Ο Παλαιός Παντελεήμονας είναι ημιορεινό, παραδοσιακό χωριό της Πιερίας σε υψόμετρο 440 μέτρων, με λιγότερους από 20 μόνιμους κατοίκους και η αφετηρία για έναν από τους πιο όμορφους και άρτιους ορεινούς αγώνες που έχουμε τρέξει, θα πρόσθεταν φαντάζομαι και οι υπόλοιποι 149 αθλητές που έτρεξαν το South Olympus Forest Trail το πρώτο Σαββατοκύριακο του Νοέμβρη.

Το Σάββατο λοιπόν, στις 2 Νοεμβρίου στις 07:00 το πρωί, δόθηκε η εκκίνηση όπως ήταν προγραμματισμένο στην πλατεία του χωριού μπροστά στην εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα.

Ο καιρός ιδανικός και το κλίμα παρειίστικο αν και γνωστοί δεν ήταν εκεί πλην της παρέας μας παρά ελάχιστοι. Η πρώτη ανάβαση ήταν γλυκιά χωρίς επίπονες κλίσεις, αλλά και να είχε, δύσκολα να δώσεις σημασία αφού τα μάτια εξερευνούσαν συνεχώς τη φύση γύρω μας, η οποία μας καλούσε σε κάθε στροφή να τη θαυμάσουμε.

Ένα δάσος άγριας καστανιάς και οξιάς που είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε, λες και περίμενε επισκέπτες και είχε στρώσει ένα χαλί από φύλλα σχεδόν σε όλη τη διαδρομή για τους επισκέπτες του. Στο μεγαλύτερο τμήμα του αγώνα θυμάμαι να ξυπνούν οι εικόνες που βλέπαμε γύρω μας μνήμες από τη μαγική Ροδόπη και πολλές ήταν οι φορές που με τον Τάκη ανακαλούσαμε τοπία από τη διαδρομή του ROUT καθώς διασχίζαμε την περιοχή.

Παρόλο που η δεύτερη μεγάλη ανάβαση - ουσιαστικά η τελευταία που μάζευε σχεδόν όλα τα υψομετρικά του αγώνα - ήταν αρκετά έντονη, εμείς συνεχίσαμε να χαζεύουμε σαν τα παιδάκια στο μαγαζί με τα παιχνίδια τη φύση γύρω μας.

Μέχρι που τελικά φτάσαμε στη Λίμνη του Κατή. Μία πανέμορφη, όχι φυσική λίμνη, σε ένα οροπέδιο τυλιγμένη με το υπέροχο δάσος και ο κεντρικός σταθμός στη βρύση Κατή.

Ακόμα καλύτερο έκαναν το πέρασμα στο σταθμό οι γυναίκες μας που είχαν φτάσει ως εκεί με το αυτοκίνητο καθώς και φίλοι που είχαν στελεχώσει το σταθμό, τι ευχάριστη έκπληξη!

Καθώς αφήνεις πίσω σου το σταθμό κάνεις ένα μικρό κύκλο γύρω από τη λίμνη μέσα στο δάσος και περιμένεις να δεις πια την πρώτη κατηφόρα. Αλλά όχι ακόμα, πρέπει να κάνεις μια υποχρεωτική στάση καθώς στην άλλη άκρη της λίμνης περιμένει ένας γλυκύτατος μικρός σταθμός με μελομακάρονα…που απλά δεν τον προσπερνάς.

Η συνέχεια ίδια με τα μάτια να «πονάνε» από την οργιώδη φύση καθώς ξεκινάμε να προσεγγίζουμε την κορφή Μεταμόρφωση. Εκεί βρισκόμαστε πλέον σε υποαλπικό τοπίο καθώς πλησιάζουμε πια στα 1.600 μέτρα υψόμετρο με μία τελευταία κάθετη ανάβαση, με τα μάτια να χάνονται προς τον επιβλητικό όγκο του Ολύμπου προς το Βορρά, το Αιγαίο πέλαγος στην Ανατολή και θέα μέχρις όπου φτάνει το ανθρώπινο μάτι, μιας και ο καιρός ήταν σύμμαχος μας.

Ξεκινώντας την κατάβαση το τερέν μας ξενίζει καθώς για πρώτη φορά γίνεται τεχνικό με ένα βαθμό δυσκολίας που μας θυμίζει ότι τελικά δεν ήταν και παιχνιδάκι αυτά τα 30 χιλιόμετρα μέχρις εδώ, μιας και τα πόδια ζητούν λίγη ώρα να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα.

Μέχρι να το κάνουν όμως η κατάβαση αρχίζει να θυμίζει και λίγο από Μέτσοβο και μεις ξεθαρρεύουμε και να λίγο πιο κάτω πάλι έρχονται μνήμες Ροδόπης. Τελικά που είμαστε ρε συ Τάκη?

Μπορεί και να είμαστε και στη Ροδόπη ρε Αντώνη εκεί σε ένα πανέμορφο δασικό χώρο αναψυχής στην Πατωμένη, ένας σταθμός με ζεστή κοτόσουπα που σου τη σερβίρει ο Νίκος ο Πετρόπουλος, ε αν μη τι άλλο σε κάνει να αμφιβάλλεις για το που βρίσκεσαι!

Μέχρι να επιστρέψουμε στον Παλαιό Παντελεήμονα θυμάμαι μόνο τις υποσχέσεις να ξανάρθουμε και του χρόνου καθώς ήταν απαίτηση και οικογενειακή πλέον σε αυτό τον τόσο όμορφο τόπο. Από νωρίς όμως ε; Οι εγγραφές δε θα κρατήσουν πολύ αφού η διοργάνωση κρατάει τις συμμετοχές στο όριο των 150, πιθανά γιατί αυτή είναι και η δυναμική κλινών στο χωριό και είναι σίγουρα ιδανικό όχι μόνο για τα logistics του αγώνα αλλά και για να σου εξασφαλίσει ένα υπέροχο διήμερο χωρίς αυτοκίνητο.

Τερματισμός σε λίγο περισσότερο φιλικό κλίμα μιας και είχε μπει το απόγευμα και η πλατεία είχε για τα καλά ζωντανέψει από φίλους, οικογένειες αλλά και επισκέπτες που προφανώς ήρθαν για να απολαύσουν ένα όμορφο απόγευμα μόλις 1:30 ώρα από τη Θεσσαλονίκη.

Highlight η μπάντα που έπαιζε ροκιές στην πλατεία και όλα συνέθεσαν ένα όμορφο πάρτι για το τελευταίο μας βράδυ εκεί.

Μέχρι του χρόνου όμως καθώς το ραντεβού έχει ήδη κλειστεί από την παρέα σε ένα υπέροχο ταξίδι στο Δάσος του Νότιου Ολύμπου.

Αντώνης Τσιμπόγος