Θοδωρή πόσο καιρό ασχολείσαι με την αναρρίχηση;

Περίπου πεντέμισι χρόνια. Ήμουν τετάρτη δημοτικού όταν πρωτοξεκίνησα στον αναρριχητικό χώρο της PXP. Οι προπονητές μου βλέποντας την πορεία που είχα μέσα από τις προπονήσεις με έβαλαν σταδιακά και στους αγώνες.

Σε  πόσους αγώνες έχεις πάρει μέρος μέχρι σήμερα;

Έχω πάρει δύο φορές μέρος στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα boulder. Το 2014 κατέκτησα την πρώτη θέση. Η Ομοσπονδία προσέφερε στους τρεις πρώτους ως δώρο ένα ταξίδι στην Κάλυμνο. Πρόκειται για έναν παγκόσμιο αναρριχητικό προορισμό. Ήταν πολύ όμορφη εμπειρία γιατί ήρθα σε επαφή και με αναρριχητές από το εξωτερικό. Την δεύτερη φορά δεν τα πήγα τόσο καλά γιατί έφυγε από την θέση του ένα «πιάσιμο» και οι κανόνες δεν επιτρέπουν να ξαναδοκιμάσεις. Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς συμμετείχα στο κύπελλο boulder όπου πήρα πάλι την πρώτη θέση, ενώ το 2015 επίσης στο κύπελλο αναρρίχησης στην Κομοτηνή όπου βγήκα δεύτερος. Πρόσφατα συμμετείχα και στο εθνικό πρωτάθλημα boulder όπου κατέκτησα την τρίτη θέση.

Παρά την νεαρή σου ηλικία έχεις καταφέρει αρκετά σε  πολύ μικρό χρονικό διάστημα

Μέσα σε περίπου πέντε χρόνια μέσα στα οποία είχα σταματήσει για ένα χρόνο τους αγώνες για προσωπικούς λόγους.

Πόσο δύσκολο είναι να συνδυάζεις σχολείο με τις απαιτήσεις των προπονήσεων και τους αγώνες;

Δεν με δυσκολεύει πολύ γιατί φροντίζω να οργανώνω το πρόγραμμα μου με τέτοιο τρόπο ώστε να τα προλαβαίνω όλα.

Ποια ήταν η αφορμή που ξεκίνησες τόσο μικρός την αναρρίχηση;

Μου άρεσε να σκαρφαλώνω και γενικότερα υπήρχε μια έλξη προς αθλήματα που ήταν λίγο extreme. Οπότε οι γονείς μου για να αποτρέψουν ότι θα τραυματιστώ κάνοντας του κεφαλιού μου, πήραν την απόφαση να με φέρουν στον αναρριχητικό χώρο της ΡΧΡ, και αργότερα της ακαδημίας, ώστε να ικανοποιήσω το μεράκι που είχα για την αναρρίχηση.

Πες μας λίγα πράγματα για τους αγώνες εθνικού πρωταθλήματος που συμμετείχες πρόσφατα στην Προσοτσάνη Δράμας. Είσαι ευχαριστημένος;

Προσωπικά οι αγώνες πήγανε πολύ καλά. Βγήκα τρίτος με πολύ μικρή διαφορά από τους δύο πρώτους που ισοβάθμησαν μεταξύ τους. Θα μπορούσα να είχα κι εγώ ισοβαθμήσει αν έπαιρνα την «ζώνη» με την πρώτη προσπάθεια όπως έκαναν οι συναθλητές μου. Είμαι ικανοποιημένος από τον εαυτό μου γιατί είχα καιρό να κατέβω σε αγώνες. Είχα ξεχάσει ποιοι είναι οι καλοί αθλητές στην αναρρίχηση. Πιστεύω ότι μπορώ να πάω και καλύτερα και θα προσπαθήσω να πάω και καλύτερα.

Τι πήγε στραβά και έχασες την πρώτη θέση;

Δεν νομίζω ότι πήγε κάτι στραβά. Απλώς παρατήρησα την προσπάθεια ενός αθλητή που δοκίμασε το πρόβλημα πριν από εμένα, και θεώρησα ότι έπρεπε και εγώ να δοκιμάσω με τον ίδιο τρόπο, αντί να το κάνω με τον δικό μου. Έτσι έχασα την πρώτη θέση.

Είχες άγχος στους αγώνες;

Ναι, είχα άγχος σε κάποια προβλήματα.

