Wilfrid Thesiger

Ο Wilfrid Thesiger πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Αντίς Αμπέμπα της Αιθιοπίας. Πολλές φορές είχε δηλώσει ότι η παιδική του ηλικία ήταν αυτή που τον τράβηξε στα ταξίδια και στην περιπέτεια. Αφού υπηρέτησε στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ρίχτηκε στην εξερεύνηση που τόσο λάτρευε.

Το Νοέμβριο του 1945 ολοκλήρωσε μια δίμηνη διάσχιση του Rub'al-Khali στην Αραβική Χερσόνησο, με οδηγούς Βεδουίνους. Είχε σταλεί στην περιοχή από τη βρετανική Μονάδα Καταπολέμησης της ακρίδας που ήταν μάστιγα εκείνα τα χρόνια στη Μέση Ανατολή, ώστε να προσπαθήσει να διαλευκάνει την πηγή των προσβολών από τις ακρίδες. Τελειώνοντας το έργο του μετά από λίγους μήνες , ο Thesiger δεν είχε καμία πρόθεση να φύγει από εκεί. Αντίθετα, παρέμεινε στην περιοχή για ακόμη τέσσερα χρόνια, εξερευνώντας την με καμήλες.

Στη συνέχεια ταξίδεψε στο Ιράκ, όπου έγινε ο πρώτος Ευρωπαίος που έκανε παρατηρήσεις της ζωής στους νότιους ελώδεις τόπους. Πέρασε επτά χρόνια με τη φυλή Ma'dān, ενσωματώνοντας τον εαυτό του στον τρόπο ζωής τους. Σε αυτό τον βοήθησε πολύ μια ασυνήθιστη δεξιότητα που κατείχε και η οποία του επέτρεψε να αποκτήσει πρόσβαση σε πολλά χωριά και εθνοτικές ομάδες κατά τη διάρκεια της παραμονής του εκεί: το ότι ήταν αρκετά ικανός στη διενέργεια περιτομών. Ταξίδεψε με δυτικά φάρμακα για τη θεραπεία τραυματισμών και εκτελούσε με μεγάλη επιτυχία τη διαδικασία. Στα επτά χρόνια που έμεινε εκεί, λέγεται ότι έκανε πάνω από 6.000 περιτομές!

Μετά το Ιράκ, ταξίδεψε σε όλο το Αφγανιστάν. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στην Κένυα πριν η κακή υγεία του τον αναγκάσει να επιστρέψει στην Αγγλία. Έγραψε πολλά βιβλία για τα χρόνια των εξερευνήσεων του και επίσης κατέγραψε πολλά πράγματα μέσω της φωτογραφίας, στην οποία επίσης διακρινόταν. Το βιβλίο του, Arabian Sands, είναι ένα από τα σπουδαιότερα ταξιδιωτικά διηγήματα όλων των εποχών. Μετά το θάνατο του, η συλλογή του με περισσότερες από 38.000 φωτογραφίες δωρήθηκε στο Μουσείο Pitt Rivers στην Οξφόρδη.

Sven Hedin

Αφού προσλήφθηκε ως διερμηνέας για μια σουηδο-νορβηγική αποστολή στο Ιράν, ο Sven Hedin κατάλαβε ότι αυτό που προσδοκούσε ήταν μια ζωή γεμάτη ταξίδια και περιπέτειες. Συνέχισε έτσι να επισκέπτεται την Περσία και το Τουρκεστάν. Στη συνέχεια διέσχισε τα Ουράλια Όρη και το Παμίρ.

Ο Hedin δεν ασχολήθηκε με ένα είδος αποστολών. Μετά τα αρχικά βουνίσια ταξίδια του, πέρασε τρία χρόνια στην έρημο Γκόμπι. Το 1905, επέστρεψε πάλι σε μεγαλύτερα υψόμετρα για να εξερευνήσει την περιοχή Trans-Himalaya. Από το ταξίδι του αυτό, δημιούργησε τον πρώτο λεπτομερή χάρτη των βουνών του Θιβέτ.

Εκτός των ταξιδιών τον ενδιέφερε πολύ και η αρχαιολογία. Από το 1927 έως το 1933 πραγματοποίησε έρευνες στη δυτική Κίνα και έφερε στο φως 327 αρχαιολογικούς χώρους. Σε μια περιοχή που είναι σημερινή έρημος, βρήκε στοιχεία ενός εκτεταμένου πολιτισμού της Λίθινης Εποχής. Πολλά δημοσιευμένα έργα περιγράφουν λεπτομερώς τα εξαιρετικά ευρήματα του.

