Στα Ίδια Μέρη ή σε Νέα Μονοπάτια; Οι Δύο Όψεις των Αθλητών Υπεραποστάσεων!

Έχοντας ζήσει, τρέχοντας και γράφοντας, την ιστορία των υπεραποστάσεων βουνού από τον πρώτο κιόλας αγώνα στη Ροδόπη, αλλά επίσης παρακολουθώντας με το Advendure από κοντά το Σπάρταθλον και άλλους αγώνες ultra ασφάλτου, είτε μεταδίδοντας ζωντανά, είτε κάνοντας support σε αθλητές, θα έλεγα ότι οι αθλητές υπεραποστάσεων όσο αφορά τις αγωνιστικές τους συμμετοχές ανήκουν χοντρικά σε δύο κατηγορίες. Υπάρχουν αυτοί που επιλέγουν να συμμετέχουν σχεδόν κάθε χρονιά στους ίδιους αγώνες, όπως π.χ το Σπάρταθλον, το VFT ή το ROUT Classic 100 miles, και εκείνοι που αναζητούν συνεχώς νέες προκλήσεις, δοκιμάζοντας διαφορετικούς αγώνες σε νέα περιβάλλοντα, στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Τι οδηγεί, όμως, κάποιον να επιλέξει τη μία ή την άλλη προσέγγιση;

 

 

Συνέχεια στους Ίδιους Αγώνες: Κυνηγώντας συναίσθημα, δέσιμο και βελτίωση

Για κάποιους αθλητές, η συμμετοχή στους ίδιους αγώνες είναι μια συνειδητή επιλογή που βασίζεται στην τελειοποίηση της αγωνιστικής απόδοσης, την προσήλωση σε έναν αγωνιστικό στόχο και κυρίως το συναισθηματικό δέσιμο τους με τον αγώνα και τους ανθρώπους του (διοργανωτές, εθελοντές, συναθλητές). Αυτές οι επιλογές μπορεί να προέρχονται από:

  • Συναισθηματικό δέσιμο: Πολλοί αθλητές κουβαλούν μέσα τους ένα βαθύ και ισχυρό συναισθηματικό δέσιμο με συγκεκριμένους αγώνες. Είναι εκείνες οι διοργανώσεις που, πέρα από τη δυσκολία τους, τους δένουν με τις αναμνήσεις και τους συναθλητές τους. Παρέες που κάθε χρόνο ξεκινούν μαζί το ίδιο ταξίδι, ανυπομονώντας για εκείνη την αίσθηση κοινής προσπάθειας στα μονοπάτια των αγώνων. Στιγμές όπου η ομάδα τρέχει δίπλα-δίπλα, με το γέλιο να εναλλάσσεται με τη σιωπή, και το βάρος της κούρασης καθώς “τρέχουν” τα χιλιόμετρα να μοιράζεται δημιουργώντας δεσμούς σχεδόν αδελφικούς. Η επαναλαμβανόμενη συμμετοχή γίνεται μια μορφή επιστροφής σε έναν τόπο όχι μόνο γεωγραφικό, αλλά κυρίως συναισθηματικό, όπου οι ίδιοι εθελοντές και διοργανωτές έχουν πλέον γίνει “δικοί σου άνθρωποι”, σε καλωσορίζουν με χαμόγελα και η γραμμή του τερματισμού μετατρέπεται σε κάτι βαθιά προσωπικό που το μοιράζεσαι όμως με καλούς φίλους. Κακά τα ψέματα: Σε έναν κόσμο που σπανίως προσφέρει πια το αίσθημα της σταθερότητας και της οικειότητας, οι αγώνες αυτοί γίνονται λιμάνια μέσα στην καταιγίδα για πολλούς. Είναι εκεί που η ανάμνηση κάθε προηγούμενου τερματισμού, οι αγκαλιές των φίλων, τα δάκρυα χαράς και συγκίνησης αμέσως μετατρέπονται σε αναμονή για την επόμενη εκκίνηση. Όπως λέει ο στίχος: “Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε”...
  • Προσωπικές επιδόσεις: Σε πολλούς αθλητές που συμμετέχουν σε συγκεκριμένους αγώνες κάθε χρονιά τους τραβάει ιδιαίτερα η βελτίωση της επίδοσης τους χρόνο με το χρόνο. Ο βασικός τους στόχος είναι να ξεπεράσουν τις προηγούμενες επιδόσεις τους ή ακόμα και να κυνηγήσουν προσωπικά ρεκόρ. Ένας μακροχρόνιος κλασσικός αγώνας, όπως το Σπάρταθλον ή το ROUT, προσφέρει τη αυτή τη δυνατότητα στον αθλητή αφού με την επανάληψη της συμμετοχής του γνωρίζει κάθε στροφή και ανηφόρα, επαναπροσδιορίζει κάθε χρονιά την προσέγγιση του και αναζητά την τελειότητα ή τουλάχιστον την “σύγκριση” με τον εαυτό του καθώς περνούν τα χρόνια.
  • Η Δομή και ο Ρυθμός της Προετοιμασίας: Η προετοιμασία για έναν γνωστό αγώνα, τον οποίο ο αθλητής γνωρίζει πολύ καλά με τα χρόνια, μπορεί να προσφέρει μια δομή και έναν σταθερό ρυθμό στην καθημερινότητα. Ξέρεις ακριβώς τι να περιμένεις και πώς να σχεδιάσεις την προπόνηση σου, πράγμα που μειώνει την αβεβαιότητα και βοηθάει σε μια πολύ καλή επίδοση ή απλά εμπειρία στον αγώνα.

