Έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τον πρώτο αγώνα ορεινού τρεξίματος στην χώρα μας και δεκαετίες σε παγκόσμιο επίπεδο. Η ανάπτυξη του αθλήματος υπήρξε ιλιγγιώδης μέχρι που ήρθε η πανδημία και φρέναρε τα πάντα. Δυο δύσκολα χρόνια πέρασαν και τα πράγματα φαίνεται να παίρνουν το δρόμο τους και πάλι για το τρέξιμο στα βουνά, έστω και αν ακόμη βρισκόμαστε σε μεταβατικό στάδιο. Σκεφτήκαμε ότι είναι μια πολύ καλή στιγμή για να κάνουμε μια συζήτηση με τρείς ανθρώπους που αποτελούν πολύ σημαντικές και ιστορικές μορφές του αθλήματος από τα πρώτα χρόνια μέχρι και σήμερα, έχοντας περάσει και αφήσει σημαντικό έργο και στις δυο πλευρές  .. και σαν αθλητές και σαν διοργανωτές. Απευθύναμε στους Λάζαρο Ρήγο, Νίκο Κωστόπουλο και Νίκο Καλοφύρη τρεις – πιστεύουμε καίριες - ερωτήσεις που αφορούν το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του Ορεινού Τρεξίματος. Μετά τον Νίκο Καλοφύρη και το Λάζαρο Ρήγο, ας κλείσουμε αυτή την τριλογία άρθρων με τις σκέψεις του Νίκου Κωστόπουλου!

Έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τον πρώτο αγώνα ορεινού τρεξίματος στην χώρα μας και δεκαετίες σε παγκόσμιο επίπεδο. Η ανάπτυξη του αθλήματος υπήρξε ιλιγγιώδης μέχρι που ήρθε η πανδημία και φρέναρε τα πάντα. Δυο δύσκολα χρόνια πέρασαν και τα πράγματα φαίνεται να παίρνουν το δρόμο τους και πάλι για το τρέξιμο στα βουνά, έστω και αν ακόμη βρισκόμαστε σε μεταβατικό στάδιο. Σκεφτήκαμε ότι είναι μια πολύ καλή στιγμή για να κάνουμε μια συζήτηση με τρείς ανθρώπους που αποτελούν πολύ σημαντικές και ιστορικές μορφές του αθλήματος από τα πρώτα χρόνια μέχρι και σήμερα, έχοντας περάσει και αφήσει σημαντικό έργο και στις δυο πλευρές  .. και σαν αθλητές και σαν διοργανωτές. Απευθύναμε στους Λάζαρο Ρήγο, Νίκο Κωστόπουλο και Νίκο Καλοφύρη τρεις – πιστεύουμε καίριες - ερωτήσεις που αφορούν το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του Ορεινού Τρεξίματος. Μετά τον Νίκο Καλοφύρη στο προηγούμενο άρθρο, ας δούμε τις σκέψεις του Λάζαρου Ρήγου!

Έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τον πρώτο αγώνα ορεινού τρεξίματος στην χώρα μας και δεκαετίες σε παγκόσμιο επίπεδο. Η ανάπτυξη του αθλήματος υπήρξε ιλιγγιώδης μέχρι που ήρθε η πανδημία και φρέναρε τα πάντα. Δυο δύσκολα χρόνια πέρασαν και τα πράγματα φαίνεται να παίρνουν το δρόμο τους και πάλι για το τρέξιμο στα βουνά, έστω και αν ακόμη βρισκόμαστε σε μεταβατικό στάδιο. Σκεφτήκαμε ότι είναι μια πολύ καλή στιγμή για να κάνουμε μια συζήτηση με τρείς ανθρώπους που αποτελούν πολύ σημαντικές και ιστορικές μορφές του αθλήματος από τα πρώτα χρόνια μέχρι και σήμερα, έχοντας περάσει και αφήσει σημαντικό έργο και στις δυο πλευρές  .. και σαν αθλητές και σαν διοργανωτές. Απευθύναμε στους Λάζαρο Ρήγο, Νίκο Κωστόπουλο και Νίκο Καλοφύρη τρεις – πιστεύουμε καίριες - ερωτήσεις που αφορούν το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του Ορεινού Τρεξίματος. Ξεκινάμε σήμερα με την τοποθέτηση του Νίκου Καλοφύρη!

Τα κατάφερε λοιπόν αυτός ο υπέροχος ΕΛΛΗΝΑΣ και μας γέμισε χαρά και συγκίνηση! Μετά από 2 τίτλους MVP, πήρε το πρώτο του δαχτυλίδι σαν Πρωταθλητής στο NBA αλλά και τον τίτλο του MVP των τελικών, μόλις στα 26 του και μάλιστα διαλέγοντας τον πολύ δύσκολο δρόμο, αφού δεν επέλεξε να πάει σε κάποια super team όπως ΟΛΟΙ οι άλλοι μεγάλοι του πρωταθλήματος.

Η Χριστίνα Γιαζιτζίδου έκανε μια σπουδαία καριέρα στην κωπηλασία, η οποία περιελάμβανε ένα χάλκινο μετάλλιο στο διπλό σκιφ ελαφρών βαρών στους Ολυμπιακούς αγώνες του 2012 στο Λονδίνο, ενώ ήταν 5 φορές Παγκόσμια Πρωταθλήτρια και 3 φορές Πρωταθλήτρια Ευρώπης. Γεννήθηκε, μένει μόνιμα και εργάζεται στην Καστοριά, ενώ είναι και μητέρα. Παρόλα αυτά, μετά από μια περίοδο αποχής από τον πρωταθλητισμό επέστρεψε σε αυτόν, όχι όμως στο υγρό στοιχείο αφού τώρα “τραβάει κουπί” στα μονοπάτια των βουνών. Ξεκίνησε το αγωνιστικό Ορεινό Τρέξιμο το 2018, με πολλά καλά αποτελέσματα εξαρχής, ενώ μας εντυπωσίασε πριν μερικές ημέρες με τη νίκη της στον Olympus Marathon 2021 με επίδοση 06:06:28. “In love with nature” είναι το moto της και μπορείτε να μάθετε πολύ περισσότερα για την αθλήτρια της Salomon Hellas μέσα από την αποκλειστική της συνέντευξη στο Advendure!