[Advendure]: Στην Ισπανία όλοι λίγο ως πολύ ξέρουν ποιος είναι ο DEPA. Μίλησε μας λίγο για το πως ξεκίνησε η σχέση σου με τον αθλητισμό και η επαφή σου με τους αγώνες ορεινού τρεξίματος

[DEPA]: Η σχέση μου με τον αθλητισμό ξεκίνησε εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Nα φανταστείς ότι τώρα είμαι πλέον 45 ετών, αλλά ξεκίνησα από παρά πολύ μικρός να τρέχω. Στην αρχή απλά έτρεχα μόνος μου, αργότερα στο δημοτικό κάναμε όλων τον ειδών τις αθλητικές δραστηριότητες και μου άρεσε πολύ το βόλεϊ. Στην αρχή της δεκαετίας του 90 ασχολιόμουν με το τρίαθλο αν και δε μου άρεσε τόσο το να κολυμπάω. Τα  βουνά για μένα από τότε ήταν ένα μέρος όπου μπορούσα να περνάω όμορφα τον χρόνο μου στις διακοπές μου, ίσως επειδή δε τα έχω κοντά στο σπίτι μου, οπότε όπως όλοι ότι δεν το έχουμε το επιθυμούμε πιο πολύ! Η έναρξη της δράσης μου με τους αγώνες ορεινού τρεξίματος ήρθε πολύ φυσικά. Έκανα αθλητισμό από πάντα και πήγαινα στα βουνά γιατί μου άρεσε να περπατάω εκεί, ώσπου μια μέρα απλά σταμάτησα να περπατάω και ξεκίνησα να τρέχω. Ο πρώτος μου αγώνας βουνού ήταν το 2002 στον μαραθώνιο της Penyagolosa.

[Advendure]: Πες μας λίγο ποιος είναι ο DEPA και πως προέκυψε αυτό το παρατσούκλι;

[DEPA]: Είμαι ο DEPA (παρατσούκλι) από το δημοτικό. Οι φίλοι μου ξεκίνησαν να με φωνάζουν έτσι προφανώς για συντομία, αλλά εμένα μου άρεσε οπότε και έμεινε και πλέον το χρησιμοποιώ και εγώ. Υπάρχουν αρκετοί φίλοι μου οι οποίοι δε γνωρίζουνε ποιο είναι το πραγματικό μου όνομα, παρότι κάνουμε πολλά χρονιά παρέα. Και σίγουρα το ίδιο ισχύει και στην Ελλάδα, οπότε σας παρουσιάζομαι από τώρα και σας λέω ότι το πραγματικό μου όνομα είναι Χοσέ Αντόνιο ντε Παυλο (José Antonio de Pablo).

[Advendure]: Σε έχουμε δει και ως παρουσιαστή αγώνων πίσω από ένα μικρόφωνο αλλά και ως δρομέα σε αγώνες. Ποιο από αυτά τα δύο είναι που σε συναρπάζει περισσότερο;

[DEPA]: Η αλήθεια είναι  ότι είμαι παρουσιαστής σε αγώνες εδώ και 10 χρόνια. Είναι κάτι που ξεκίνησε κατά τύχη καθώς σε έναν αγώνα κάποιου φίλου μου ζητήθηκε να πάρω το μικρόφωνο και έτσι ξεκίνησε η σχέση μου με αυτό το επάγγελμα. Στην αρχή το έκανα σε αγώνες φίλων, όπου πήγαινα και μου έκαναν όλα τα έξοδα,  καθώς ήταν σε ερασιτεχνικό επίπεδο καθώς είχα άλλη εργασία τότε. Κάποια στιγμή κατάλαβα ότι μου αρέσει πολύ και αποφάσισα να το κάνω επαγγελματικά, έτσι πλέον πηγαίνω σε πάνω από 40-45 αγώνες ως  παρουσιαστής, σε Ισπανία, Πορτογαλία, Κολομβία, Αργεντινή, Γαλλία και αλλού.