 

Δοκιμή νέων αγώνων: Αναζήτηση ποικιλίας και νέων εμπειριών

Αν μεταφερθούμε στην άλλη πλευρά, υπάρχουν εκείνοι που επιδιώκουν να ζουν συνεχώς νέες εμπειρίες και να ανακαλύπτουν νέες διαδρομές και προκλήσεις. Οι λόγοι που οδηγούν σε αυτήν την επιλογή περιλαμβάνουν:

  • Την αναζήτηση της αγωνιστικής “περιπέτειας”: Η ιδέα του να βρίσκεσαι σε νέες περιοχές της χώρας ή του πλανήτη, να εξερευνάς άγνωστα μονοπάτια και να απολαμβάνεις διαφορετικά τοπία αποτελεί σημαντικό κίνητρο για πολλούς αθλητές. Ένας συνδυασμός δηλαδή αγωνιστικής συμμετοχής με την αγάπη για καινούργιες προκλήσεις και το άγνωστο.
  • Διεύρυνση των αγωνιστικών δυνατοτήτων: Ο αθλητής που αναζητά νέες εμπειρίες επιθυμεί να δοκιμάσει τις αντοχές του και τις ικανότητες του σε διαφορετικές συνθήκες, όπως σε διαφορετικά υψόμετρα, τεχνικά μονοπάτια ή καιρικές προκλήσεις. Αυτό προσφέρει μια ευκαιρία να βελτιώσει κάποιος τις αθλητικές δεξιότητες του σε πολλαπλά πεδία.
  • Αποφυγή της Ρουτίνας και της Μονοτονίας: Η συνεχής συμμετοχή σε νέους αγώνες είναι ένας τρόπος αποφυγής της ρουτίνας και της ψυχολογικής μονοτονίας. Κάθε νέα πρόκληση διατηρεί το πάθος ζωντανό και προσφέρει τη χαρά της ανακάλυψης.
  • Γνωριμία με άλλες δρομικές και πολιτιστικές κουλτούρες: Για παράδειγμα, η συμμετοχή σε διεθνείς διοργανώσεις προσφέρει κάτι περισσότερο από μια αγωνιστική εμπειρία. Είναι μια είσοδος σε νέες κοινότητες, τοπία και παραδόσεις. Κάθε αγώνας είναι συνδεδεμένος με την τοπική κουλτούρα, τα ήθη και τις αξίες της περιοχής. Οι αγώνες σε άλλες χώρες φέρνουν τον αθλητή αντιμέτωπο με την ποικιλομορφία του κόσμου, δίνοντάς του την ευκαιρία να ζήσει την αυθεντικότητα των τοπικών ανθρώπων και την ιστορία τους μέσα από τα μονοπάτια που διασχίζει. Από τα παραδοσιακά φαγητά κατά τη διάρκεια της διαμονής, μέχρι τους ντόπιους εθελοντές, κάθε πτυχή αυτών των αγώνων κουβαλάει την “ψυχή” του τόπου. Επίσης, δεν είναι μόνο τα βουνά ή οι διαδρομές που αφήνουν εντυπώσεις, αλλά και η τριβή με τους άλλους ξένους δρομείς, η οποία προσφέρει μια είσοδο σε νέες κουλτούρες και γεφυρώνει ανθρώπους. Είναι ένας βασικός λόγος που το Advendure εδώ και χρόνια προσπαθεί να τρέξει και να αρθρογραφήσει για αγώνες στο εξωτερικό, ανοίγοντας ορίζοντες για αθλητές που θέλουν να δουν κάτι διαφορετικό.

