέπει να διδαχθούμε όλοι μας και στο ορεινό τρέξιμο και στο ερασιτεχνικό τρέξιμο γενικότερα, σε όποια θέση και με όποια ιδιότητα. συμμετέχουμε σε αυτά.

Και τι συμβολισμός ε; Ο υπεραθλητής Γιάννης σε ένα άθλημα από τα πιο επαγγελματικά στον πλανήτη και με προσωπικές αμοιβές που μετρώνται με 9ψήφια νούμερα, να δίνει παράδειγμα στάσης ζωής και αθλητικής φιλοσοφίας ακόμη και σε αθλήματα που είναι σχεδόν 100% ερασιτεχνικά και πρέπει να είναι σεμνά και ιδεαλιστικά από την φύση τους … Ας είναι κι έτσι!