Πως το αντιμετωπίζεις;

Με το να είμαι συγκεντρωμένος,  να έχω στο μυαλό μου την διαδρομή και να σκέφτομαι ότι μπορώ να φτάσω μέχρι το top. Έχει μεγάλη σημασία να είσαι συγκεντρωμένος και να μην αφήνεις το άγχος να πάρει το πάνω χέρι. Γενικά προσπαθώ να μένω ήρεμος, αλλά υπάρχουν στιγμές που το άγχος αυξάνεται και εξαιτίας της πίεσης χρόνου. Εκεί λίγο τα χάνω με αποτέλεσμα να μην σκέφτομαι καθαρά. Αυτό γίνεται η αιτία πολλές φορές να πέσω από τον τοίχο.

Ποιες είναι οι δυσκολίες που συναντάς σαν αθλητής;

Μέχρι σήμερα ευτυχώς δεν είχα σοβαρά προβλήματα με τραυματισμούς. Πιστεύω ότι η μεγαλύτερη δυσκολία είναι ότι κάποιες φορές δεν σκέφτομαι εξ αρχής σωστά την διαδρομή με αποτέλεσμα να διαλέγω τον πιο πολύπλοκο τρόπο για να βγάλω το πρόβλημα, ενώ θα μπορούσα να το έχω κάνει και πολύ πιο απλά.

Τι είναι αυτό που σου αρέσει περισσότερο στην αναρρίχηση;

Είναι ότι γυμνάζεις όλο σου το σώμα. Επίσης είναι ένα άθλημα που αυξάνει την αδρεναλίνη και που σε φέρνει σε επαφή με την φύση και τα βράχια. Η  αναρρίχηση είναι μια φυσική δραστηριότητα που μπορείς να την συνδυάσεις τόσο σε φυσικό περιβάλλον όσο και σε τεχνητό.

Υπάρχει κάποια στιγμή ιδιαίτερη που έχει μείνει στην μνήμη σου;

Είναι η πρώτη φορά που είχα κατέβει σε αγώνες. Ήταν κάτι πρωτόγνωρο για μένα, δεν ήξερα πως θα είναι. Αλλιώς το φανταζόμουν και αλλιώς ήταν στην πραγματικότητα. Πέρα από το ότι ήταν ο πρώτος μου αγώνας,  πήρα επίσης την πρώτη θέση, οπότε η εμπειρία αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία  για μένα. Ήταν η πιο ωραία στιγμή και ελπίζω να κατορθώσω κάτι παρόμοιο στο μέλλον

Σε κάποιον που σκέφτεται να ξεκινήσει την αναρρίχηση αλλά  διστάζει, τι θα του έλεγες;

Να ξεκινήσει σίγουρα γιατί είναι ένα εξαιρετικό άθλημα στο οποίο μπορεί να φτάσει σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο. Θα πρέπει βέβαια να γνωρίζει τις δυσκολίες. Όσο βελτιώνεται θα διαπιστώσει ότι θα δυσκολεύουν τα προβλήματα που θα πρέπει να λύνει, θα αυξάνονται οι απαιτήσεις και ενδεχομένως και ο πόνος που θα νιώθει στα δάχτυλα. Αλλά το σώμα σιγά σιγά εξοικειώνεται και με τον καιρό θα φτάσει σε ένα επίπεδο όπου δεν θα κουράζεται τόσο πολύ, σωματικά και ψυχολογικά.

Ποιοι είναι οι άνθρωποι που σε έχουν στηρίξει μέχρι σήμερα;

Οι γονείς μου σίγουρα που με συμβουλεύουν πώς να διαχειριστώ το άγχος και είναι δίπλα μου στους αγώνες και φυσικά οι προπονητές μου. Ο Κώστας Πεντεφούντης, που είναι  ο σημερινός μου προπονητής, και η Βάσω Δημητρακόγιαννη, που ήταν η πρώτη μου προπονήτρια. Χάρη σε αυτούς έχω καταφέρει όποια επιτυχία μέχρι σήμερα.

Ποιο είναι το πιο σημαντικό που σου έχει μάθει η αναρρίχηση;

Αυτό που μου έχει διδάξει η αναρρίχηση είναι ότι όταν μπορείς να πας πιο πάνω και δεν το κάνεις, χάνεις εσύ ο ίδιος, γιατί αφήνεις ανεκμετάλλευτες τις δυνατότητες σου.

Ποια είναι τα σχέδια σου για το μέλλον;

Αυτή την στιγμή θέλω να περάσω τα προκριματικά  που θα γίνουν τον Ιανουάριο του 2018 ώστε να συμμετέχω στο πανελλήνιο που θα γίνει το Πάσχα της ίδιας χρονιάς. Σκοπός μου είναι μία θέση μέσα στην τριάδα και γιατί όχι και να βγω πρώτος.

Γιώργος Τουμανίδης