SKY

Olympus Marathon, 10 χρόνια ιστορίας...

Φθινόπωρο 2004. Σε ορειβατικό περιοδικό της εποχής πέφτει το μάτι μου σε μία είδηση στις μέσα σελίδες για έναν αγώνα στον Όλυμπο. Εκατόν δεκαεπτά αθλητές ξεκίνησαν από το Δίον, ανέβηκαν στο οροπέδιο των Μουσών, διέσχισαν τα Ζωνάρια και μέσω Ζολώτα, Πριονιών και Ενιπέα τερμάτισαν στο στάδιο του Λιτοχώρου σε … μερικές ώρες! Κούνησα το κεφάλι μου… «δεν πάει καλά ο κόσμος, δεν γίνονται αυτά τα πράγματα...». Εκείνη την εποχή είχα πάρει σβάρνα τα βουνά με ένα αντίσκηνο στην πλάτη και με μια καλή παρέα και η ανάβαση και μόνο στο οροπέδιο φάνταζε στα μάτια μου σαν … ορειβατική αποστολή! Τέλη Ιουνίου 2006. Εκδρομούλα στον Όλυμπο, ανάβαση από Πριόνια μέχρι καταφύγιο Ζολώτα. Ανεβαίνοντας χαλαρός ξαφνικά εμφανίζεται πίσω από μια στροφή του μονοπατιού ένας με σορτσάκι … κυριολεκτικά πετώντας! Έκανα στην άκρη μην μπορώντας να το πιστέψω. Μετά από λίγες στιγμές εμφανίζεται κι άλλος! Ο ένας μετά τον άλλον αθλητές αέρινοι, φιγούρες από έναν άλλο κόσμο από τον δικό μου με έκαναν να θυμηθώ εκείνη την είδηση που είχα διαβάσει πριν δύο χρόνια. Ξαποσταίνοντας στο καταφύγιο του Ζολώτα, δεν σταμάτησαν να έρχονται για αρκετή ώρα. Λίγο νερό, ένα σοκολατάκι και δρόμο! Μα πως το κάνουν; Απορία… Μπροστά σου ξετυλίγονταν εικόνες που εναλλάσσονταν με απίστευτη ταχύτητα. Ένταση, αγωνία, πάθος, πόνος, κούραση, εξάντληση, υποθερμία, αφυδάτωση. Συναισθήματα πρωτόγνωρα. Ανατριχίλα…

Τέλος Ιουνίου 2008. Δίον, 6:05 το πρωί. Το στομάχι κόμπος. Άυπνος. Οι εικόνες από το DVD του Olympus Marathon 2007 με τις ανηφόρες της Σκούρτας με στοιχειώνουν. Κοιτάζω δίπλα μου, πίσω μου, μπροστά μου και εντυπωσιάζομαι από το επίπεδο των αθλητών με τους οποίους θα τρέξω μαζί. Δεν έχω ξαναζήσει κάτι τέτοιο. Έξι μήνες ζούσα και ανέπνεα για αυτόν τον αγώνα. Ένα χρόνο πριν, είχα τρέξει τον πρώτο μου αγώνα βουνού στην Πάρνηθα για να έχω και τα κριτήρια και λίγους μήνες μετά τον πρώτο μου μαραθώνιο στην Κλασική. Και τώρα εδώ. Ήταν και η πρώτη χρονιά που το όριο έγινε 10 ώρες, όλα εναντίον! Γιατί; Ανακαλώ στην μνήμη μου τα περισσότερα κομμάτια της διαδρομής τα οποία τα έχω απλά περπατήσει. Όλο αυτό όμως ποτέ! Θεέ μου, θα τα καταφέρω; Ξεκινώντας τον αγώνα οι σκέψεις έφυγαν και το μυαλό έβαλε έναν στόχο … τον τερματισμό!

 

Η αποτυχία εκείνης της χρονιάς, έγινε το εφαλτήριο για μια σωστή προετοιμασία από το μηδέν. Ο Olympus Marathon δεν είναι αγώνας για … περίπατο. Απαιτεί θυσίες, προπονήσεις δυνατές, πολύωρες, στο βουνό, σε μονοπάτια με υψομετρικές. Αυτό το έμαθα από πρώτο χέρι…

 

Ιστορίες σαν και αυτή σίγουρα υπάρχουν πολλές, ιστορίες που θα έχουν να σας πουν πολλά για τον αγώνα. Ο Olympus Marathon είναι ίσως ο μοναδικός αγώνας βουνού στην Ελλάδα που έχει γίνει πόθος, έμπνευση και στόχος για εκατοντάδες δρομείς. Η αιτία ή η αφορμή για να ξεκινήσει κάποιος το ορεινό τρέξιμο. Πρόκειται για αγώνα αναφορά «Πόσο έχεις Όλυμπο;». Δεν έχεις κάνει βουνό αν δεν έχεις τρέξει Olympus Marathon λένε κάποιοι. Υπερβολή ίσως, αλλά δείχνει το μέγεθος της επιρροής που έχει ασκήσει σε όσους ασχολούμαστε με το άθλημα τα τελευταία χρόνια.

 

Η διοργάνωση του Olympus Marathon στο πέρασμα των ετών υπό την τεχνική ηγεσία του εμπνευστή του, του Λάζαρου Ρήγου και της δραστήριας οργανωτικής ομάδας του αγώνα, έχει να υπερηφανεύεται ότι έχει πρωτοπορήσει σε πολλά επίπεδα. Ήταν ο πρώτος αγώνας με διαδικτυακή παρουσία, με online εγγραφές και πληρωμές, τις εποχές μάλιστα που το διαδίκτυο δεν ήταν τόσο διαδεδομένο στην χώρα μας. Έχει πρώτη εφαρμόσει τον θεσμό των κριτηρίων όταν η ζήτηση άρχισε να είναι μεγαλύτερη από την προσφορά. Πρώτη εισήγαγε ένα κορυφαίο και πολύπλοκο σύστημα αξιολόγησης των αθλητών που λαμβάνει υπόψη της την πρόσφατη αγωνιστική εμπειρία του κάθε αθλητή από αγώνες βουνού λαμβάνοντας υπόψη του πολλές παραμέτρους. Κορυφαία ονόματα του χώρου έχουν τρέξει στα μονοπάτια του, ονόματα από το «πάνω ράφι», πρωταθλητές παγκοσμίου επιπέδου. Πολλές διεθνές συμμετοχές για αγώνα ορεινού τρεξίματος. Δημιουργία DVD υψηλών προδιαγραφών και ποιότητας για τον αγώνα. Ζωντανή κάλυψη του αγώνα με εκτεταμένα στιγμιότυπα από πανελλήνιας εμβέλειας κανάλι (ΣΚΑΪ), το οποίο ήταν και χορηγός για δύο χρόνια. Λειτουργία ηλεκτρονικού καταστήματος (e-shop) για αξεσουάρ με το λογότυπο του αγώνα. Πρώτος ελληνικός αγώνας ο Olympus Marathon μπήκε στην λίστα των αγώνων/κριτηρίων του The North Face Ultra Trail du Mont Blanc (UTMB) το 2007, δίνοντας 1 πόντο. Έχει εκδόσει καλαίσθητο περιοδικό με τίτλο "OM Magazine" που μοιράζεται σε όλους τους συμμετέχοντες του αγώνα. Έχει πρώτη θεσπίσει κανονισμούς απαγόρευσης πλαστικών ποτηριών, δείγμα της περιβαλλοντικής ευαισθησίας της ή κανονισμούς απαγόρευσης χρήσης μπατόν σε τμήμα της διαδρομής για λόγους ασφαλείας. Ο κατάλογος είναι πράγματι ατελείωτος…

 

Φέτος, ο αγώνας έχει επετειακό χαρακτήρα μιας και πρόκειται να διεξαχθεί για 10η φορά. Στα δέκα αυτά χρόνια ιστορίας, στα μονοπάτια του έχουν τρέξει εκατοντάδες έλληνες και ξένοι αθλητές, άνθρωποι της διπλανής πόρτας αλλά και γιγάντια ονόματα του χώρου, τιμώντας την πορεία των αρχαίων προγόνων μας οι οποίοι ανέβαιναν από τη λατρευτική πόλη του Δίου στις κορυφές του Ολύμπου για να θυσιάσουν στον θεό των θεών, τον Δία. Ξένοι αθλητές όπως οι Sebastien Chaigneau, Dawa Dachhiri Sherpa, Cristophe Jacquerod, Jessed Hernandez, Tony Vencelj, Michel Rabat, Didier Mussard, Ricky Lightfoot, Zhanna Vokueva, Helene Diamantides, Corinne Favre, Mora Cecilia αλλά και κορυφαίοι έλληνες αθλητές και αθλήτριες όπως οι Νίκος Καλοφύρης, Αλέξης Γκούνκο, Βασίλης ΧαλκιάςΔημήτρης Θεοδωρακάκος, Δημήτρης Βενετικίδης, Παναγιώτης Ιωαννίδης, Φάνης Αρκουμάνης, Γιάτσεκ Μπόγκοτς, Νίκος Σιδερίδης, Δήμος Ευαγγελίδης, Ιρένα Μαλιμπόρσκα, Ναταλία Παπουνίδου, Αμαλία Ματθαίου και πολλοί άλλοι έχουν γράψει την δική τους ιστορία στο πέρασμα των δέκα τελευταίων ετών.

 

Ας ταξιδεύσουμε μαζί πίσω στον χρόνο, να θυμηθούμε κομβικές στιγμές στην ιστορία του αγώνα, εξελίξεις και αλλαγές αλλά το κυριότερο, να ζήσουμε ξανά μοναδικές στιγμές, στιγμές που μόνο ένας αγώνας σαν τον Olympus Marathon μπορεί να μας προσφέρει. Πάμε λοιπόν…

 

2004

«Το βράδυ της 25ης Ιουνίου (παραμονής του αγώνα), τα φώτα χαμήλωσαν στο Κτίριο Ψηφιδωτών στο Δίον και στην γεμάτη αίθουσα ακουγόταν μόνο η φωνή του Καθηγητή Δημήτρη Παντερμαλή, που εξηγούσε στο ακροατήριο τις γεωγραφικές αλλά κυρίως τις ιστορικές παραμέτρους του «βουνού των θεών». Ο άνθρωπος που σκάβει με πάθος πάνω από 30 χρόνια τώρα τον αρχαιολογικό χώρο του Δίου, τόπο λατρείας των ολύμπιων θεών για τους αρχαίους Έλληνες, βρισκόταν μπροστά σε εκατόν και πλέον αθλητές που την επόμενη μέρα θα συμμετείχαν στον 1ο «Olympus Marathon». Τους μιλούσε για το παρελθόν του βουνού με τη μαεστρία του βαθύ γνώστη της ιστορίας, του επιστήμονα που ξόδεψε χιλιάδες ώρες μελέτης πάνω από τα ευρήματα των ανασκαφών του αρχαίου Δίου.

Το κοινό του καθηγητή άκουσε μαγεμένο τα λόγια του και είδε (πολλοί ίσως για πρώτη φορά) μοναδικές φωτογραφίες του Ολύμπου και του αρχαιολογικού χώρου του Δίου, σημείου εκκίνησης του αγώνα. Το αρχαίο Δίον επιλέχτηκε σαν σημείο εκκίνησης από τους διοργανωτές, προκειμένου να συνδεθεί το παρελθόν με το παρόν, αναβιώνοντας παράλληλα την πορεία λατρείας των αρχαίων, οι οποίοι ανηφόριζαν κάθε αρχή καλοκαιριού στις κορυφές του βουνού για να προσφέρουν αφιερώματα και να κάνουν θυσίες προς τιμήν του υπέρτατου θεού τους, του Δία. Τη σημασία αυτής της επιλογής εξήρε στη δική του ομιλία και ο Δήμαρχος Δίου κ. Γρηγόρης Παπαχρήστος, που δήλωσε ότι το Δίον βρίσκεται κοντά στη νέα αυτή διοργάνωση και θα τη στηρίξει ακόμα περισσότερο στο μέλλον.

Τα ξημερώματα της 26ης Ιουνίου όλα ήταν έτοιμα για τον αγώνα: οι άνθρωποι της υποστήριξης κατά μήκος της διαδρομής, βρισκόταν στις θέσεις τους πάνω στο βουνό από την προηγούμενη νύχτα, οι υπόλοιποι της διοργάνωσης στα σημεία εκκίνησης και τερματισμού και οι αθλητές έτοιμοι για τη μεγάλη στιγμή, αυτή της εκκίνησης. Οι 117 αθλητές (111 άνδρες και 6 γυναίκες) που παρατάχτηκαν τελικά στη γραμμή της αφετηρίας, έζησαν μια μαγευτική ανατολή ήλιου από τον αρχαιολογικό χώρο, έχοντας σταθεί πάνω στον αρχαίο πλακόστρωτο δρόμο, εκεί όπου πριν από 2500 χρόνια οι άμαξες με τις συνεχείς διαδρομές τους που κράτησαν για εκατοντάδες χρόνια, αυλάκωσαν ανεξίτηλα τις πλάκες του μέχρι τις μέρες μας….»

 

Λίγες στιγμές πριν την ιστορική 1η εκκίνηση του Olympus Marathon...