Eric Shipton

Ο Eric Shipton ήταν ένας σκληροπυρηνικός ταξιδιώτης, μανιώδης ορειβάτης και εξερευνητής, αλλά και διπλωμάτης στα χρόνια μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήταν ο πρώτος δυτικός που κατάφερε να δισχίσει μέρη που σήμερα αποτελούν ονειρεμένους προορισμούς για τους πεζοπόρους, όπως οι κοιλάδες Barun και Rolwaling στο Νεπάλ, και άλλες τοποθεσίες που σήμερα είναι κλειστές για τους ξένους, όπως το Kashgar της Κίνας και το καταφύγιο Nanda Devi. Έβγαλε ακόμη και την πρώτη γνωστή φωτογραφία ενός αποτυπώματος το οποίο o θρύλος έλεγε ότι ανήκε στο περίφημο Yeti των Ιμαλαίων!

Οι μεγάλες ομάδες αποστολών ήταν δημοφιλείς εκείνη την εποχή, αλλά ο Shipton πίστευε στα μικρά και πιο ευέλικτα σχήματα. Στα 24 του χρόνια, ήταν μέλος της ομάδας που πέτυχε την πρώτη ανάβαση στο όρος Kamet της Ινδίας, στα 7.756 μέτρα υψόμετρο, την υψηλότερη κορυφή που είχε ανέβει ποτέ. Ήταν λογικό να συμμετάσχει και σε αρκετές αποστολές στο Έβερεστ.

Ο Shipton ήταν μέλος της αποστολής του 1951 που εντόπισε και χαρτογράφησε τη διαδρομή μέσω του παγετώνα Khumbu στην πλευρά του Νεπάλ. Δυστυχώς, και προς μεγάλη του απογοήτευση, η προτίμηση του για μικρότερες ομάδες τον άφησε έξω από την αποστολή του Έβερεστ το 1953, η οποία τελικά έκανε την πρώτη ιστορική ανάβαση στη στέγη του κόσμου.

Freya Stark

Η Γαλλίδα και μάλιστα Παριζιάνα Freya Stark είναι μια από τις μεγαλύτερες ταξιδιωτικές συγγραφείς όλων των εποχών. Είχε ιδιαίτερη αδυναμία στην εξερεύνηση της Μέσης Ανατολής και του Αφγανιστάν. Ήταν από τους πρώτους μη Άραβες που διέσχισε τη νότια αραβική έρημο και ολοκλήρωσε τρεις περιπετειώδεις εξορμήσεις στην έρημο του δυτικού Ιράν. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, πέρασε δύο χρόνια στο Ιράκ βοηθώντας το βρετανικό καθεστώς.

Στα 25 βιβλία της, η Σταρκ περιέγραψε καταπιεστικά κυβερνητικά συστήματα και περιέγραψε λεπτομερώς την κακομεταχείριση σε μέρη όπου τα ταξίδια ήταν απαγορευμένα και ιδιαίτερα επικίνδυνα εκείνη την εποχή. Το μεγάλο θάρρος και οι γλωσσικές δεξιότητες της, είχαν σαν συνέπεια μια ολόκληρη ζωή ταξιδιών σε επικίνδυνους προορισμούς, που άφησαν πολύτιμες καταγραφές για τις επόμενες γενιές.

Percy Fawcett

Ήταν από τους πρώτους τολμηρούς που εξερεύνησαν τον Αμαζόνιο και ο Βρετανός εξερευνητής και αρχαιολόγος Percy Fawcett συνέβαλε καθοριστικά στη χαρτογράφηση της περιοχής. Ο Fawcett μπήκε για πρώτη φορά στον Αμαζόνιο το 1906. Ανακάλυψε νέα είδη ζώων και άγνωστες μέχρι τότε φυλές. Κατά τη διάρκεια των επόμενων αποστολών του, επικεντρώθηκε στον εντοπισμό αρχαίων ερειπίων που περιγράφονται σε ένα χειρόγραφο που βρήκε στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Βραζιλίας. Ο Fawcett ονόμασε αυτά τα μυθικά ερείπια "Χαμένη Πόλη του Ζ" (Η ιστορία αυτή έγινε μάλιστα και ταινία το 2016 με τον ίδιο τίτλο).

Δεκαοκτώ χρόνια μετά την πρώτη του αποστολή για την εύρεση της πόλης, ξεκίνησε με τον γιο του και τον φίλο του γιου του για μια τελευταία προσπάθεια. Ο Fawcett άφησε πίσω του ένα σημείωμα, στο οποίο εξηγούσε ότι αν η ομάδα δεν επέστρεφε, δεν θα έπρεπε να γίνει καμία προσπάθεια διάσωσης. Όντως εξαφανίστηκαν, και δύο χρόνια αργότερα, κηρύχθηκαν επίσημα νεκροί.