Δε μπορώ να διαλέξω εάν μου αρέσει ποιο πολύ το τρέξιμο ή η παρουσίαση των αγώνων. Ευτυχώς είμαι τυχερός και μπορώ να κάνω και τα δυο πράγματα, πολλές φορές ταυτόχρονα. Υπάρχουν και πολλές φορές που ζηλεύω πολύ του αθλητές που ξεκινάνε σε κάποιους αγώνες ενώ εγώ είμαι αυτός που παρουσιάζει τον αγώνα  και τους περιμένω στο τερματισμό, καθώς δε μπορώ να πάω μαζί τους να απολαύσω τη διαδρομή, το κλίμα των αγώνων και όλων αυτών των συναισθημάτων που ζεις σε έναν αγώνα. Υπάρχουν όμως και άλλες φορές που πραγματικά χαίρομαι που δε συμμετέχω, καθώς δεν είμαι έτοιμος σωματικά είτε ψυχολογικά να τους αντιμετωπίσω οπότε κρύβομαι πίσω από την ασφάλεια του μικροφώνου και τους περιμένω στη γραμμή του τερματισμού! Αξίζει όμως να πω ότι αυτό που κάνω σαν παρουσιαστής είναι αυτό που με έχει κάνει γνωστό και το κάνω με πολύ αγάπη και για τους δρομείς αλλά και για αυτούς που είναι εκεί πίσω από τα κάγκελα και παρακολουθούν των αγώνα.

[Advendure]: Ποια η γνώμη σου για τους αγώνες βουνού στην Ισπανία και γενικά το μέλλον τους;

[DEPA]: Στην Ισπανία πλέον πιστεύω πως κάποιοι αγώνες έχουν γίνει παράδοση για κάποιους ανθρώπους. Είτε είναι στο κοινό κάποιος, είτε συμμετάσχει ως εθελοντής, είτε ως δρομέας. Το επίπεδο μεγαλώνει καθώς και νέοι δρομείς μπαίνουν σε αυτό το συγκεκριμένο άθλημα, οπότε είναι κάτι  το οποίο βοηθάει να γίνετε μεγαλύτερο. Το επίπεδο των διοργανωτών γίνετε καλύτερο και αυτό είναι καλό για τους αθλητές να βελτιωθούν και στο κάτω κάτω εάν κάνεις κάτι κάντο καλά, εάν θέλεις να έχεις μέλλον. Στο μέλλον νομίζω θα γίνουν αναπροσαρμογές, θα υπάρξουν αγώνες που θα εξαφανιστούν, καθώς  προέκυψαν απότομα τα τελευταία χρόνια και δεν υπάρχουν αρκετοί, ούτε αθλητές να τους στηρίξουν, ούτε εθελοντές αλλά ούτε και κοινό. Θα παραμείνουν οι πιο καλοί, οι πιο γνωστοί και αυτοί που όλοι θέλουν να τρέξουν μια φορά στη ζωή τους τουλάχιστον.

[Advendure]: Μέχρι τώρα σε βλέπαμε να δουλεύεις με κάποιες συγκεκριμένες εταιρείες αθλητικών εμφανίσεων, τώρα βλέπουμε ένα καινούργιο project το οποίο δεν έχει καμία σχέση με ότι έκανες ως τώρα. Ποιος είναι ο σκοπός σου;

[DEPA]: Από πέρσι συνεργάζομαι με την εταιρεία αθλητικών  ειδών ΝΙΚΕ για το νέο μου project, το Wild Trail Project (WTP). Η ιδέα μου δεν είναι να κάνω μια ομάδα αγώνων ορεινού τρεξίματος κάτω από μια αθλητική εταιρεία ώστε να την παρουσιάσω έξω στον κόσμο. Από το 2016 ξεκίνησα να μιλάω με κάποιους αθλητές ώστε να κάνω μια ομάδα με αθλητές νέους κυρίως με ανήσυχο πνεύμα. Η ιδέα μου ήταν αυτή και την ονόμασα W.T.P.

Μετά από αυτό, αρκετές εταιρείες ήρθαν, με σκοπό να με βοηθήσουν σε αυτό το σχέδιο. Η ΝΙΚΕ ήταν η πρώτη η οποία αγκάλιασε αυτήν την ιδέα και μου προσέφεραν βοήθεια με υλική υποστήριξη και με εξαιρετικής ποιότητας αθλητικό εξοπλισμό. Ο σκοπός μου είναι οι αθλητές μου να είναι ελεύθεροι και να μην εξαρτώνται από μια μάρκα στο τι θα κάνουν ή που θα πάνε. Αυτοί είναι οι W.T.P. Τώρα εάν στο μέλλον υπάρξουν και άλλες εταιρείες που θέλουν να μας σπονσάρουν δεν θα έχουμε πρόβλημα, όπως επίσης και εάν κάποια στιγμή κάποιος από αυτούς θέλει να μας αφήσει δε θα υπάρξει πρόβλημα, έτσι ούτε εμείς θα έχουμε μείνει ξεκρέμαστοι.