 

Με αυτές τις γραμμές ξεκινά η παρουσίαση του 1ου Olympus Marathon από τον Λάζαρο Ρήγο, τεχνικό διευθυντή του αγώνα. Ήταν η αρχή μιας νέας εποχής, μιας εποχής, τις ρίζες της οποίας, ούτε οι ίδιοι οι διοργανωτές του αγώνα τότε πίστευαν ότι φύτευαν για τα καλά. Συνεχίζει η περιγραφή στο ίδιο ύφος…

 

«Μόλις ο δίσκος του ήλιου σηκώθηκε από τον ορίζοντα, οι δρομείς άκουσαν την κόρνα της εκκίνησης και ο αγώνας ξεκίνησε. Το ρολόι έδειχνε 6:15. Μια μεγάλη γραμμή ανθρώπων απλώθηκε σε λίγα λεπτά κατά μήκος του δρόμου που διασχίζει την κωμόπολη του Δίου και κατευθύνεται προς τις παρυφές του βουνού κι ένας καταγάλανος ουρανός προοιώνιζε μια ιδανική μέρα για τους αθλητές. Θα ήταν η πρώτη φορά σε ελληνικό αγώνα mountain running, οι συμμετέχοντες θα πραγματοποιούσαν τη μεγαλύτερη μονοκόμματη ανάβαση σε ανάπτυγμα (πάνω από 2700 μέτρα) αλλά και την μεγαλύτερη διαδρομή αγώνα (περίπου 45 χιλιόμετρα). Και βέβαια –αυτό δεν πρέπει να παραβλεφθεί- ήταν η πρώτη φορά που τόσοι πολλοί καλοί Έλληνες αθλητές συμμετέχουν σε έναν αγώνα. Σχεδόν όλοι οι κορυφαίοι Έλληνες skyrunners βρίσκονταν ανάμεσα στο πολύχρωμο πλήθος. Εκείνο βέβαια που πρέπει ίσως να τονιστεί ακόμα πιο πολύ ήταν η παρουσία ξένων αθλητών, που για πρώτη φορά έφτασαν μέχρι τη χώρα μας για να πάρουν μέρος σε έναν τέτοιο αγώνα! Αθλητές από την Αμερική, την Ιρλανδία και την Ιταλία ταξίδεψαν μέχρι τον Όλυμπο για να ζήσουν αυτή την μοναδική εμπειρία…»

 

Ο πρώτος Olympus Marathon είχε τερματισμό το στάδιο του Λιτοχώρου, ατυχής επιλογή κάτι που –προς τιμήν της- αναγνώρισε η διοργάνωση και άλλαξε την αμέσως επόμενη χρονιά. Φτάνοντας με κομμένη την ανάσα στο σημείο όπου τερματίζουν οι αθλητές στο στάδιο του Λιτοχώρου διαβάζουμε…


«…Σύντομα οι πρώτοι δρομείς βρέθηκαν στις παρυφές της πόλης του Λιτοχώρου, ενώ ο ήλιος έφτανε στο κατακόρυφό του, όπως και η αγωνία όσων είχαν συγκεντρωθεί στο Στάδιο για να παρακολουθήσουν τον τερματισμό. Ήδη ήταν γνωστή η εξέλιξη του αγώνα χάρη στη μετάδοση στοιχείων από του Σταθμούς. Όταν η μοτοσικλέτα της αστυνομίας έφτασε στο Στάδιο συνοδεύοντας τους πρώτους, όλοι ξέσπασαν σε επευφημίες χτυπώντας ρυθμικά τα κουδούνια που τους μοιράστηκαν για την περίσταση από τους διοργανωτές. Καλοφύρης και Γκούνκο είχαν κάνει μαζί 44,2 χιλιόμετρα μαζί και έφτασε η στιγμή να αναδειχτεί ο νικητής στα τελευταία 400 μέτρα. Με μια σπουδαία αλλαγή ρυθμού ο Αλέξης Γκούνκο έφυγε μπροστά και με την άνεση ενός δρομέα ημιαντοχής έφτασε θριαμβευτής να κόψει το νήμα κάτω απ την αψίδα του τερματισμού. Το χρονόμετρο έγραφε 5 ώρες 27 λεπτά και 26 δευτερόλεπτα. Ήταν ο μεγάλος νικητής του 1ου Olympus Marathon και έτσι θα περάσει στην ιστορία. Πίσω του για μόλις 18 δευτερόλεπτα (περίπου 80 μέτρα) έφτανε ο Νίκος Καλοφύρης (5.27.44), μεγάλος χαμένος αλλά και μεγάλος δεύτερος νικητής -μικρή σημασία έχουν εξάλλου τα τελευταία 80 μέτρα σ έναν αγώνα 45 χιλιομέτρων. Οι δύο αθλητές από το Μέτσοβο δικαίωσαν τη φήμη των κυρίαρχων του χώρου, που κατέχουν εδώ και λίγα χρόνια. Στην 3η θέση τερμάτισε ο Παναγιώτης Ιωαννίδης (5.37.25), ο οποίος απέδειξε ότι δικαιολογημένα βρέθηκε εκεί στον πρώτο του παρόμοιο αγώνα σε ελληνικό έδαφος. Ο Θωμάς Γιαννουσάς ήταν ο 4ος που πέρασε τη γραμμή του τερματισμού σε 5.44.05. Μπορεί να μην κατάφερε να κλείσει τη διαφορά που τον χώριζε από τον Ιωαννίδη αλλά απέδειξε ότι είναι ένας από τους αθλητές που θα παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο στο μέλλον στο ελληνικό ορεινό τρέξιμο. Στην επίσης σπουδαία μάχη των θέσεων 5-6, ο Κώστας Σταμούλης κατάφερε να κρατήσει την νίκη απέναντι στον «ομογάλακτό» του (Men’s Health Team) Δημήτρη Χατζή για μόλις 1 λεπτό (5.58.35 & 5.59.49 αντίστοιχα). Οι έξι πρώτοι αθλητές ήταν κι εκείνοι που πέτυχαν επίδοση κάτω από 6 ώρες…»

 

Η τριάδα των νικητών του 1ου Olympus Marathon

 

Στις γυναίκες η ιστορική πρώτη νικήτρια του αγώνα ήταν η Ιρένα Μαλιμπόρσκα η οποία τερμάτισε πρώτη (19η στη γενική) με 7.04.05 με 2η την Βίκυ Καρπούζα (21η στη γενική) με 7.14.09 ενώ την 3η θέση πήρε η Βίκυ Τζίμα (37η γενική) με 8.06.11.

 

Καταλήγει στην πολύ όμορφη περιγραφή την οποία μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη εδώ με τα προφητικά λόγια…

 

«Μπορεί ένας αγώνας τρεξίματος στο βουνό να μην αποτελεί στις μέρες μας μια πρωτοτυπία. Μπορεί ακόμα για πολλούς, ο Olympus Marathon να αποτελεί αντιγραφή κάποιας άλλης παλιότερης διοργάνωσης. Όμως, κάποιες ιδιαιτερότητες έκαναν τη διαφορά, για όσους τουλάχιστον αγωνίστηκαν: η πρωτότυπη και εξαντλητική σηματοδότηση, η σωστή τροφοδοσία στη διάρκεια του αγώνα, η κατάλληλη επιλογή στην ώρα εκκίνησης, η υποστήριξη μετά το τέλος του αγώνα, το pasta-party την παραμονή του αγώνα, η σύλληψη της απόλυτης διαδρομής, η online παρουσία της διοργάνωσης, οι παρουσίες αθλητών από το εξωτερικό, η δημοσιότητα του γεγονότος και αρκετά ακόμα. Αλλά και το κυριότερο ίσως, που δεν είναι άλλο από την άποψη όσων συμμετείχαν στον Olympus Marathon. Τα σχόλια όλων ήταν ενθουσιώδη κι αυτό σημαίνει πολλά για τους διοργανωτές και τον αγώνα τους…»

 

Ήταν όλα αυτά τα στοιχεία και πολλά ακόμα που έκαναν την 1η διοργάνωση του Olympus Marathon να ξεχωρίσει και να γράψει την δική της ιστορία…


Ταυτότητα αγώνα

  • Συμμετοχές: 115
  • Τερματισμοί: 101
  • 1ος άντρας: Αλέξης Γκούνκο – 5.27.46
  • 1η γυναίκα: Ιρένα Μαλιμπόρσκα - 7.04.05
  • Μέση επίδοση: 8.48

Δείτε τις ιστορικές φωτογραφίες από τον 1ο Olympus Marathon από το αρχείο του Α-Ζ...

View this photo set on Flickr

 

2005

 

Η εντυπωσιακή -εναλλακτική- αφίσα του Olympus Marathon 2005...Ο αγώνα δεν εξελίχθηκε σε αυτό που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα τυχαία… Πολύ πριν την 2η διοργάνωση του αγώνα, οι υπεύθυνοι δούλευαν ασταμάτητα για την προώθησή του στο εξωτερικό. Διαβάζουμε συγκεκριμένα από την στήλη «Olympus Marathon > Σύντομα Νέα 2004/2005» του Α-Ζ. «Πέρα από τους 40 σχεδόν αθλητές που έχουν ήδη επικυρώσει τη συμμετοχή τους, παρουσιάζεται κινητικότητα και στο επίπεδο της συνεργασίας με εταιρείες που ενδιαφέρονται για αντιπροσώπευση του ΟΜ στο εξωτερικό. Μόλις χθες ο ΟΜ απέκτησε επίσημο αντιπρόσωπο στην Κορέα (www.runxrun.com) ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη διαπραγματεύσεις με αντίστοιχη εταιρεία στις ΗΠΑ. Παράλληλα, συνεχίζονται οι επαφές με υποψήφιους χορηγούς του αγώνα και αναμένονται θετικές εξελίξεις το προσεχές διάστημα. Συζητήσεις έχουν γίνει και με μη κυβερνητικές οργανώσεις (WWF) για την προώθηση μηνυμάτων οικολογικού χαρακτήρα και την ευαισθητοποίηση του κοινού για θέματα προστασίας του ορεινού περιβάλλοντος, στη διάρκεια του αγώνα.» Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που για πρώτη φορά σε αγώνα ορεινού τρεξίματος στην χώρα μας είχαμε και διεθνές ενδιαφέρον. Συνεχίζει η ίδια στήλη «Όμως, θα πρέπει να σταθούμε και σε μερικές από τις ξένες συμμετοχές, αφού παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον. Ο Νιγηριανός Oladele Owolabi είναι ο πρώτος αθλητής (γενικά) που δήλωσε συμμετοχή για το 2005, από τον περασμένο Αύγουστο ακόμα! Ο Owolabi διακρίνεται στη χώρα του σε αγώνες cross-country και έχει ατομική επίδοση 2:23 στον μαραθώνιο. Οι Tirhazouine Otmane και Abdelhak Belmadani είναι δύο φιλόδοξοι μαραθωνοδρόμοι από την Καζαμπλάνκα του Μαρόκου, με επίδοση 2:15 και 2:16 αντίστοιχα, οι οποίοι δήλωσαν ότι περιμένουν με ανυπομονησία τον αγώνα και σκοπεύουν να βελτιώσουν το ρεκόρ διαδρομής, ενώ η πιο πρόσφατη ξένη συμμετοχή είναι αυτή του Κενυάτη Simion Mbuga, που έρχεται στον Όλυμπο με μεγάλη εμπειρία από ανάλογους αγώνες στη χώρα του αλλά και επίδοση 2:12 στον μαραθώνιο.» Για την ιστορία, ο Κενυάτης Simion Mbuga τερμάτισε σε 6.08.37, 10ος γενικής.

 

Οι κόποι και οι προσπάθειες των διοργανωτών απέδωσαν καρπούς και ο αγώνας πέρασε «στις 19 Ιουνίου 2005 στην ιστορία των ελληνικών αγώνων αντοχής, σαν ο πιο ολοκληρωμένος από άποψη διοργάνωσης και κυρίως από επίπεδο συμμετοχών. Στο σύνολο 180 αθλητές πήραν εκκίνηση από την αρχαία πόλη του Δίου με κατεύθυνση τις κορυφές του μυθικού Ολύμπου. Πρωταθλητές και απλοί λάτρεις του αθλητισμού από 11 διαφορετικές χώρες αποφάσισαν να πάρουν μέρος στον σκληρότερο -κατά καθολική ομολογία- αγώνα αντοχής που έγινε ποτέ στην Ελλάδα. Και όλοι τους έδωσαν μια σκληρή μάχη με τις σωματικές και ψυχικές τους δυνάμεις για να καταφέρουν το καλύτερο. Πάνω από 160 απ αυτούς πέρασαν τη γραμμή του τερματισμού έχοντας ξεπεράσει τα όρια της ανθρώπινης φύσης, με τον τρόπο που ξέρουν μόνο εκείνοι που αγωνίζονται στους αθλητικούς στίβους. Σε αγώνες όπως ο Olympus Marathon, οι δημοσιογραφικές περιγραφές μοιάζουν ανίκανες να αποδώσουν τα όσα διαδραματίζονται στις ατέλειωτες ώρες που οι αθλητές βιώνουν την απόλυτη εμπειρία. Όμως έχουν ιδιαίτερη αξία οι απόψεις των ίδιων των αθλητών, αν και τα λόγια είναι συνήθως φτωχά για να περιγράψουν εικόνες και συναισθήματα…» Με αυτές τις γραμμές ξεκινούσε το αφιέρωμα του Α-Ζ στον αγώνα του 2005, αγώνα ο οποίος είχε πάλι τους ίδιους πρωταγωνιστές με … διαφορετική σειρά. Το δίδυμο των Νίκου Καλοφύρη και Αλέξη Γκούνκο θα συνέχιζε και τα επόμενα χρόνια να πρωταγωνιστεί, χαρίζοντάς μας μερικές μοναδικές στιγμές. Ο Νίκος Καλοφύρης τερμάτισε πρώτος σε 5.08.54 αφήνοντας πίσω του τον φίλο του Γκούνκο και παίρνοντας «εκδίκηση» για την απώλεια της 1ης θέσης της προηγούμενης χρονιάς. Ο Αλέξης τερμάτισε 2ος σε 5.16.46 και τρίτος αρκετά μετά ήταν ο Κώστας Γουγούσης με 5.37.16. Στις γυναίκες η Ιρένα Μαλιμπόρσκα επανέλαβε τον θρίαμβο του 2004, τερματίζοντας σε 7.08.42 με τα χρώματα της Adventure Zone, χρώματα που φορούσε και ο Δημ. Βενετικίδης, 12ος γενικής με 6.17.36. Μετά την Ιρένα τερμάτισε η Τζένη Σταματελοπούλου με 7.38.54 και 3η η Βασιλική Μπάκα με 7.55.20. Ας διαβάσουμε τις δηλώσεις μερικών εκ των πρωταγωνιστών του αγώνα για να μάθουμε πως έζησαν τον αγώνα «από μέσα»

 

 