Kazimierz Nowak

Τη δεκαετία του 1920, ο Kazimierz Nowak έχασε τη δουλειά του ως λογιστής. Αντί να αναζητήσει άλλη, αποφάσισε να δοκιμάσει κάτι πολύ πιο αντισυμβατικό. Αποφάσισε να ταξιδεύει με το ποδήλατό του και να καταγράφει ό,τι έβλεπε. Αυτό κι αν είναι αλλαγή καριέρας! Έτσι έκανε εκτεταμένες ποδηλατικές διαδρομές στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αφρική.

Τη δεκαετία του 1930, ταξίδεψε στην Αφρική μόνο με τα πόδια, το ποδήλατο, το άλογο, την καμήλα και το πλοίο. Αρνήθηκε τα πολυτελή - εκείνη την εποχή - μέσα μεταφοράς, επιλέγοντας ακόμη και να περάσει με το ποδήλατό του μέσα από εκτεταμένες περιοχές με αμμόλοφους. Οι συναρπαστικές του ιστορίες, οι φωτογραφίες του και οι γνώσεις του για τους τοπικούς πολιτισμούς τον έκαναν έναν από τους μεγαλύτερους ταξιδιωτικούς ρεπόρτερ της εποχής του.

Galen Rowell

Το 1977, ο Galen Rowell, μαζί με τον John Roskelley, τον Kim Schmitz και τον Dennis Hennek, πραγματοποίησαν την πρώτη ανάβαση στον Μεγάλο Πύργο Trango (6.286m, Karakoram). Ο Rowell πραγματοποίησε επίσης την πρώτη μονοήμερη ανάβαση του Denali το 1978, μαζί με τον Ned Gillette.

Οι πρωτιές του δεν σταματούν εδώ. Πραγματοποίησε την πρώτη μονοήμερη ανάβαση στο Κιλιμάντζαρο (5.895μ.), την πρώτη ανάβαση στο Cholatse (6.440μ. στα Ιμαλάια), τον πρώτο χιονοδρομικό περίπλου του Ντενάλι και διάφορες πρώτες αναβάσεις στο Καρακοράμ, την Αλάσκα, τις Άνδεις και τη Σιέρα Νεβάδα.

Εκτός όμως των σπουδαίων αναβάσεων, ήταν πρωτοπόρος σε ένα νέο είδος φωτογραφίας στο οποίο θεωρούσε το τοπίο ως μέρος της περιπέτειας και την περιπέτεια ως μέρος του τοπίου. "Η πρώτη μου σκέψη είναι πάντα το φως", έλεγε.

Το βιβλίο του "Mountain Light: In Search of the Dynamic Landscape"  του 1986 είναι ένα από τα βιβλία φωτογραφίας με τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών. Σε μια εποχή που οι φωτογράφοι έκρυβαν τις τοποθεσίες και τις τεχνικές τους, ο Rowell μοιραζόταν τ απάντα ανοιχτά. Και σε αυτό πρωτοπόρος!

Dervla Murphy

Το 1963, η Dervla Murphy ταξίδεψε με το ποδήλατο από τη Δουνκέρκη μέχρι το Δελχί στην Ινδία. Με ένα απλό μεταχειρισμένο ποδήλατο σχεδιασμένο για σύντομες βόλτες στην πόλη, η Murphy ταξίδεψε και μέσα από το Αφγανιστάν και το Ιράν, παρά τις πολιτικές αναταραχές. Άντεξε τον πιο κρύο ευρωπαϊκό χειμώνα που έχει καταγραφεί ποτέ και απέκρουσε λύκους με ένα πιστόλι που κουβάλαγε μαζί της.

Η μοναδική στο είδος της Ιρλανδή σφυρηλάτησε μια μεγάλη καριέρα ταξιδιωτικού συγγραφέα μέσα από τέτοιες δύσκολες περιπέτειες. Ο πρώτος από τους 26 τίτλους βιβλίων της: "Full Tilt: Ireland to India With a Bicycle", περιγράφει λεπτομερώς την πρώτη της μεγάλη "βόλτα". Το "Eight Feet in the Andes" αφηγείται ένα απίστευτο ταξίδι με μουλάρια μαζί με την επτάχρονη κόρη της! Το 2019 της απονεμήθηκε το βραβείο "Inspiring Cyclist of the Year" από την ομάδα I BIKE Dublin που εδρεύει στο Δουβλίνο.Την ίδια χρονιά, έλαβε το βραβείο Ness της Βασιλικής Γεωγραφικής Εταιρείας για την "εκλαΐκευση της γεωγραφίας μέσω της ταξιδιωτικής λογοτεχνίας". 50 χρόνια ταξιδιών, είτε με ποδήλατο, είτε με μουλάρι και 26 βιβλία από τις περιηγήσεις της σίγουρα αξίζουν το όνομα που άφησε.

Δημήτρης Τρουπής

Πηγές: Explorersweb, Wikipedia