Ντεληδήμι, Άγραφα, Σεπτέμβρης 2020.

Μεσημέρι. Ένα απαλό αεράκι μας δροσίζει εδώ στην κορυφή και κάνει τ’ άγρια στάχυα να λικνίζονται, όμοια με τα σύννεφα πάνω από την υπέροχη βουνοθάλασσα των Αγράφων. Ελλάδα ίσον θάλασσα σου λέει … μα … αλήθεια τώρα .. όπου κι αν γυρίσω το βλέμμα βλέπω παντού βουνά. Ένα πολυεπίπεδο τείχος από σπασμένες κορυφογραμμές που τις διαχωρίζουν βαθιές χαράδρες. Έναν τόπο απομονωμένο και τραχύ, μα συνάμα υπέρμετρα γοητευτικό. Κατά τα άλλα … σιωπή. Αυτή η σιωπή των βουνών που σου μουδιάζει τ´ αυτιά και σου μιλάει στην ψυχή ! «Ναι, άξιζε αυτή η μεγάλη βόλτα στην Πίνδο ! » συλλογίζομαι κι απολαμβάνω τη θέα ευχαριστημένος.

ΕΠΟΜΕΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