Νίκος Καλοφύρης (Νικητής αγώνα): «Αφού πέρασα τη χειμερινή σαιζόν με κάποιους αγώνες στο σκι αντοχής, μετά έβαλα στόχο την προετοιμασία για τον ΟΜ κι όσο πλησίαζε ο αγώνας άρχισα να νιώθω πιο δυνατός, ακόμα καλύτερα. Άλλαξα κάποια στοιχεία της προπόνησης σε σχέση με προηγούμενες χρονιές, πιο προσεκτική προπόνηση και βγήκα πιο δυνατός στον αγώνα, με περισσότερη ενέργεια, περισσότερες δυνάμεις και τελικά μου βγήκε σε καλό αυτό. Χαλάρωσα αρκετά τις τρεις τελευταίες εβδομάδες πριν τον αγώνα, έδωσα αρκετά μεγάλη προσοχή σ αυτό το θέμα, που σε σχέση με άλλες χρονιές δεν το είχα κάνει. Κατέβαινα πιο κουρασμένος στους αγώνες, αλλά αυτή είναι τελικά η ‘βουλιμία’ του αθλητή. Πριν τον αγώνα ένιωθα έτοιμος να μπω να διεκδικήσω την επίδοση. Στην εκκίνηση ένιωθα μια θετική ενέργεια -ήταν παράξενο αυτό- σε σχέση με πέρυσι ένιωθα τελείως διαφορετικά στην εκκίνηση, ένιωθα μια ιδιαίτερη δύναμη σαν να με ωθούσε μπροστά. Ο Όλυμπος και το Δίον, ήταν αυτά που μου προκαλούσαν αυτή την αίσθηση εξαΰλωσης, όπου ένιωθα το σώμα και την ψυχή να είναι πιο ενεργά σ αυτό το περιβάλλον. Στον αγώνα φορούσα παλμογράφο. Είχα κάνει κάποια τεστ και είχα βάλει σαν στόχο τους 172 σφυγμούς, που ήταν το αναερόβιο κατώφλι μου. Μέχρι το 10ο χιλιόμετρο έτρεξα λίγο κάτω απ το κατώφλι. Από εκεί και πέρα έκανα κάτι σαν τεστ, για να δω πώς θα αντιδράσουν οι άλλοι αθλητές, εγώ έτρεχα στον ίδιο ρυθμό. Ωστόσο είχα βάλει στόχο να κάνω καλύτερα περάσματα από πέρυσι. Ήξερα ότι φέτος είμαι βελτιωμένος σε σχέση με άλλες χρονιές γι αυτό και υπολόγισα ότι μπορώ να περάσω πιο γρήγορα. Έτσι λοιπόν, μέχρι το 10ο χιλιόμετρο (Σημ.Α-Ζ: Σταθμός Κορομηλιάς) έλεγχα την κούρσα και οι υπόλοιποι αθλητές του γκρουπ ακολουθούσαν. Είδα ότι το πέρασμα ήταν περίπου στα ίδια επίπεδα με τα περσινά και έτσι άρχισα να ανεβάζω ρυθμό και διαπίστωσα ότι δεν είχα αντίδραση από τους υπόλοιπους. Αυτό κάπως με ενθουσίασε και έτσι άνοιξα παραπάνω. Ήταν μάλλον όμως ένα λάθος τακτικής, γιατί πήγα λίγο πιο γρήγορα το κομμάτι μέχρι την Πετρόστρουγκα, παρότι είχα και τον παλμογράφο πήγαινα στους 176 σφυγμούς. Από εκεί και μετά και μέχρι τα Οροπέδια προσπάθησα συνειδητά να χαλαρώσω κι αυτό έκανα. Βγήκα πάνω (Σημ.Α-Ζ: στο Σταθμό 7, Θρόνο του Δία) και πάλι σε καλύτερο χρόνο κι εκεί πια ήξερα ότι δεν θα χάσω τον αγώνα, ένιωθα ότι είχα πολλές δυνάμεις. Στην κατηφόρα πάλι συνειδητά χαλάρωσα, αφού είδα ότι δεν είχα πρόβλημα από αντιπάλους. Έκανα όλο το κατέβασμα κρατώντας δυνάμεις, προσέχοντας τα πόδια μου και λίγο πριν τα Πριόνια βλέπω τον Αλέξη (Γκούνκο) να έρχεται από πίσω. Ενώ ήμουν σίγουρος για τον εαυτό μου, δεν ήξερα πώς θα αντιδράσει ο Αλέξης, αν θα με πιέσει μέχρι το τέλος… Περάσαμε μαζί από το Σταθμό-9 και όταν μπήκαμε στον Ενιπέα, μετά από λίγο έκανα μια αλλαγή. Εκεί είδα ότι δεν έχει δυνάμεις και από εκεί και πέρα άρχισα να πιέζω. Το πιο δύσκολο σημείο για μένα ήταν πριν τις Πόρτες, στην ανηφόρα. Εκεί ένιωσα έντονη δυσφορία, είχε ανέβει και η θερμοκρασία. Εκεί έβλεπα τις Πόρτες λες κι ήταν οι Πύλες του παραδείσου! Είχα αρχίσει να υπερθερμαίνομαι, η κούραση ανεβαίνει κι αυτή.Το επίπεδο των αθλητών ήταν σίγουρα ανεβασμένο φέτος. Να υπολογίσουμε μόνο ότι στην κούρσα ήταν και ο πρωταθλητής Ελλάδας του 2004, ο Κώστας ο Γουγούσης κι ακόμα και ξένοι αθλητές, όπως ο Κενυάτης, ο Simion Mbuga. Σαν στόχο για τον ΟΜ 2006 έχω βάλει τις 5 ώρες. Είδα τα περάσματά μου φέτος, κάποια απ αυτά ήταν συντηρητικά, όπως αυτό της Πετρόστρουγκας μέχρι τα Οροπέδια και εκείνο της κατάβασης μέχρι τα Πριόνια. Αναλογικά, αν κερδίσω στο καθένα απ τα τρία κομμάτια της διαδρομής –χωρίζω τον αγώνα στα τρία- από τρία λεπτά μέσο όρο, τότε έχω επίδοση κάτω από 5 ώρες. Εγώ έχω σαν στόχο την προσωπική βελτίωση, εύχομαι να βρεθούν κι άλλοι αθλητές το ίδιο ικανοί ή και καλύτεροι ώστε να δοθεί ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον στον επόμενο αγώνα. Μου άρεσε τόσο πολύ ο αγώνας που μειώνω τις σκέψεις μου για άλλους και επικεντρώνομαι σ αυτόν. Ο αγώνας ήταν τέλειος, υψηλό το επίπεδο της οργάνωσης, οι παροχές και η εμψύχωση στους Σταθμούς από τους εθελοντές, όλα αυτά μας βοήθησαν να αποδώσουμε τα μέγιστα. Συγχαρητήρια σε όλους.»

 

Η εκκίνηση του αγώνα του 2005! Από αριστερά: Θωμάς Γιαννουσάς (4), Δημήτρης Βενετικίδης (7), Ιρένα Μαλιμπόρσκα (8), Νίκος Καλοφύρης (2), Κώστας Γουγούσης (148), Κώστας Σταμούλης (5), Παναγιώτης Ιωαννίδης (3). (Φωτο: Πάνος Τσιγκούλης, Κόνιτσα)

 

Αλέξης Γκούνκο (2ος Νικητής Αγώνα): «Ο αγώνας ήταν καταπληκτικός. Από οργάνωση νομίζω ότι ήταν ίσως ο καλύτερος που έχω τρέξει στην Ελλάδα, αν όχι ο καλύτερος στη ζωή μου. Πολλοί καλοί αθλητές πήραν μέρος, περισσότεροι από πέρυσι. Εμείς οι δρομείς του βουνού, θέλαμε να δούμε φέτος πώς θα τα πάνε οι δρομείς της ασφάλτου που ήρθαν να συμμετάσχουν, περιμέναμε απ αυτούς κάτι. Παλιά, είχαμε ξαναβρεθεί με δρομείς ασφάλτου σε άλλον, πιο εύκολο αγώνα κι εκεί δεν τα είχαν πάει και τόσο καλά. Τώρα στον Όλυμπο, είμαστε βέβαιοι πια ότι είναι πολύ δύσκολο γι αυτούς, κάτι που περιμέναμε από πριν τον αγώνα ακόμα.Για μένα τα πράγματα δεν πήγαν πολύ καλά φέτος. Ήμουν κουρασμένος και χωρίς πολλή προπόνηση, κι ας βελτίωσα το ρεκόρ μου. Πέρυσι ήμουν πολύ καλά αλλά τότε τρέχαμε μαζί με το Νίκο (Καλοφύρη) μέσα στον αγώνα και ήμασταν πιο χαλαροί, πήγαμε συζητώντας σχεδόν. Φέτος, ξαναπήγα στην οικογένειά μου στη Ρωσία, μετά από τέσσερα χρόνια. Έτσι δεν έκανα καθόλου προπονήσεις και έμεινα πολύ πίσω. Δεν περίμενα να είμαι ούτε στην πρώτη εξάδα του αγώνα φέτος, αισθάνθηκα πολύ άσχημα απ την αρχή. Από τη Ρωσία επέστρεψα ακριβώς ένα μήνα πριν τον αγώνα και μου έμενε μόνο αυτός ο καιρός για να προετοιμαστώ. Στην ανάβαση δεν περίμενα να τα πάω τόσο καλά. Πέρυσι ο Ιωαννίδης είχε κρατήσει μαζί μας για περισσότερο, φέτος έμεινε πιο νωρίς πίσω –κι εκείνος δεν ήταν καλά. Τον Νίκο (Καλοφύρη) τον έχασα μπροστά μου κάπου στην ανάβαση, δεν θυμάμαι πού. Φέτος ήταν πολύ καλός, όλα τρέχοντας τα έβγαλε. Στην κατάβαση άνοιξα για να τον πιάσω και πήγα πολύ γρήγορα, αλλά ήμουν απροπόνητος κι έπαθα κράμπες κάπου στα Πριόνια (Σημ.Α-Ζ: ο Γκούνκο έκανε την γρηγορότερη επίδοση –τόσο για φέτος όσο και για το 2004- απ όλους τους αθλητές, στο τμήμα Θρόνος Δία / Πριόνια, με 60 λεπτά ακριβώς. Η επόμενη καλύτερη βρίσκεται στα 66 λεπτά!). Μετά τα Πριόνια δεν είχα καθόλου δυνάμεις, δεν ξέρω πώς κατάφερα να φτάσω μέχρι τον τερματισμό. Αν το τέρμα ήταν 10 μέτρα πιο πέρα θα έπεφτα! Τερμάτισα με το μυαλό, αφού στο σώμα δεν είχε μείνει ίχνος από δύναμη. Για του χρόνου θα προετοιμαστώ να πάω καλύτερα. Βέβαια το χειμώνα κάνουμε σκι αντοχής, γιατί έτσι έχουμε πιθανότητες να διακριθούμε σε ένα άθλημα που είναι ολυμπιακό. Το ορεινό τρέξιμο δεν αναγνωρίζεται στην Ελλάδα, αλλά πιστεύω ότι μπορούμε να τα πάμε καλύτερα στο εξωτερικό απ ότι στο σκι. Πιστεύω ότι αν ασχοληθούμε μ αυτό το άθλημα σοβαρά θα είμαστε μέσα στους καλύτερους αθλητές του κόσμου.»

 

Το διαφημιστικό banner του αγώνα το 2005!

 

Ιρένα Μαλιμπόρσκα (Νικήτρια κατηγορίας γυναικών): «Ο ΟΜ είναι από τους καλύτερους αγώνες που έχω συμμετάσχει. Και από οργανωτική πλευρά ήταν άψογος αλλά και από αγωνιστική. Οι αθλητές είχαν ότι τους χρειαζόταν από ανεφοδιασμό.Από συμμετοχές είμαι πιο ευχαριστημένη από πέρυσι, αφού είχαμε πολλούς αθλητές που έρχονταν για πρώτη φορά, πράγμα που σημαίνει ότι έχει μεγάλη ανταπόκριση ο αγώνας. Το γεγονός δε ότι δεν ήρθαν πολλοί από αυτούς που έτρεξαν πέρυσι σημαίνει ότι ο αγώνας είναι πάρα πολύ δύσκολος. Δεν είναι ο αγώνας που από τη μια μέρα στην άλλη θα αποφασίσεις να πας να τον τρέξεις. Είναι πολύ μεγάλες οι απαιτήσεις στη διάρκεια της προετοιμασίας και ψυχικές και φυσικές, αλλά είναι αυτή η συμμετοχή τελικά στον αγώνα που μπορεί να δώσει πολλές αξέχαστες αναμνήσεις… Μπορεί ο καθένας να διαπιστώσει ότι του λείπουν πολλά πράγματα στη ζωή, εκεί λοιπόν θα τα βρει, είναι σίγουρο. Από τον εαυτό μου περίμενα φέτος να καταρρίψω το δικό μου προηγούμενο ρεκόρ, αλλά δεν τα κατάφερα και σ αυτό πιστεύω ότι φταίει το γεγονός πως ήρθα κουρασμένη. Δεν ήμουν στην κατάλληλη μέρα και παρά το γεγονός ότι φόρτωσα πολλή προπόνηση το χειμώνα δεν κατάφερα να είμαι σε φόρμα τις μέρες του αγώνα. Όμως δεν πειράζει , έχουμε κι άλλα χρόνια μπροστά μας. Για του χρόνου θα ήθελα να σπάσω τις 7 ώρες, όπως επίσης και να ανέβει το επίπεδο του συναγωνισμού στις γυναίκες, γιατί χωρίς αυτό δεν βοηθιέσαι για να κάνεις επίδοση. Θα ήθελα να πω τέλος, ότι αυτός ο μαγικός Όλυμπος που κάποτε ονειρευόμουνα σαν μικρή μαθήτρια στο σχολείο –πάντα το είχαμε σαν όνειρο όταν μαθαίναμε για την ελληνική μυθολογία- τώρα έγινε πραγματικότητα.»

 

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερες δηλώσεις των πρωταγωνιστών του αγώνα στο αφιέρωμα του Α-Ζ για τον αγώνα του 2005.

 

Ασήμαντη ίσως λεπτομέρεια, την καταγράφουμε όμως για ιστορικούς λόγους: Το 2005 ήταν η μοναδική χρονιά που ο αγώνας δεν έγινε την τελευταία Κυριακή του Ιουνίου αλλα την προτελευταία, καθώς συνέπιπτε με το 3ήμερο του Αγίου Πνεύματος.