[Advendure]: Πες μας λίγο ποια είναι τα μέλη αυτής της ομάδας και πως τους επέλεξες;

[DEPA]: Όλα τα μέλη της ομάδας έχουν πλήρη ελευθερία, δεν έχω καμιά εξουσία επάνω τους, δεν έχω συμβόλαια με χρήματα, είναι μαζί μας γιατί πιστεύουν σε αυτό το  project μου αλλά και στο μέλλον. Αυτή την στιγμή στην ομάδα είναι οι:

Manuel Gómez

Joel Aubeso

Antonio Martínez,

Pablo Villa,

Pau Bartoló

Marta Pérez

Yolanda Martín.

Φέτος αυτή η ομάδα θα  δείξει πια είναι σε όλο τον κόσμο του ορεινού τρεξίματος και θα κερδίσουν πολλούς αγώνες. Εκτός από αυτούς μαζί μου ως βοηθοί  είναι και Juan Rubio και Teresa Sánchez (CM).

[Advendure]: Έχεις συνεργαστεί με πολλούς αθλητές στην διαδρομή σου. Ποιος είναι για σένα ο καλύτερος αθλητής ορεινού τρεξίματος και γιατί;

[DEPA]: Χωρίς καμία αμφιβολία ο Kilian Jornet. Κανείς στον κόσμο δεν έχει κάνει πράγματα όπως αυτός, όπως επίσης κανένας δε νομίζω να έχει αυτό το χάρισμα να τα κάνει, γιατί απλά κανείς μέχρι τώρα δεν ξυπνά το πρωί με τόσες μεγάλες προσδοκίες και γιατί απλά με οποιαδήποτε δραστηριότητα  καταπιάνεται όπως κάνει αυτός το κάνει με πολύ πολύ αγάπη και πάθος. Είναι πολύ πιο πάνω από τα υπόλοιπα όσον αφορά τον αθλητισμό, τα μέσα ενημέρωσης, τα προσωπικά. Είναι ένας τσαμπουκάς που έχουμε την τύχη όλοι εμείς να γνωρίσουμε.

[Advendure]: Πάμε λίγο προς τα εμάς τώρα, έχεις ακούσει ποτέ για τους αγώνες  ορεινού τρεξίματος στην Ελλάδα;

[DEPA]: Φυσικά και έχω ακούσει και για αγώνες αλλά γνωρίζω και κάποιους Έλληνες αθλητές  με υψηλό επίπεδο. Αυτό που σκέφτομαι είναι ότι πρέπει να βγαίνουν πιο πολύ προς τα έξω για να γίνουν και στο ευρύ κοινό γνωστoί και όχι μόνο στην Ελλάδα, καθώς και να διαφημίσουν λίγο το ορεινό τρέξιμο της Ελλάδας. Γνωρίζω ότι στη χώρα σας έχετε ένα καλό κύκλο αγώνων και νομίζω ότι έχετε όλα όσα χρειάζεται για να γίνετε ένας αθλητικός τουριστικός προορισμός ο οποίος ακόμα δεν έχει μεγαλώσει.

[Advendure]: Εσένα υπάρχει πιθανότητα να σε δούμε στην Ελλάδα;

[DEPA]: Θέλω πολύ να έρθω στην Ελλάδα να τη γνωρίσω, αλλά ακόμη δε μου δόθηκε η ευκαιρία λόγω των πολλών μου υποχρεώσεων. Είναι κάτι το όποιο δουλεύω μαζί  σου Σάκη και σύντομα θα τους το ανακοινώσεις εσύ ο ίδιος. Θα μου άρεσε να μπορούσα να σας  γνωρίσω  από πρώτο χέρι,  τους αγώνες σας, το κλίμα σας  αλλά και να χαθώ μέσα στα βουνά σας.

[Σάκης Δασκαλόπουλος]: Σε ευχαριστώ πολύ DEPA και θα τα πούμε σύντομα στην Ελλάδα.

[DEPA]: Εγώ ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου έδωσες να πω κάποια πράγματα. Nα προσθέσω επίσης ότι γνωρίζω ήδη ότι δουλεύεις μεθοδικά με σκοπό να φέρεις δυνατούς Ισπανούς δρομείς σε αγώνες στην Ελλάδα, κάτι που δείχνει την αγάπη σου γι αυτό, καθώς είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να δείξετε έτσι από πρώτο χέρι ότι δεν υστερείτε σε τίποτα σε σχέση με τις άλλες χώρες.