 

"You can't teach an old dog new tricks" , λέει το γνωστό γνωμικό, αλλά θα μπορούσε και πως, κάποιος να πάρει τα καλύτερα και από τις δυο κατηγορίες; Αρχικά, για εκείνους που έχουν συνηθίσει να συμμετέχουν κάθε χρονιά, πάνω – κάτω, στους ίδιους αγώνες, θα ήταν χρήσιμο να:

  • Εξερευνήσουν μικρότερες ή εναλλακτικές διαδρομές στην περιοχή τους: Να δοκιμάσουν μικρότερους, τοπικούς αγώνες ή εναλλακτικές διαδρομές στον ίδιο αγώνα για να νιώσουν τη διαφορά, χωρίς να χάνουν τελείως την αίσθηση του γνωστού και οικείου.
  • Τρέξουν διαφορετικούς αγώνες στην Ελλάδα ή το εξωτερικό: Ας το δοκιμάσουν. Η επιλογή ενός νέου αγώνα δίνει ώθηση και ενθουσιασμό και μπορεί να τους αρέσει τελικά!

Για τους αθλητές που δοκιμάζουν διαρκώς καινούργια πράγματα:

  • Να στοχεύσουν σε έναν συγκεκριμένο αγώνα που θα επαναλαμβάνουν κάθε χρονιά: Ας τον καθιερώσει ο αθλητής ως σημείο αναφοράς της προετοιμασίας του, αναζητώντας να τελειοποιήσει την προπονητική και αγωνιστική προσέγγιση του σε αυτόν. Την υπόλοιπη χρονιά ας τρέξει σε άλλα μονοπάτια.
  • Αναζήτηση συναισθήματος: Ας δοκιμάσουν να βρουν ένα σημείο σύνδεσης μέσα από τη δημιουργία συναισθηματικών δεσμών με έναν συγκεκριμένο αγώνα, τους αθλητές, τους εθελοντές και τους διοργανωτές του. Θα λειτουργήσει σίγουρα ως συναισθηματικός φάρος.

Όπως όλα στη ζωή, έτσι και στο τρέξιμο σε αγώνες το βασικότερο είναι η ισορροπία μεταξύ της σταθερότητας και της αναζήτησης νέων εμπειριών, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε μια βαθύτερη και πιο ολοκληρωμένη πολυεπίπεδη αθλητική εμπειρία. Δεν χάνουμε τίποτα να το δοκιμάσουμε!

 

Δημήτρης Τρουπής

 

Δημήτρης Τρουπής

Κατάγεται από το Ξυλόκαστρο Κορινθίας και ζει μόνιμα στην Πάτρα. Συμμετείχε στην συντακτική ομάδα του Adventure Zone από το 2009, ενώ μαζί με τον Τάκη Τσογκαράκη ίδρυσαν και "τρέχουν" το Advendure.  Το τρέξιμο στα μονοπάτια των βουνών και η μεταφορά εικόνων και συναισθημάτων μέσα από τα άρθρα του αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του. Παθιάζεται με τους αγώνες ορεινού τρεξίματος, υπεραντοχής και  περιπέτειας. Έχει πολλές συμμετοχές και διακρίσεις σε αγώνες ορεινού τρεξίματος όλων των αποστάσεων, με έμφαση στους αγώνες ultra trail.  Θεωρεί ότι το τρέξιμο και η πεζοπορία στη φύση είναι μια εσωτερική ανάγκη του ανθρώπου, μας φέρνει πιο κοντά σε αυτήν και μας κάνει να αγαπήσουμε περισσότερο το περιβάλλον.

www.advendure.com

ΕΠΟΜΕΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