 

Ταυτότητα αγώνα

  • Συμμετοχές: 180
  • Τερματισμοί: 157
  • 1ος άντρας: Νίκος Καλοφύρης – 5.08.54
  • 1η γυναίκα: Ιρένα Μαλιμπόρσκα – 7.08.42
  • Μέση επίδοση: 8.58

 

2006


Ένας αγώνας στο βουνό είναι πάντα απρόβλεπτος. Βασικό ρόλο στην ομαλή διεξαγωγή του παίζουν οι καιρικές συνθήκες που θα επικρατούν την ημέρα του αγώνα…αλλά και τις προηγούμενες! Το σημαντικότερο χαρακτηριστικό του Olympus Marathon 2006 ήταν η εκτεταμένη χιονοκάλυψη μεγάλου τμήματος των «Ζωναριών». Η διοργάνωση έδειξε έτοιμη να ανταπεξέλθει και σε αυτή την πρόκληση αφού Ομάδα επτά ατόμων του Ορειβατικού Συλλόγου Λιτοχώρου εργάστηκε σκληρά μία εβδομάδα πριν, προκειμένου να ανοίξει το μονοπάτι που ήταν εξαφανισμένο κάτω από παχύ στρώμα χιονιού και για απόσταση μεγαλύτερη από 600 συνεχόμενα μέτρα.

 

Πολύ καλή η δουλειά του ΕΟΣ Λιτοχώρου για την διάνοιξη του μονοπατιου στα Ζωνάρια

 

Σημαντικότατη εξέλιξη στην πορεία του αγώνα, η νέα του ιστοσελίδα, με μορφή που κρατάει ως και σήμερα, η οποία βγήκε στον «αέρα» λίγες μόλις μέρες πριν την εκκίνηση του αγώνα. Εισήγαγε μια σειρά καινοτομιών που ακόμα και σήμερα σπάνια τις βρίσκει κανείς σε ανάλογες ιστοσελίδες: Αναζήτηση Αθλητών μέσω ενός Μητρώου έτσι ώστε να έχει κάποιος ολοκληρωμένη εικόνα για τις προηγούμενες συμμετοχές του, forum, Gallery φωτογραφιών, αλλά και e-shop (λειτούργησε λίγους μήνες μετά) στο οποίο μπορεί κάποιος να προμηθευτεί αξεσουάρ με το λογότυπο του αγαπημένου του αγώνα.

 

Χαρακτηριστική η φωτογραφία του Ελβετού Jaquerod να διασχίζει τα χιονισμένα ΖωνάριαΜετά την ραγδαία αύξηση των συμμετοχών τα 2 προηγούμενα χρόνια, το 2006 τέθηκε σαν όριο συμμετοχών οι 300 συμμετοχές. Όριο το οποίο σχεδόν καλύφθηκε, αφού 285 ήταν οι αθλητές που πήραν εκκίνηση από τον Δίον. Και τι αθλητές! Η δουλειά των διοργανωτών για την προβολή του αγώνα πήρε σάρκα και οστά! Ο αγώνας πέρασε πια σε άλλο επίπεδο και βατφτίστηκε –όχι άδικα- διεθνής. Η είδηση της συμμετοχής του Cristophe Jaquerod, κορυφαίου ονόματος της διεθνούς mountain running σκηνής έσπειρε τον ενθουσιασμό ανάμεσα στους συμμετέχοντες του αγώνα και τόνωσε το ενδιαφέρον για τον ανταγωνισμό, κάτι που τελικά βοήθησε όπως θα δούμε παρακάτω και στην κατάρριψη πολλών ρεκόρ! Αντιγράφουμε από το δελτίο τύπου της διοργάνωσης «Ο Christophe ζει στο Aigle της Ελβετίας, στις υπώρειες του Mont Blanc, όπου και προπονείται. Αθλητής του ορειβατικού σκι αρχικά και του ορεινού τρεξίματος μετέπειτα, έχει διακριθεί τα τελευταία δύο χρόνια σε πολλούς μεγάλους αγώνες ορεινού τρεξίματος στη χώρα του και στο εξωτερικό. Τον Αύγουστο του 2005, μετά από προσπάθειες τριών ετών κατάφερε να κερδίσει το UTMB στη Γαλλία, έναν αγώνα 158Κ με 2000 συμμετοχές απ όλο τον κόσμο, γνωρίζοντας την καταξίωση στο χώρο. Νωρίτερα, τον Ιούλιο του ίδιου χρόνου, πήρε την 3η θέση ανάμεσα σε 1000 αθλητές στον διάσημο Swiss Alpine Marathon (78K) στο Davos της Ελβετίας. Λίγες μέρες πριν είχε καταλάβει τη 2η θέση στο Fila Sky Race (48K) στο Serre Chevalier και το ίδιο καλοκαίρι ήταν και πάλι 2ος στο Mercantour Raid αυτή τη φορά. Τον Ιανουάριο του 2005 είχε πάρει τη 2η θέση στο Trail Blanc στις γαλλικές Άλπεις ενώ τον Οκτώβριο κέρδισε το Trail Tempiers (111K) στη Γαλλία, αγώνα που είχε κερδίσει και το 2004. Με μια σπουδαία εμφάνιση το Νοέμβριο στα Ιμαλάια, κέρδισε τον πολυήμερο αγώνα Annapurna Mandala Trail (340Κ) κι έγινε ο πρώτος μη Νεπαλέζος αθλητής που καταφέρνει κάτι τέτοιο στην πλούσια ιστορία των πολυήμερων αγώνων αντοχής στα Ιμαλάια. Από το 2005 αποτελεί και μέλος της ομάδας Lafuma.»

 

Άλλη μια καινοτομία που πρώτος ο Olympus Marathon εισήγαγε ήταν η δημιουργία ενός DVD με στιγμιότυπα από τον αγώνα, κάτι που φανερώνει πως η διοργάνωση κινείτο σε υψηλά επίπεδα. Στα 41 λεπτά που διαρκεί το βίντεο, παρελαύνουν οι περισσότεροι από τους αθλητές, σε διάφορα σημεία της διαδρομής, ενώ ο θεατής μπορεί να παρακολουθήσει και δηλώσεις των νικητών μετά τον τερματισμό τους. Υπάρχουν και αρκετά εναέρια πλάνα, χάρη στο ελικόπτερο που βοήθησε στο έργο των κινηματογραφιστών!

 

 

Στα του αγώνα, «Σχεδόν όλα τα αγωνιστικά και στατιστικά ρεκόρ καταρρίφθηκαν, με πρώτο και καλύτερο αυτό των συμμετοχών, που δείχνει ότι ο αγώνας έχει περάσει σε ένα άλλο επίπεδο, καθώς οι 285 αθλητές που πήραν εκκίνηση αποτελούν ένα μέγεθος που δύσκολα μπορεί να διαχειριστεί με μια στοιχειώδη οργανωτική προετοιμασία. Ο αριθμός των συμμετεχόντων αυξήθηκε κατά 60% σε σχέση με το 2005, ποσοστό σχεδόν εξωπραγματικό τόσο για τα ελληνικά δεδομένα όσο και για τα δεδομένα ενός τόσο δύσκολου –φαινομενικά έστω- αγώνα, που διανύει την 3η μόλις διοργάνωσή του.» αναφέρει στο σχετικό δελτίο τύπου η διοργάνωση.

 

Ο Νίκος Καλοφύρης πανηγυρίζοντας έξαλλα τερματίζει πρώτος σπάζοντας το φράγμα των 5 ωρών!

 

Ο Νίκος Καλοφύρης, στην 3η του συμμετοχή στον αγώνα γράφει την δική του ιστορία αφού γίνεται ο πρώτος που καταρρίπτει το φράγμα των 5 ωρών. Η επίδοσή του, 4.56.23, εξωπραγματική για τα τότε δεδομένα! Ιστορική η στιγμή στο κεντρικό πάρκο του Λιτοχώρου κατά την οποία καταχειροκροτήθηκε από εκατοντάδες θεατές. Το ίδιο έπραξε βέβαια και το άλλο «ιερό τέρας» των αγώνων βουνού στην χώρα μας, η Ιρένα Μαλιμπόρσκα που κατάφερε να το βελτιώσει κατά 36 ολόκληρα λεπτά το ρεκόρ και να το φέρει κάτω από τις 6.30 ώρες (6.29.18), μια επίσης κορυφαία επίδοση. Ιστορική στιγμή και επίδοση και για τον Δημήτρη Βενετικίδη ο οποίος με χρόνο 5.43.21 έφερε το ρεκόρ των βετεράνων 50-59 σε ένα άλλο, διαφορετικό επίπεδο. Σημαντική λεπτομέρεια: ο 50χρονος –τότε- Βενετικίδης τερμάτισε 4ος στον αγώνα! Η παρουσία του Cristophe Jaquerod στόλισε τον αγώνα και τον ανέβασε επίπεδο. Ο 40χρονος Jaquerod, απείλησε τον Καλοφύρη στο τελευταίο τμήμα της διαδρομής, όταν και πλησίασε σε απόσταση αναπνοής σχεδόν τον Μετσοβίτη πρωταθλητή, μη καταφέρνοντας ωστόσο να τον πλησιάσει και τερμάτισε σε 5.01.18, μία εξαιρετική επίδοση κατά τ' άλλα! Τρίτος ο συνήθης ύποπτος Αλέξης Γκούνκο που έχει γράψει και αυτός με χρυσά γράμματα το όνομά του στο πάνθεον των πρωταγωνιστών του Olympus Marathon με επίδοση 5.10.26. Για να παινέψουμε και το … σπίτι μας, την πρώτη θέση στο ομαδικό πήρε η “Adventure Zone” με συνολικό χρόνο 18.07.24, ομάδα που αποτελείτο από τους Δ.Βενετικίδη, Αργύρη Παπαθανασόπουλο (5.54.45) και Ιρένα Μαλιμπόρσκα! Επίσης ειδική αναφορά πρέπει να γίνει στον 72χρονο Γιώργο Ακριβού που τερμάτισε στην 183η θέση με χρόνο 9.50 και στην 61χρονη Αρετή Στύλλα (μητέρα του Μιχάλη Στύλλα) που έφτασε στο τέρμα σε 12 ακριβώς ώρες που ήταν τότε το όριο έγκυρου τερματισμού. Από τους 285 αθλητές που πήραν εκκίνηση, οι 264 κατάφεραν να περάσουν τη γραμμή του τερματισμού, αριθμός εξαιρετικά μεγάλος χάρη στα χαλαρά όρια εγκυρότητας που είχε θέση η διοργάνωση, όρια που δεν θα έμεναν αμετάβλητα τα επόμενα χρόνια… Μπορείτε επίσης να διαβάσετε το πλήρες δελτίο τύπου της διοργάνωσης για τον Olympus Marathon 2006.

 

Δεν θα πρέπει να παραλείψουμε εδώ να τονίσουμε την παράλληλη διοργάνωση ενός γεγονότος που ξεκίνησε σαν μία συνάντηση φίλων για προπόνηση σε τμήμα της διαδρομής του αγώνα μέσα στον χειμώνα και κατέληξε να γίνει ο πιο δημοφιλής «μικρός» αγώνας στην Ελλάδα. Αναφερόμαστε φυσικά στην 1η διοργάνωση του Χειμωνιάτικου Ενιπέα, ενός αγώνα που έχει πια γίνει θεσμός και έχει αποκτήσει το δικό του φανατικό κοινό. Στην 1η του διοργάνωση, στις 10 Δεκέμβρη του 2006 είχε 94 συμμετοχές και μεγάλους νικητές τον Ζαχαρία Θεοδώρου με 2.15.25, ο οποίος και θα έπαιζε πρωταγωνιστικό ρόλο την επόμενη χρονιά στον Olympus Marathon και την Μαρία Πουλουπάτη με 2.45.07. Διεξάγεται με επιτυχία κάθε χρόνο στις αρχές Δεκέμβρη στο ομώνυμο φαράγγι από την διοργάνωση του Olympus Marathon.

 

Ταυτότητα αγώνα

  • Συμμετοχές: 285
  • Τερματισμοί: 255
  • 1ος άντρας: Νίκος Καλοφύρης – 4.56.23
  • 1η γυναίκα: Ιρένα Μαλιμπόρσκα – 6.29.18
  • Μέση επίδοση: 8.59

 

Μπορείτε παρακάτω να δείτε όλες τις φωτογραφίες από τον αγώνα του 2006, φωτογραφίες που βρίσκονται στο Gallery της ιστοσελίδας του Olympus Marathon

View this photo set on Flickr

 

2007

Καταιγιστικές οι εξελίξεις τόσο για τον Olympus Marathon, όσο και το ορεινό τρέξιμο στην Ελλάδα εκείνη την χρονιά! Το 2007 ήταν χρονιά ορόσημο για τον αγώνα, αγώνα που ξέφυγε πια από τα στενά πλαίσια μιας απλής αθλητικής διοργάνωσης. Μια νέα εποχή ξεκινούσε για τον Olympus Marathon με τη συμπλήρωση τεσσάρων χρόνων της διοργάνωσης. Ένας μεγάλος δημοσιογραφικός οργανισμός έρχεται να αγκαλιάσει τον Olympus Marathon και να στηρίξει τις προσπάθειες της διοργάνωσης στο μέλλον. Ο ΣΚΑΪ, έγινε ο Χορηγός του Olympus Marathon για τα επόμενα χρόνια. Στο εξής ο αγώνας θα ονομαζόταν «ΣΚΑΪ Olympus Marathon» με σύνθημα «ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΗ ΦΥΣΗ, ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΣΗ». Νέα δεδομένα λοιπόν ένα από τα πιο κορυφαία αθλητικά γεγονότα της χώρας μας, όπως εξελίχθηκε την χρονιά αυτή.

 

To λογότυπο του ΣΚΑΙ Olympus Marathon 2007

 

Πριν από αυτό, μία άλλη εξέλιξη ήρθε να χαροποιήσει τους απανταχού φίλους του ελληνικού ορεινού τρεξίματος μιας και τους δινόταν πια η δυνατότητα αφού είχαν πια αγωνιστικές εμπειρίες να τρέξουν με αξιώσεις στο εξωτερικό. Με απάντησή της, που υπογράφεται από τον τεχνικό Διευθυντή Michel Poletti, η διοργάνωση του Ultra Trail Tour du Mont Blanc (UTMB), αποδέχτηκε γραπτή πρόταση-εισήγηση του ΟΜ, για αναγνώριση του σπουδαιότερου ελληνικού αγώνα mountain running, ως ενός κριτηρίου για τη συμμετοχή αθλητών στο UTMB. O UTMB εκείνη την εποχή αναπτυσσόταν ραγδαία με τις συμμετοχές να κάνουν ρεκόρ την μία χρονιά μετά την άλλη. O Olympus Marathon σαν αναγνωρισμένος διεθνής αγώνας πια έκανε βήματα μπροστά για την προβολή του. Η διοργάνωση είχε για πρώτη φορά παρουσία στο κορυφαίο αθλητικό γεγονός του χώρου, στην Expo του UTMB. Αντιγράφοντας από το δελτίο τύπου του OM θα δούμε πως τελικά η παρουσία αυτή … έπιασε τόπο: «Ανάμεσα στους ξένους επισκέπτες, ήταν και ο μεγάλος νικητής του αγώνα, ο Ιταλός Marco Olmo, ο 'δικός μας' Christophe Jaquerod, ο Αμερικανός πρωταθλητής Scott Jurek, o Νεπαλέζος Dawa Sherpa, η Γαλλίδα Corine Favre, που όπως και ο Sherpa εκδήλωσε την επιθυμία της να συμμετάσχει στον ΟΜ-2008. Δεν θα πρέπει να παραλείψουμε και την επίσκεψη του Διευθυντή Αγώνα και αθλητή του UTMB, Michel Poletti, που συνεχάρη τους εκπροσώπους του ΟΜ για την παρουσία τους στην έκθεση και στον αγώνα γενικότερα. Εντύπωση στους ξένους επισκέπτες προκάλεσε τόσο το γεγονός ότι ένας αγώνας διοργανώνεται»

 

O θρύλος Marco Olmo φωτογραφίζειται μπροστά στο περίπετερο του Olympus Marathon στην Expo του UTMB 2007

 

Το mountain running πανευρωπαϊκώς αποκτούσε χιλιάδες φίλους. Η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να μείνει πίσω από μια τέτοια εξέλιξη, και το 2007 ήταν ουσιαστικά η πρώτη χρονιά άνθησης του αθλήματος, αφού αγώνες άρχισαν να ξεπετάγονται σε κάθε γωνιά της Ελλάδας: alpamayoPro TrailRace, Μονοπάτι Παρνασσού, Kentavros Ultra Trail, Ορεινός Μαραθώνιος Οίτης Ηρακλής, Άεθλος , Άθλος Τζουμέρκων αλλά και ο πρώτος αγώνας trail υπεραπόστασης στην χώρα μας, ο Virgin Forest Trail, ήρθαν να πλαισιώσουν τους ήδη υπάρχοντες αγώνες στον Όλυμπο και να αποδείξουν με τον καλύτερο τρόπο του λόγου το αληθές!

 

Το όριο των 300 συμμετοχών της προηγούμενης χρονιάς φάνταζε πολύ μικρό. Το κατάλαβαν οι ιθύνοντες και αποφάσισαν να το επεκτείνουν στις 400 συμμετοχές, όριο που υπερκαλύφθηκε και αυτό! Στην εκκίνηση στάθηκαν 382 αθλητές εκ των οποίων εμπρόθεσμα οι 319, παρότι το όριο παρέμενε ακόμα στις 12 ώρες. Αιτία; Ίσως οι χειρότερες καιρικές συνθήκες στην ιστορία του αγώνα. Η θερμοκρασία την ώρα των τερματισμών της πλειοψηφίας των αθλητών περνούσε τους 40C βαθμούς στο κέντρο του Λιτοχώρου. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι αν το όριο του αγώνα ήταν οι 10 ώρες όπως είναι σήμερα, ο αριθμός των έγκυρων τερματισμών θα έφτανε τους 215, κάτι παραπάνω δηλαδή από 55% !!! Επίσης η μέση επίδοση για το 2007 αποτελεί αρνητικό ρεκόρ αφού σκαρφάλωσε στο 9.13…

 

Ενδεικτικές επίσης είναι οι εικόνες που είδαμε στο απίστευτης ποιότητας DVD του αγώνα, μία παραγωγή κορυφαίου επιπέδου αφού εκτός από το «ρεπορτάζ» για τον ίδιο τον αγώνα, είχε και μια λεπτομερή περιδιάβαση της διαδρομής από τους Λ.Ρήγο, Κ.Σταμούλη και Δ.Βενετικίδη. Εναέρια και κοντινά πλάνα, δηλώσεις πρωταγωνιστών και πολλά άλλα σε ένα DVD που κανείς φίλος του αγώνα ή του ορεινού τρεξίματος δεν πρέπει να χάσει.

 

Όσον αφορά τον αγώνα, έλειψαν εκείνην την χρονιά τα μεγάλα ονόματα του διεθνή χώρου. Με την παρουσία τους βέβαια στόλισαν την διοργάνωση κορυφαία ονόματα του αθλητικού χώρου στην Ελλάδα. Την εκκίνηση του αγώνα έδωσε από το Δίον ο Πύρρος Δήμας και στους τερματισμούς παρευρέθηκε η Αθανασία Τσουμελέκα η οποία έκανε και τις απονομές.

 

To γκρουπ των πρωτοπόρων λίγο πριν την είσοδό τους στο μονοπάτι του Ορλιά. Από αριστερά Καλοφύρης, Γκούνκο, Καλαμπούκας, Ιωαννίδης

 

Οι επιδόσεις κυμάνθηκαν όπως ήταν φυσικό αρκετά σε χαμηλά επίπεδα αφού όπως αναφέραμε οι καιρικές συνθήκες μόνο ιδανικές δεν ήταν αγώνα τρεξίματος. Ο Αλέξης Γκούνκο τερμάτισε άνετα πρώτος με 5.18.43 αφήνοντας πίσω του τον 2ο Ζαχαρία Θεοδώρου (5.23.47) ο οποίος είχε ήδη ξεκινήσει δυνατά την παρουσία του στο ορεινό τρέξιμο, παρουσία που δυστυχώς δεν συνέχισε. Τρίτος ο Νίκος Καλοφύρης αφού όπως δήλωσε σε συνέντευξη που μπορεί κάποιος να δει στο DVD, ο ίδιος δεν ήταν ικανοποιημένος από την προπόνησή του εκείνη την χρονιά και θα ήταν ευχαριστημένος με μία επίδοση κάτω από 5,5 ώρες! Κάτι που βέβαια κατάφερε αφού τερμάτισε σε 5.27.02. Στις γυναίκες η Ναταλία Παπουνίδου κέρδισε την πρωτιά με μία επίδοση 6.43.14, αργή για τις δυνατότητές αλλά άθλος αν αναλογιστεί κανείς τις συνθήκες, κάτι το οποίο παραδέχονταν ο ένας μετά τον άλλον οι τερματίσαντες. Δεύτερη η Ιρένα Μαλιμπόρσκα με 7.07.21 και 3η η Ασημίνα Συλαίου πιο πίσω με 8.21.36.

 

Η Αθανασία Τσουμελέκα με την τριάδα των νικητών του αγώνα το 2007

 

Ταυτότητα αγώνα

  • Συμμετοχές: 382
  • Τερματισμοί: 319
  • 1ος άντρας: Αλέξης Γκούνκο - 5.18.43
  • 1η γυναίκα: Ναταλία Παπουνίδου – 6.43.14
  • Μέση επίδοση: 9.13

 

Επιλεγμένες φωτογραφίες από το Gallery της ιστοσελίδας του Olympus Marathon για τον αγώνα του 2007

View this photo set on Flickr

 

2008

Η ανοδική πορεία του αγώνα συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Το όριο συμμετοχών ανεβαίνει στους 550 από τους οποίους οι 100 είναι ξένοι, οπότε μένουν μόλις 450 θέσεις για τους έλληνες αθλητές. Αριθμός μικρός, πολύ μικρός αφού μόλις 16 ημέρες χρειάστηκαν για να συμπληρωθούν οι θέσεις αθλητών που προέρχονται από την Ελλάδα! Γεγονός ασύλληπτο για αγώνα τέτοιας δυσκολίας. Ο Olympus Marathon είχε ξεφύγει και είχε φτάσει σε ύψη δυσθεώρητα για την ελληνική πραγματικότητα. Αν σκεφτεί κανείς ότι αυτό συνέβη μετά από μία άλλη πρωτοποριακή απόφαση της οργανωτικής επιτροπής, την θέσπιση κριτηρίων για την συμμετοχή στον αγώνα, η υπερκάλυψη των θέσεων αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία. Αρκετά πιο απλοϊκό το σύστημα εκείνη την πρώτη χρονιά από ότι το γνωρίζουμε σήμερα, απαιτούσε έναν αγώνα ορεινού τρεξίματος με κάποια επίδοση που είχε θεσπίσει η διοργάνωση. Αρκεί να αναφέρουμε ότι στα κριτήρια περιλαμβανόταν και ένας μαραθώνιος ασφάλτου, αρκεί ο αθλητής να είχε επίδοση κάτω από τις 4 ώρες για τους άντρες και κάτω από 4:30 για τις γυναίκες!

 

Μεγάλη αλλαγή στους κανονισμούς σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές, η αλλαγή του ορίου έγκυρου τερματισμού και ο ορισμός του στις 10 ώρες, γεγονός που έκανε τον Olympus Marathon έναν αγώνα καθαρά … αθλητικό! Η διοργάνωση δικαιολόγησε την απόφασή της με δελτίο τύπου το οποίο ανέφερε μεταξύ άλλων «Η απόφαση πάρθηκε με γνώμονα τη δικαιότερη αντιμετώπιση του συνόλου των αθλητών, και με το σκεπτικό ότι ένα χρονικό όριο διπλάσιο περίπου της καλύτερης επίδοσης είναι κατά τεκμήριο δίκαιο για τους τελευταίους αθλητές, ώστε και η επίδοσή τους να κινείται μέσα στα αθλητικά όρια.»

 

O Jessed Hernandez, μεγάλος νικητής του 2008, στο οροπέδιο των Μουσών

 

Την χρονιά εκείνη εκδίδεται και μοιράζεται για πρώτη φορά σε όλους τους συμμετέχοντες του αγώνα το περιοδικό "OM Magazine", μια πολυτελής, καλαίσθητη έκδοση με πληροφορίες για τον αγώνα, συνεντεύξεις πρωταγωνιστών, άρθρα ποικίλου ενδιαφέροντος και πολλά άλλα! Στις συνεντεύξεις θα διαβάσουμε δηλώσεις των Παναγιώτη Κοτρωνάρου, Νίκου Καλοφύρη, Ναταλίας Παπουνίδου, Κυριάκου Κάρλου, Αλέξη Γκούνκο, Δημήτρη Βενετικίδη, Ιρένας Μαλιμπόρσκα μεταξύ άλλων. Μία είναι όμως αυτή που ξεχωρίζει και έχει ιδιαίτερη συναισθηματική αξία για τον γράφοντα. ΟΜ Magazine 2008, άλλη μία καινοτομία του αγώνα...Ο 74χρονος τότε Γιώργος Ακριβού, κόντρα στον χρόνο, έτρεχε τον 4ο συνεχόμενό του Olympus Marathon. Διαβάζουμε τις δηλώσεις του στο παρθενικό OM Magazine "Είμαι αποφασισμένος να τρέξω μέχρι τα 80 μου. Μία εβδομάδα πριν από τον αγώνα, στις 23/6, έχω τα γενέθλιά μου και παίρνω τα 74! Καταλαβαίνετε, η χαρά μου δεν περιγράφεται για το πότε θα έρθει η ώρα να τρέξω αυτόν τον μαραθώνιο. Κάθε χρόνο που τρέχω τον ΟΜ νιώθω τον εαυτό μου να ξανανιώνει, γίνομαι πιο νέος. Κάθε άνθρωπος σε αυτή την ηλικία νιώθει μία πτώση. Εγώ αντίθετα κάθε χρόνο γίνομαι πιο δυνατός! Θα μου πείτε γιατί? Γιατί γνώρισα τον αθλητισμό που είναι πια η ζωή μου. Καθημερινά προπονούμαι γύρω στις 6 ώρες. Από αυτό ανακάλυψα ότι ο άνθρωπος παράγει ενέργεια 24 ώρες το 24ωρο. Νιώθω να είμαι ένας  20άρης υγιέστατος, μέ όρεξη να κάνω τα πάντα..." Στο τέλος αναφέρει "Ελπίζω μέχρι τα 80 μου να τρέχω στον Όλυμπο, μακάρι και παραπάνω...θέλω να δώσω το παράδειγμα σε όλους. "Να μην σταματήσεις", μου λένε, "εσένα έχουμε για πρότυπο...". Ιδιαίτερη χαρά και τιμή να έχουμε τρέξει εκείνη την χρονιά αρκετά χιλιόμετρα μέχρι τα Πριόνια μαζί, όπου και εκτός χρόνου εγκαταλείψαμε. Έμελλε να είναι και ο τελευταίος Olympus Marathon για αυτόν τον σπάνιο άνθρωπο. Την Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2012 έφυγε από την ζωή περήφανα...

 

Εισάγεται μια τεράστια καινοτομία στην ιστοσελίδα του αγώνα, το pacer calculator, ενός προγράμματος που υπολογίζει το ρυθμό και τα ενδιάμεσα χρονικά περάσματα των αθλητών στον αγώνα. Πρόκειται ακόμη και σήμερα για ένα εργαλείο ιδιαίτερα χρήσιμο στους νέους αθλητές του ΟΜ. Το “Pacer Calculator” λειτουργεί στη βάση της ποσοστιαίας κατανομής του συνολικού χρόνου ανά ενδιάμεσο τμήμα, προγραμματίστηκε δε με βάση την αξιολόγηση των ιστορικών δεδομένων από τις μέχρι σήμερα διοργανώσεις και πάντα με το σκεπτικό του σταθερού ρυθμού σε όλη τη διάρκεια του αγώνα.

 

Πολύ μεγάλο ήταν το διεθνές ενδιαφέρον για τον Olympus Marathon το 2008. Η μεγάλη Γαλλίδα αθλήτρια των υπεραποστάσεων Corinne Favre εκδήλωσε το ενδιαφέρον για τον αγώνα! Σε δηλώσεις της ανέφερε «Το γεγονός ότι στη διοργάνωση λαμβάνουν μέρος σπουδαίου Έλληνες και ξένοι αθλητές ήταν το μεγαλύτερο κίνητρό μου για να έρθω. Μου αρέσει πολύ ο υγιής ανταγωνισμός», ενώ σχετικά με τα συναισθήματά της κατά την πρώτη ημέρα παρουσίας της: «Από τα όσα πρόλαβα να δω, μου άρεσε πολύ το βουνό, το μέρος, όλα είναι πολύ όμορφα κι ελπίζω να γίνει ένας εξίσου όμορφος αγώνας».

 

Η Corinne Favre στον Ενιπέα

 

Ο Ελβετός Cristophe Jaquerod μετά από μία χρονιά απουσίας, επανέρχεται στον αγώνα και εμφανίστηκε ενθουσιασμένος που βρίσκεται ξανά στην Ελλάδα για να διαγωνιστεί εκ νέου στον Olympus Marathon. Στόχος του ήταν όπως δήλωσε ήταν να μειώσει το χρόνο του και να καλύψει τη διαδρομή σε λιγότερες από πέντε ώρες, καθώς έχει βελτιώσει πολύ την τεχνική του στην ανηφόρα.

 

Ο Sherpa Dachhiri Dawa από τον μακρινό Νεπάλ, διοργανωτής του SoluKhumbu Trail, αγώνα που τώρα έχει αδελφοποιηθεί με τον Olympus Marathon και ίσως ο σπουδαιότερος αθλητής που είχε επισκεφθεί τον αγώνα μέχρι εκείνη την χρονιά θα έτρεχε και αυτός στο Βουνό των Θεών. Πρόκειται για την πρώτη επίσκεψή του στη χώρα μας και φυσικά για την πρώτη του συμμετοχή στον ΣΚΑΪ Olympus Marathon.

 

Ο Ισπανός Jessed Hernanez κορυφαίος skyrunner με αρκετές περγαμηνές και διακρίσεις σε αγώνες παγκοσμίου βεληνεκούς (Dolomites Skyrace, Vallnord Andorra Skyrace, Climbathon Kinabalu, Buff Skyrunner World Series κ.α) ερχόταν με πολλές υποσχέσεις, όπως το ίδιο έκανε και ο Σλοβένος Toni Vencelj.

 

Ενθουσιασμένος από την παρουσία του στο Λιτόχωρο και τον ΣΚΑΪ Olympus Marathon δήλωνε και ο Αυστριακός δημοσιογράφος, Von Georgios Theodosios Tompeter, ο οποίος βρέθηκε στην Πιερία, προκειμένου να καλύψει τον αγώνα τόσο για το αυστριακό περιοδικό «Marathon Laufsport» όσο και για το μεγαλύτερο αμερικάνικο αθλητικό περιοδικό, το «Runner’s World».

 

Στον αγώνα, οι επιδόσεις που έγιναν ήταν και παραμένουν ασύλληπτες. Το 4.33.37 του Hernandez είναι ένα ρεκόρ που κρατάει μέχρι σήμερα και έχει στοιχειώσει πολλούς κορυφαίους αθλητές. Όπως δήλωσε και ο ίδιος έτρεχε με πόνους στο γόνατο και θα μπορούσε να κάνει ακόμη καλύτερη επίδοση αν ένιωθε πίεση από τους άλλους αθλητές. Εκτός από το 4.33 αυτό, ο Νίκος Καλοφύρης πετυχαίνει την καλύτερη επίδοσή του στον αγώνα με 4.45.27, o Dawa 3ος κάνει 5.02.32, ο Cristophe Jaquerod 4ος με 5.04.13, o Toni Vencelj 5ος με 5.21.37 ενώ ο 6ος ήρθε ο πολύπειρος μαραθωνοδρόμους Γιάννης Μαρής με 5.27.46. Στις γυναίκες σκηνικό ήταν ίδιο! Η Corinne Favre κάνει έναν εκπληκτικό αγώνα τερματίζοντας σε 5.29.57, κατακτώντας εμφατικά την νίκη και τερματίζοντας 8η γενικής με μία επίδοση που αποτελεί ρεκόρ γυναικών, πολύ μακριά από το επόμενο… Δεύτερη γυναίκα η Μεγάλη Ιρένα Μαλιμπόρσκα με την καλύτερη ατομική της επίδοση, 6.09.26, χρόνο που αποτελεί ελληνικό ρεκόρ γυναικών. Τρίτη η Ναταλία Παπουνίδου με 6.36.58. Τέταρτη γυναίκα η Αμαλία Ματθαίου που τα μετέπειτα χρόνια θα έπαιζε πρωταγωνιστικό ρόλο στον αγώνα αλλά και στις υπεραποστάσεις ξεκινώντας την δική της ιστορία…

 

O Καταλανός Jessed Hernandez νικητής του Olympus Marathon 2007 με ρεκόρ αγώνα (4.33.37)

 

Την φωτογραφική κάλυψη του γεγονότος ανέλαβε να καλύψει για πρώτη φορά η GO-MRP του Μπάμπη Γκιριτζιώτη, χαρίζοντας μας φωτογραφίες μοναδικής ποιότητας. Επίσης για πρώτη φορά διοργανώθηκε και παιδικός αγώνας 4,5 χλμ το πρωί του αγώνα πέριξ του Λιτοχώρου.

 

Δείτε εδώ στιγμιότυπα από το ρεπορτάζ του ΣΚΑΙ για τον αγώνα του 2008

null

 

Πλήθος καλεσμένων και εκείνη την χρονιά στις παράλληλες εκδηλώσεις του αγώνα. O Γιώργος Σιγάλας, ο Δημοσθένης Ταμπάκος και η Τασούλα Καλεσίδου βρέθηκαν στο Λιτόχωρο και παρακολούθησαν από κοντά τις προσπάθειες των αθλητών του ΣΚΑΪ Olympus Marathon. Ο Γιώργος Σιγάλας περίμενε τους δρομείς στο σημείο του τερματισμού και απένειμε το χρυσό μετάλλιο στον πρώτο νικητή και όντας ιδιαίτερα εντυπωσιασμένος όπως δήλωσε ο ίδιος από τον αγώνα των αθλητών, τόνισε: «Πρόκειται πραγματικά για κάτι το ιδιαίτερο, που σου δημιουργεί απίστευτα συναισθήματα. Είναι μία καλή ευκαιρία για τους διοργανωτές να προβάλλουν τόσο τον τόπο τους, έχοντας παράλληλα πολλά οφέλη όσο και τον πολιτισμό», για να συμπληρώσει: «Ίσως, όμως, θα ήταν αναγκαία κι η βοήθεια της πολιτείας, όχι μόνο η στήριξη από την τοπική κοινωνία». Ο Γιώργος Σιγάλας, πάντως, δεν παρέλειψε να κάνει και μία πρόταση για του χρόνου: «Θα ήταν καλό να δημιουργηθεί κι ένας Μαραθωνοδρόμος για τους απλούς ανθρώπους, ώστε να μπορούν να συμμετέχουν κι αυτοί». Ο Δημοσθένης Ταμπάκος και η Τασούλα Κελεσίδου έδωσαν το παρών στην ειδική τελετή για την απονομή των βραβείων και τη λήξη της διοργάνωσης.

 

Ένα τελευταίο γεγονός που σημάδεψε την συγκεκριμένη χρονιά και ανέβασε την διοργάνωση ακόμη περισσότερο στα μάτια των αθλητών ήταν και ο «Δια παντός αποκλεισμός αθλητή για πρωτοφανή αντιαθλητική ενέργεια» όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά σε δελτίο τύπου. Συνεχίζοντας διαβάζουμε «Η διοργάνωση του Olympus Marathon είναι στη δυσάρεστη θέση να ανακοινώσει ότι μετά από την ολοκλήρωση του ελέγχου των αποτελεσμάτων και των ενδιάμεσων επιδόσεων των αθλητών στον φετινό αγώνα, προέκυψε ότι ένας από τους αθλητές τερμάτισε τον αγώνα χωρίς να έχει τρέξει όλη τη διαδρομή. Το πρωτοφανές αυτό συμβάν στα πέντε χρόνια της ιστορίας του θεσμού ήταν εξαιρετικά λυπηρό και αντιμετωπίσθηκε με την αυστηρότητα που οφείλει μια αθλητική διοργάνωση να δείχνει σε τέτοια φαινόμενα. Η ποινή που επιβλήθηκε στον αθλητή είναι ο «δια παντός αποκλεισμός» του από τη διοργάνωση στο μέλλον και φυσικά η διαγραφή του ονόματός του από τον πίνακα αποτελεσμάτων, σαν να μη συμμετείχε στον αγώνα του 2008.» Το γεγονός αυτό οδήγησε την διοργάνωση στην αναθεώρηση των κανονισμών του αγώνα που εφεξής θα προέβλεπαν την αντιμετώπιση παρόμοιων συμβάντων στο μέλλον.

 

Ίσως ο πιο πετυχημένος Olympus Marathon από όλες τις απόψεις…

 

Ταυτότητα αγώνα

  • Συμμετοχές: 478
  • Τερματισμοί: 404
  • ος άντρας: Jessed Hernandez - 4.33.37 (ρεκόρ αγώνα)
  • 1η γυναίκα: Corinne Favre – 5.29.57 (ρεκόρ αγώνα)
  • Μέση επίδοση: 8.09

 

View this photo set on Flickr

 

2009


Ήταν προφανές ότι ο αγώνας είχε γίνει το όνειρο και ο στόχος όλων των ελλήνων mountain runners. Το 2009 έγινε το αδιανόητο για έναν αγώνα βουνού στην Ελλάδα. Μέσα σε 3 ώρες έκλεισαν οι εγγραφές, χρονικό διάστημα το οποίο θα ήταν πολύ μικρότερο αν δεν είχε υπάρξει πρόβλημα με το σύστημα online πληρωμών της τράπεζας. Αυτό συνέβη παρότι το όριο συμμετοχών ανέβηκε στις 650 συμμετοχές ελλήνων και ξένων αθλητών, όριο που ισχύει μέχρι και σήμερα, δημιουργώντας αμηχανία στους διοργανωτές οι οποίοι «άνοιξαν» πάλι τις εγγραφές για συγκεκριμένη μερίδα αθλητών (συμμετέχοντες όλων των προηγούμενων διοργανώσεων, αθλητές με χρόνο <7:00 και αθλητές με δεκάδες αποτυχημένες προσπάθειες εγγραφής) αδυνατώντας να διαχειριστούν την φοβερή επιτυχία του αγώνα. Κίνηση που προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις.

 

Η αμηχανία αυτή καταγράφεται έκδηλα στο ιστορικό δελτίο τύπου της Τρίτης 20 Ιανουαρίου 2009 στο οποίο η διοργάνωση ανέφερε μεταξύ άλλων «Για όλους εμάς που δουλεύουμε στη διοργάνωση του αγώνα, ήταν μια μέρα γιορτής και έτσι την υποδεχτήκαμε, κάνοντας μια ανοιχτή πανηγυρική συνάντηση συνεργατών, αθλητών και φίλων, στο Λιτόχωρο. Από όσο πληροφορηθήκαμε αργότερα, το ίδιο πανηγυρικό κλίμα υπήρχε ανάμεσα στους αθλητές μας σε όλη την επικράτεια, καθώς φτιάχτηκαν παρέες σε σπίτια, γραφεία, λέσχες, για να γιορτάσουν την έναρξη της αγωνιστικής περιόδου της νέας χρονιάς με την εγγραφή τους στον ΟΜ. Εκείνο ωστόσο που φοβόμασταν καιρό πιο μπροστά ήταν αυτό που τελικά συνέβη και μας επιβεβαίωσε πικρά, μια χιονοστιβάδα –για τα ελληνικά δεδομένα- αθλητών που προσπάθησε να πάρει μια από τις 450 θέσεις του αγώνα. Φυσικά δεν υπήρχε περίπτωση να ικανοποιηθούν όλοι, με αποτέλεσμα σε τρεισήμισι ώρες από το ξεκίνημα της διαδικασίας στις 7 το απόγευμα, οι θέσεις να συμπληρωθούν και οι εγγραφές να διακοπούν. Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι αν δεν αντιμετώπιζε πρόβλημα το σύστημα πληρωμής της συνεργαζόμενης Τράπεζας, οι εγγραφές θα είχαν κλείσει στα πρώτα 11 λεπτά! Για τους περισσότερους αυτό θεωρείται επιτυχία της διοργάνωσης, όπως και των αθλητών που κατάφεραν να εγγραφούν –έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα. Δεχτήκαμε συγχαρητήρια αλλά τα δεχτήκαμε με αμηχανία και θλίψη, αναρωτώμενοι «τι είναι επιτυχία» τελικά. Είμαστε όμως χαρούμενοι που θα έχουμε και φέτος τον Ιούνιο πολλούς παλιούς καλούς φίλους, όπως και αρκετούς νέους που τους συγκίνησε η ιδέα ενός αγώνα στο «βουνό των θεών». Μετά από τα γεγονότα της 17ης Ιανουαρίου νιώθουμε σίγουρα μια ανακούφιση, αφού αυτή ήταν και η τελευταία φορά που οι συμμετοχές στον αγώνα κλείνονται με αυτόν τον άδικο ισοπεδωτικό τρόπο. Οι εξελίξεις στο δημοφιλές άθλημα του ορεινού τρεξίματος που υπηρετούμε, ήταν τόσο καταιγιστικές τα τελευταία 2-3 χρόνια, ώστε για μια ακόμα φορά να μας ξεπεράσουν πριν προλάβουμε να αντιδράσουμε! Έχοντας δεσμευτεί ότι και το 2009 θα ακολουθήσουμε την ίδια διαδικασία των προηγούμενων χρόνων, δεν είχαμε άλλη επιλογή. Κρίνοντας από τους 6 μήνες εγγραφών το 2007 και τις 16 μέρες του 2008, θεωρήσαμε ότι μπορεί να καταρρίπταμε το 24ωρο φέτος αλλά διαψευσθήκαμε από ένα εκρηκτικό τρίωρο!»

 

Το γεγονός αυτό οδήγησε μετέπειτα την διοργάνωση στην δημιουργία ενός πρωτοποριακού συστήματος εγγραφών (μέχρι και σήμερα δεν έχει παρουσιαστεί κάτι αντίστοιχο) που θα βασίζεται στην αγωνιστική δράση και την εμπειρία των ενδιαφερόμενων, επιβραβεύοντας έτσι τους πλέον ενεργούς δρομείς βουνού. Λεπτομέρειες του νέου σχεδίου παρουσιάστηκαν προς το τέλος του έτους δημόσια από τη διοργάνωση στις 6 Δεκεμβρίου στο Λιτόχωρο στα πλαίσια του «Χειμωνιάτικου Ενιπέα»

 

Το ανθρώπινο πρόσωπο του αθλητισμού. Dawa Sherpa, Sebastien Chaigneau, Jessed Hernandez και Corinne Favre φωτογραφίζονται λίγο πριν την έναρξη του παιδικού αγώνα

 

Ο αγώνας και ενώ οι ετοιμασίες ήταν στο φόρτε τους, δέχθηκε ένα πλήγμα. Ο ΣΚΑΪ αποχώρησε από χορηγός του αγώνα αφήνοντας έτσι ένα μεγάλο χορηγικό κενό, κάτι που βέβαια δεν επηρέασε την διοργάνωση του αγώνα ο οποίος και διεξήχθη κανονικά.

 

Ο Olympus Marathon αδελφοποιείται με τον SoluKhumbu Trail, αγώνα που διοργανώνει ο γνωστός και δημοφιλής στο ελληνικό κοινό Dawa Dachhiri Sherpa. Στα πλαίσια της αδελφοποίησης, ο πρώτος έλληνας κάθε διοργάνωσης φιλοξενείται στον Solukhumbu Trail, έτσι ο Νίκος Καλοφύρης με την συνοδεία του φωτογράφου Μπάμπη Γκιριτζιώτη, τρέχει την επόμενη χρονιά στον πολύ δύσκολο αυτό αγώνα στο Νεπάλ κατακτώντας επάξια μετά από αρκετές δυσκολίες την 3η θέση. Στα πλαίσια της αδελφοποίησης των δύο αγώνων, άλλοι δύο καταξιωμένοι έλληνες αθλητές, η Ναταλία Παπουνίδου το 2011 και ο Φάνης Αρκουμάνης το 2012 θα τρέξουν με επιτυχία στον Solukhumbu Trail.

 

Σημαντικές αλλαγές που αφορούσαν τον αγώνα ανακοινώθηκαν λίγες μέρες πριν την εκκίνησή του. Η πρώτη αφορούσε την κατάργηση των πλαστικών κυπέλλων τροφοδοσίας από τους σταθμούς του αγώνα. Η δεύτερη αφορούσε την μερική τροποποίηση της διαδρομής του αγώνα, η οποία και έχει μείνει έτσι ακριβώς έως και σήμερα. Η τροποποίηση αφορούσε σε δύο σημεία της διαδρομής και σε συνολικό μήκος 2,5 χιλιομέτρων, δεν επέφερε αύξηση ή μείωση του συνολικού της μήκους, παραμένοντας στα 43,8 χιλιόμετρα, αυξήθηκε όμως κατά 30 μέτρα η θετική υψομετρική διαφορά (ανάβαση). Παρόλα αυτά η αλλαγή αυτή χαιρετίστηκε από όλους τους αθλητές τουλάχιστον στο πρώτο κομμάτι της αφού άχαρα χιλιόμετρα ασφάλτου, αντικαταστάθηκαν από παράπλευρο μονοπάτι. Τελευταία αλλαγή στον κανονισμό, όπως άλλωστε είχε προϊδεάσει η διοργάνωση από πέρυσι, ο «δια παντός αποκλεισμός» από τον αγώνα, αθλητών οι οποίοι θα διαπιστωθεί ότι απέφυγαν σκόπιμα και με δόλο κάποιον από τους 12 σταθμούς του αγώνα, με στόχο να υποκλέψουν χρόνο επίδοσης.

 

Διανέμεται στους αθλητές το 2ο τεύχος του περιοδικού "ΟΜ Magazine" με αρκετά πλούσια ύλη: Αναφορά στην ψηφοφορία που είχε διεξαχθεί παγκοσμίως για την ανάδειξη των σπουδαιότερων μνημείων της φύσης, τίτλο που διεκδικούσε επάξια ο Όλυμπος, ένα χρονικό του ΟΜ 2008, συνεντεύξεις των Jessed Hernandez, Μαλιμπόρσκα, Ματθαίου, Παπουνίδου και άλλων κυριών του αγώνα, του Νίκου ΚΑλοφύρη, του Κυριάκου Κάρλου, της Corinne Favre, του Dachhiri Dawa Sherpa, αναφορά στον UTMB 2008, στον Solukhumbu Trail, στις εξελίξεις που λάβαιναν χώρα στο ορεινό τρέξιμο σε διεθνές επίπεδο και πολλά άλλα.

 

O Soren Lilleore τιμάται από την διοργάνωσηΜια σημαντική συμμετοχή στον αγώνα για πρώτη φορά δεν αφορά κάποιον αθλητή πρωτοκλασάτο, κάποιον αθλητή που θα μπορούσε να δει κάποιος στην κορυφή της γενικής κατάταξης. Μικρή έως μηδαμινή σημασία όμως έχουν οι επιδόσεις όταν ο αθλητής αυτός έχει κερδίσει την δική του μάχη για την ζωή, ζωή που ο ίδιος επέλεξε να την ζήσει όπως αγαπάει. Τρέχοντας! Ο λόγος για τον Soren Lileore, τον Δανό αθλητή που παρότι πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη συμμετέχει σε αγώνες τρεξίματος κερδίζοντας το στοίχημα με την ζωή. Διαβάζουμε στην συνέντευξη στο "OM Magazine" του 2010 «Κάποια στιγμή, το απόγευμα της πρωτοχρονιάς του 2008, πήρα την πιο τολμηρή απόφαση που είχα πάρει ποτέ μου. Θέλησα να τερματίσω το Marathon Des Sables, να τερματίσω εννέα μαραθώνιους μέσα στο 2009 και πριν τις 14 Οκτωβρίου, κάτι που θαμου έδινε ένα σύνολο 30 μαραθωνίων πριν κλείσω τα 30. Όπου το Marathon Des Sables θα μετρούσε μόνο ως ένας μαραθώνιος…. Κατάφερα να πραγματοποιήσω το στόχο μου στις αρχές του Οκτώβρη, και να προσθέσω και δύο ακόμα μαραθώνιους μέχρι την ημέρα των γενεθλίων μου!!»

 

Ρεκόρ συμμετοχών για άλλη μια χρονιά (478 συμμετοχές/404 τερματισμοί) και σπουδαίες επιδόσεις στον αγώνα, με εμφανή την καθολική άνοδο της ποιότητας των ελλήνων αθλητών που αποκτούσαν εμπειρίες και χιλιόμετρα στα πόδια τους. Στο αγωνιστικό σκέλος, η είδηση είναι η συμμετοχή του σπουδαίου Γάλλου αθλητή, του Sebastien Chaigneau. Ο Chaigneau μη γνωρίζοντας την διαδρομή κατετάγη τελικά 3ος παρότι έκανε επίδοση κάτω από 5 ώρες! 4.57.07 η επίδοσή του σε έναν τερματισμό χέρι-χέρι με τον Dawa Sherpa! Πρώτος ο δαιμόνιος Ισπανός Jessed Hernandez για 2η συνεχόμενη χρονιά μη μπορώντας αυτή την φορά να επαναλάβει την πολύ καλή επίδοση του 2008 τερμάτισε σε 4.39.20. 2ος ο Νίκος Καλοφύρης με την 2η καλύτερη επίδοσή του στον αγώνα, 4.48.27. Στις γυναίκες η Corinne Favre επανέλαβε τον θρίαμβο της περασμένης χρονιάς, τερματίζοντας 1η σε 5.54.41. Μεγάλη μάχη έγινε ανάμεσα στις δύο κυρίες του ελληνικού ορεινού τρεξίματος, Ιρένα Μαλιμπόρσκα και Ναταλία Παπουνίδου. Η Ιρένα ήρθε τελικά 2η με 6.28.26 ενώ η Ναταλία 3η, 20 μόλις δευτερόλεπτα αργότερα!

 

Dawa Sherpa και Sebastien Chaigneau τερματίζουν χέρι-χέρι στον Olympus Marathon 2009

 

Ταυτότητα αγώνα

  • Συμμετοχές: 507
  • Τερματισμοί: 439
  • 1ος άντρας: Jessed Hernandez - 4.39.20
  • 1η γυναίκα: Corinne Favre - 5.54.41
  • Μέση επίδοση: 7.57
 
Επιλεγμένες φωτογραφίες της go-mrp από τον αγώνα του 2009
 


2010


Για πρώτη φορά διεξήχθη ο αγώνας με το νέο σύστημα αξιολόγησης κριτηρίων, το ίδιο που ισχύει μέχρι και σήμερα, σύστημα το οποίο σύσσωμη η κοινότητα ορεινού τρεξίματος παραδέχθηκε ότι είναι από τα πιο δίκαια που έχουν θεσπιστεί σε αγώνα. Αποτέλεσμα της πρώτης αυτής χρονιάς υλοποίησης του συστήματος, η μικρή μείωση στις συμμετοχές, αφού δεν κατάφεραν να περάσουν τους 500 οι αθλητές που στάθηκαν στην γραμμή της εκκίνησης.

 

Μια εξέλιξη που έδινε διεθνές ενδιαφέρον στον αγώνα ήταν και η συμμετοχή του Olympus Marathon σε έναν νεοδημιουργηθέν συνασπισμό αγώνων με την ονομασία “International Mountain Running Cup” (MnRIC). Μαζί με τον Olympus Marathon, άλλοι 5 αγώνες ανάλογης φιλοσοφίας συνέθεταν το πλέγμα των αγώνων του συνασπισμού/ομοσπονδίας που είχε την φιλοδοξία να μεταλλαχθεί σε κάτι σαν την ISF, κάτι όμως που τελικά δεν έχει καταφέρει μέχρι σήμερα.

 

Η Ναταλία Παπουνίδου στον Olympus Marathon 2010

 

Δύο νέοι κανονισμοί μπαίνουν σε ισχύ, κανονισμοί που ισχύουν μέχρι και σήμερα και που έχουν να κάνουν με την χρήση μπατόν πεζοπορίας τα οποία «Οι αθλητές που επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν μπατόν πεζοπορίας, θα πρέπει να τα μεταφέρουν σε ολόκληρη τη διάρκεια του αγώνα, από την εκκίνηση στο Δίον και μέχρι τον τερματισμό, στο Λιτόχωρο. Κατά μήκος της διαδρομής και στη γραμμή του τερματισμού, όλοι οι αθλητές θα καταγραφούν για το εάν φέρουν μπατόν ή όχι. Η εγκατάλειψη μπατόν από τον αθλητή σε κάποιο σημείο της διαδρομής, τιμωρείται πλέον με αποκλεισμό! Μόνο η χρήση τηλεσκοπικών μπατόν επιτρέπεται. Στο πρώτο τμήμα της διαδρομής, το οποίο είναι και το πλέον πολυσύχναστο (Εκκίνηση έως Κορομηλιά ΚΜ-10) η χρήση μπατόν απαγορεύεται αυστηρά, για λόγους ασφάλειας, γι’ αυτό κάθε αθλητής θα πρέπει να μεταφέρει τα μπατόν του μαζεμένα (διπλωμένα). Η χρήση μπατόν στο πρώτο τμήμα, τιμωρείται με αποκλεισμό.»

 

Ένας άλλος κανονισμός που αποσκοπεί στο fair play μεταξύ των αθλητών που δεν έχουν την δυνατότητα εξωτερικής βοήθειας αναφέρει «Η μεταφορά σακιδίων υδροδοσίας ή σακιδίων πλάτης ή μέσης (μπανάνα) γενικότερα, επιτρέπεται, αλλά θα καταγράφεται επίσης κατά μήκος της διαδρομής και στον τερματισμό. Η εγκατάλειψη σακιδίου κατά μήκος της διαδρομής θα τιμωρείται με αποκλεισμό. Αυτός ο κανονισμός έχει εφαρμογή και για σακίδια μέσης (μπανάνες).»

 

Οι δύο αυτοί κανονισμοί κρίθηκαν αναγκαίοι και οι αθλητές πράγματι συμμορφώθηκαν χωρίς παρατράγουδα.

 

O Sebastien Chaigneau μεγάλος νικητής το 2010

 

Διανέμεται το τρίτο τεύχος του περιοδικού "ΟΜ Magazine" με πολλά ενδιαφέροντα θέματα για άλλη μια φορά. Ξεκινάει με μια συνέντευξη του Juan Antonio Alegre ή κατα κόσμον "Chinoto", του Ισπανού με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά (ποιός μπορεί να ξεχάσει τις φαβορίτες του;) και τις πολλές περγαμηνες (UTMB 2008 79ος, Antarctica Marathon 2009  (2ος), Sahara Marathon 2008 4ος, North Pole Marathon 2008 (bike) 1ος, Tenzing-Hillary Everest Marathon 2008 (5:15), Pikes Peak Marathon 2008 11ος (4:31)) ο οποίος όμως δεν κατάφερε να διακριθεί στον Olympus Marathon 2009. Συνεχίζει με μια λεπτομερής επεξήγηση του νέου συστήματος αξιολόγησης κριτηρίων για την συμμετοχή στον αγώνα αλλά και με άλλα ενδιαφέροντα άρθρα όπως για την εξέλιξη του ορεινού τρεξίματος στην Ελλάδα, την MNRIC, ενδιαφέροντες αγώνες στο εξωτερικό, συνεντεύξεις των Sebastien Chaigneau, Soren Lilleore, αναφορά στον UTMB 2009 αλλά και στην σωστή διατροφική προετοιμασία για τον αγώνα και πολλά άλλα.

 

Στο αγωνιστικό κομμάτι είχε έρθει η ώρα της νίκης για τον μεγάλο Γάλλο αθλητή, τον Sebastien Chaigneau που τίμησε για άλλη μια χρονιά τον Olympus Marathon με την συμμετοχή του. Αντιγράφουμε από το δελτίο τύπου του αγώνα: «Την 7η διοργάνωσή του γιόρτασε την Κυριακή 27 Ιουνίου, ο Olympus Marathon, με τη συμμετοχή 482 αθλητών, από 22 χώρες. Μεγάλος νικητής του φετινού αγώνα, μετά από μια σπουδαία μάχη, αναδείχτηκε ο Γάλλος Sebastien Chaigneau με 4.47.34 ενώ στις γυναίκες, νικήτρια αναδείχτηκε η επίσης Γαλλίδα Lisel Dissler με επίδοση 5.51.33. Ο καιρός ήταν ευνοϊκός, προσφέροντας την ευκαιρία για υψηλές επιδόσεις. Είναι αξιοσημείωτο ότι η μέση επίδοση για το σύνολο των αθλητών, καταρρίφθηκε φέτος και έφτασε στις 7:53, επίδοση που αποτελεί και νέο στατιστικό ρεκόρ για τον ΟΜ. Φέτος, το 88% των αθλητών που πήραν εκκίνηση, κατάφερε να ολοκληρώσει τον αγώνα στο όριο εγκυρότητας των 10 ωρών. Συνολικά, 422 αθλητές τερμάτισαν έγκυρα, ενώ 60 εγκατέλειψαν ή αποκλείστηκαν από τα χρονικά όρια του αγώνα.»

Να συμπληρώσουμε ότι στους άντρες την 2η και 3η θέση κατέλαβαν αντίστοιχα οι Michel Rabat αθλητής που θα έγραφε και αυτός ιστορία στον αγώνα με 4.48.21 και ο Αλέξης Γκούνκο με 4.48.58. Στις γυναίκες η Ναταλία Παπουνίδου με 6.20.25 και η Ρουμάνα Gianina Tanase Ramona με 6.27.13 συμπλήρωσαν το βάθρο.

 

Ταυτότητα αγώνα

  • Συμμετοχές: 482
  • Τερματισμοί: 422
  • 1ος άντρας: Sebastien Chaigneau - 4.47.34
  • 1η γυναίκα: Lisel Dissler - 5.51.33
  • Μέση επίδοση: 7.53

 

Επιλεγμένες φωτογραφίες της GO-MRP από τον Olympus Marathon 2010

View this photo set on Flickr

 

2011

Το σημαντικότερο γεγονός της χρονιάς στον Όλυμπο, δεν έχει να κάνει με τον αγώνα αυτόν καθ’ αυτόν! Το χρυσό παιδί του παγκοσμίου mountain running, Kilian Jornet, βρέθηκε στον Όλυμπο για να επιχειρήσει ένα από τα δύο Kilian’s Quest εκείνης της χρονιάς χαρίζοντας συγκλονιστικές εμπειρίες σε όσους τυχερούς τον παρακολούθησαν από κοντά και εμπνευσμένες εικόνες σε όλους εμάς που απολαύσαμε τα εξαιρετικής παραγωγής βίντεο που έκαναν τον Όλυμπο γνωστό στα πέρατα της γης.

 

 

Εξέλιξη που συγκλόνισε όσους παρακολουθούσαν τα τεκταινόμενα στο ελληνικό ορεινό τρέξιμο ήταν η παραίτηση του Λάζαρου Ρήγου, τεχνικού διευθυντή και εμπνευστή του αγώνα. Η παραίτηση έγινε γνωστή με μία λιτή ανακοίνωση από την διοργάνωση: «Η Διοργάνωση του Olympus Marathon κάνει γνωστό ότι αποδέχτηκε την παραίτηση για προσωπικούς λόγους, του Λάζαρου Ρήγου από τη θέση του Τεχνικού Διευθυντή Αγώνα και από τη θέση του μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου της εταιρείας. Ο Λάζαρος Ρήγος παραμένει μέλος του Olympus Marathon και θα προσφέρει τις υπηρεσίες του στη φετινή διοργάνωση από τη θέση του απλού εθελοντή, όπως δεκάδες ακόμα μέλη της εταιρείας, συμβάλλοντας στην κοινή προσπάθεια για μια επιτυχημένη διοργάνωση. Το προσεχές διάστημα, το Δ.Σ. θα ορίσει τον νέο Τεχνικό Διευθυντή του αγώνα, οι προετοιμασίες για τον οποίο συνεχίζονται κανονικά.»

 

Michel Rabat και Δημήτρης Θεοδωαρακάκος στην ανηφόρα της Σκούρτας

 

Σε τροχιά ανοδικής πορείας πάλι οι συμμετοχές εκείνην την χρονιά αφού φάνηκε ότι οι έλληνες mountain runners εξοικειώθηκαν με το σύστημα αξιολόγησης και έτρεξαν αρκετούς αγώνες που τους βοήθησαν να πάρουν το «μαγικό χαρτάκι» της συμμετοχής. Ο αριθμός των 518 που πήραν εκκίνηση από το Δίον αποτελεί ρεκόρ που κρατάει μέχρι σήμερα, ρεκόρ που πιθανότατα φέτος στην επετειακή διοργάνωση να καταρριφθεί. Χαρακτηριστική η ανακοίνωση της διοργάνωσης, αναφέρει «Έκλεισε σήμερα με απόλυτη επιτυχία, η διαδικασία υποβολής αιτήσεων συμμετοχής από Έλληνες αθλητές για τον ΟΜ-2011. Φέτος, συνολικά παραλήφθηκαν και εκκαθαρίστηκαν 639 αιτήσεις, αριθμός μεγαλύτερος κατά 15% σε σχέση με το 2010 και παρά το γεγονός ότι τα κριτήρια ήταν αυστηρότερα φέτος. Από αυτές, το 94% ανήκει σε άνδρες και το 6% σε γυναίκες ενώ ο μέσος όρος βαθμών ανά αίτηση φτάνει τους 490, σημαντικά ψηλότερα από πέρυσι.»

 

Η Helene Whitaker Diamantides στον Olympus Marathon 2011...Το σπουδαιότερο όνομα που συμμετείχε στον αγώνα το 2011 ήταν αναμφισβήτητα η Helene Diamantides που έχει γράψει την δική της ιστορία στο παγκόσμιο στερέωμα και έχει γίνει θρύλος ανάμεσα σε θρύλους! Μεγάλη είδηση αποτέλεσε επίσης και η πρώτη συμμετοχή του Δημήτρη Θεοδωρακάκου, πρωταθλητή του μαραθωνίου και εξέχων πια αθλητή της διεθνούς ομάδας της Salomon, συμμετοχή που στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία αφού μόλις στο τέλος έχασε την πρωτιά από τον πιο έμπειρο σε αγώνες βουνού Καταλανό Michel Rabat. Ο Rabat κέρδισε τον αγώνα με χρόνο 4.35.15, τη δεύτερη καλύτερη επίδοση όλων των εποχών, μόλις 2 λεπτά πίσω από το ρεκόρ του Jessed Hernandez από το 2008. Προηγήθηκε μια συγκλονιστική μάχη και εναλλαγή της πρωτιάς με τον Δημήτρη Θεοδωρακάκο, ο οποίος τελικά τερμάτισε δεύτερος με 4.39.22. Στην 3η θέση τερμάτισε ο Βρετανός Ricky Lightfoot με 4.43.05. Στις γυναίκες, νικήτρια αναδείχτηκε Ρωσίδα Zhanna Vokueva της Salomon, με 5.34.06 πετυχαίνοντας τη δεύτερη καλύτερη επίδοση στην ιστορία του αγώνα. Στη 2η θέση η Ιταλίδα Cecilia Mora με 5.41.43 και στην 3η θέση η Helene Whitaker Diamantides με 6.08.40.

 

Ταυτότητα αγώνα

  • Συμμετοχές: 518
  • Τερματισμοί: 448
  • 1ος άντρας: Michel Rabat - 4.35.15
  • 1η γυναίκα: Zhanna Vokueva - 5.34.06
  • Μέση επίδοση: 7.52


2012


Χρονιά στασιμότητας για την διοργάνωση κρίνεται το 2012 με τις συμμετοχές να πέφτουν στις 481 και τον ζεστό καιρό να μην βοηθάει τις επιδόσεις. Παρόλα αυτά ο συναγωνισμός ήταν και πάλι υψηλός τόσο στους άντρες όσο και στις γυναίκες. Το σκηνικό του 2011 επαναλήφθηκε και αυτή την χρονιά με αρκετά πιο αργούς χρόνους λόγω των καιρικών συνθηκών. Νικητής ο Καταλανός Michel Rabat, με 4.55.56, νίκη που κέρδισε όχι άνετα όμως αφού Δημήτρης Θεοδωρακάκος, έχοντας πια αρκετά βουνίσια χιλιόμετρα στα πόδια του τον πίεσε μέχρι τέλους,για να τερματίσει δεύτερος, με 4.56.45! Την 3η θέση κέρδισε ο πολύπειρος Νίκος Καλοφύρης, με 5.06.40. Στις γυναίκες, νικήτρια αναδείχτηκε η Ιταλίδα Cecilia Mora με 5.50.25 ακολουθούμενη από την περσινή νικήτρια Ρωσίδα Zhanna Vokueva με 5.55.52, ενώ στην τρίτη θέση, τερμάτισε η Αμαλία Ματθαίου με 6.46.49.

 

O Φάνης Αρκουμάνης στον Olympus Marathon 2012

 

Ταυτότητα αγώνα

  • Συμμετοχές: 481
  • Τερματισμοί: 397
  • 1ος άντρας: Michel Rabat 4.55.56
  • 1η γυναίκα: Cecilia Mora - 5.50.25
  • Μέση επίδοση: 8.17

 

Φέτος…

Σημαντική φετινή εξέλιξη η ένταξη του αγώνα στους αγώνες κριτήρια της παγκόσμιας βαθμολογίας της ISF καθώς και η συμμετοχή της διοργάνωσης στην νέα ομοσπονδία International Trail Running Association (ITRA) της οποίας όμως δείγματα γραφής δεν έχουμε ακόμη δει.

 

Για την φετινή διοργάνωση οι οιωνοί είναι θετικοί καθώς οι εγγραφές ελλήνων και ξένων αθλητών που έχουν παραληφθεί από την διοργάνωση έχουν ξεπεράσει τις 650 και υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να υπάρξει ρεκόρ συμμετοχών. Ο ανταγωνισμός αναμένεται και φέτος να είναι υψηλός. Από αλλοδαπούς αθλητές διεθνούς εμβέλειας, το όνομα που ξεχωρίζει φέτος δεν είναι άλλο από τον Jessed Hernandez, κατόχου του ρεκόρ αγώνα με 4.33.37 και της Zhanna Vokueva νικήτριας του 2011 με 5.34.06. Μεγάλος διεκδικητής της νίκης αλλά και –γιατί όχι- του ρεκόρ αγώνα φέτος ο Δημήτρης Θεοδωρακάκος, εξέχων στέλεχος της διεθνούς ομάδας της Salomon, ο οποίος με αρκετές πια εμπειρίες και σε φουλ φόρμα θα παλέψει με τον Καταλανό επί ίσοις όροις. Από εκεί και πέρα μια πληθώρα πολύ καλώ αθλητών θα παλέψει για ένα καλό πλασάρισμα: Νίκος Καλοφύρης (λογικά δεν θα πιέσει τον αγώνα αφού μία εβδομάδα μετά συμμετέχει στον 2ο Olympus Mythical Trail 100K), Φάνης Αρκουμάνης, Γιάτσεκ Μπόγκοτς, ο Ρουμάνος Adrian Bostan με ρεκόρ αγώνα 5.06.15 (2011), Νίκος Σιδερίδης, Σταύρος Στεφανής, Γιώργος Διαλεκτός και πολλοί άλλοι. Στις γυναίκες ξεχωρίζουν οι συμμετοχές των Ιρένα Μαλιμπόρσκα, Αμαλίας Ματθαίου, Λόρας Ρεπσένκο, Rannelle McCoy και άλλων κοριτσιών που θα επιδιώξουν το καλύτερο. Αξίζει τέλος να αναφέρουμε την συμμετοχή του Soren Lilleore, του Δανού αθλητή που πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη, ο οποίος επιστρέφει φέτος μετά τις τρεις συνεχόμενες συμμετοχές του από το 2009-2011.

 

Ο Olympus Marathon συγκεντρώνει κάθε χρόνο πολλές διεθνές συμμετοχές και την αφρόκρεμα των ελλήνων mountain runners. Αγώνας αναφοράς για όλους τους έλληνες δρομείς, ουσιαστικά έχει γίνει ορόσημο και έχει συμβάλλει τα μέγιστα στην ανάπτυξη των αγώνων βουνού στην Ελλάδα. Στην 10η, επετειακή φέτος διοργάνωση στο Λιτόχωρο, πολλές παράλληλες εκδηλώσεις θα πλαισιώσουν το κυρίως αγωνιστικό γεγονός τονίζοντας τον επετειακό του χαρακτήρα.

 

Κυριακή 30 Ιουνίου, 6:05. Ακριβώς την ώρα αυτή, με την ανατολή του ηλίου όπως κάθε χρόνο, εκατοντάδες δρομείς θα ξεχυθούν από τον αρχαιολογικό και λατρευτικό χώρο του Δίου και θα σχηματίσουν ένα ανθρώπινο ποτάμι χιλιομέτρων. Ευχόμαστε ο Olympus Marathon να συνεχίσει να εμπνέει, να μαγεύει και να γαλουχεί όλο και περισσότερες γενεές ελλήνων δρομέων που θα τρέξουν στα μονοπάτια του...

 

Φωτό © : Olympus Marathon, GO-Experience, Τάκης Τσογκαράκης, Πάνος Τσιγκούλης, Τάσος Βρεττός

Τάκης Τσογκαράκης

Η αγάπη του για το βουνό ξεκινάει πολλά χρόνια πίσω με τις πρώτες αναβάσεις στην αγαπημένη του Πάρνηθα και μετέπειτα με την σχολή Ορειβασίας του ΕΟΣ Αχαρνών. Το 2007 έτρεξε τον πρώτο του αγώνα ορεινού τρεξίματος και από τότε ονειρεύεται "όλο και ψηλότερα, όλο και μακρύτερα". Ελπίζει να το κάνει για πολλά χρόνια ακόμα...

www.advendure.com

ΕΠΟΜΕΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